سلام من ۱۸ سالمه
خسته شدن از خونوادم هرجا میخوام برم باید با اونا برم مدرسه کلاس هرچی
نمیزارن برم بیرون نمیزارن تولد دوستام برم
تازه نمی‌خوان بزارن درس بخونم و کارکنم
به مامانم گفتم دوستم خیلی دختر خوبیه میخوام برم تولدش میگه تو میخوای خراب شی خسته شدم ازشون نمیدونم چیکار کنم واقعا عمیقا دوست دارم بمیرم
خدا نبایدددد به همچین ادمایی اصلا بچه بدههه
منم ۲۲ سالمه با همین وضعیت به جز درس خوندن
بیخیال سعی کن چیزایی رو که نمیتونی تغیر بدی بپذیری
دوست مهمه ولی نه اونقدر که شغل و کار مهمه.من رفتم سرکار بعدش رهااااا شدم.انقدی که با دوستام رفتم جنوب سفر رفتم ترکیه رفتم آلمان.پول خودتو دربیاری دیگه سلطه بقیه روت کم میشه
درس بخون .سنت بره بالا.کار پیدا کنی ببینن گلیمت میتونی از آب بکشی بیرون دیگه کاری به کارت ندارن
پدر من انقدی داغون و شکاک بود که اگه به مرد همسایه سلام میدادی یا اون بهت سلام میداد عاشورا به پا می‌کرد. ولی بعدش که رفتم سرکار چند بار اومد اونجا رفتار بقیه رو با من دید .فهمید شان و جایگاه اجتماعی دارم.نگهبانا و حراست بیمارستان می‌بیننش میگن چه دختری تربیت کردی . تورو از چشم بقیه جامعه میبینه دیگه شل میکنه. میدونم حسرت این سال‌های زندگیت به دلت میمونه.دوستات میبینی که چه تجربه های قشنگی داشتن قبلا.ولی من حسرت همممه اش از دلم در آوردم.دو سال اول کارم فقط رفتم کافه و رستوران.رفتم از بهترین مغازه های شهر که حسرتش داشتم خرید کردم.رفتم عقده هامو گشاده کردم😂بهترین برندها رو پوشیدم .رفتم رانندگی یاد گرفتم شنا یادگرفتم زبان یادگرفتم سفر رفتم .گیتار یاد گرفتم.
دختر قشنگم دوست بریز سطل آشغال.رو خودت کار کن.برای درس خوندن و کار کردن بجنگ.دوست دوزار بدرد نمیخوره.خودت و کارت و استقلال مهمه دوست خر کیه
درسم بخوای بخونی تو اینترنت بزن آلا ویدئوهای آمورش مجانی داره
