راستش هم دلم برای تو می سوزه هم همسرت..
همونقدر که برای تو سخته که با کسی زندگی کنی که دوستش نداری صد برابر از این سخت‌تر، از نگاه همسرت، زندگی کردن با کسیه که دوستت نداره ..
به نظرم اول سعی کن زندگیت رو سامان بدی. اگه می تونی یه ترم مرخصی بگیر سعی کن از مشاور خوب و کاربلد کمک بگیری ،زندگیتو درست کن.
باور کن وقتی به اون نقطه تفاهم برسی انقدر زندگی مشترک برات جذاب و شیرینه که حد نداره
این لذت رو از خودت و شوهرت دریغ نکن
بنظر میرسه ادم خیلی حساسی هست
خیلی دوست داره؟
خانوادت اجبار کردن ؟ متاسفم واسه همچین خانواده هایی
لابد سنش هم ازت خیلی بزرگه
قبل ازدواج بهش میگفتی که دوستش نداری ؟ یعنی با اینکه میدونست دوسش نداری باهات ازدواج کرد ؟
باهاش راه اومدی و کوتاه اومدی که اینجا رسیدی دیگه
کسی که میگه نیا تا خودم بیام دنبالت باید زودتر بیاد نتونست بلیط ردیف کنه
این مسخره بازیا رو درک نمیکنم اصلا ،به فرض امروز خودش اومد بعدانم تو مطب و بیمارستان میخواد خودش بیاد وایسه بالا سرت
ایندتو خراب نکن اون چون میدونه رشتت رشته خوبیه و تو اینده قرار نیست بهش متکی باشی میترسه و ترس از دست دادنتو داره برا همین داره تلاش میکنه بقیه بهت فشار بیارن تا انصراف بدی
ولی یادت باشه انصراف یعنی خراب شدن زندگیت و ایندت و جاش سواری دادن به یه مرد متکبر حسود بدبخت
من جات بودم به هیچ وجه کوتاه نمیومدم
حتی اگر شرایط جدایی نداشتم باید درسمو میخوندم
بهش بفهمون تو تحصیل و اشتغال حق دخالت نداره
میدونم بخدا..خودمم خیلی دلم براش میسوزه گاهی انقدر عاجز میشه حاضره هرکاری بکنه
منم تلاشمو کردم، بخدا قسم خییلی سعی کردم خوب باشم و...
ولی بیشتر از این نمیتونم
اونم رو این موضوع که فیلم بازی کنم دوسش دارم خییییلی حساسه و قضیه رو بدتر میکنه..
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز