اگه خونه و اینا خریدی به اسم هر دو می‌خرید خیلی هم عالیه
من تمام حقوقم برا خودمه البته بچه ندارم و اگه هم داشتم بازم برا خودم میمونه شوهرمم راضیه میگه خرج خودتو بدی خیلیه 😂
تازه ی وقتایی شیطنت میکنم هرچی لازمم دارم از کارت اون میگیرم پول خودم پس انداز میکنم ولی در آخر همون پس انداز مال دوتامونه
منم ۱۰۰ درصد درآمدم رو میذارم وسط برا زندگیمون و بعد ۱۰ سال کاملا راضیم
ما صبح روز بعد که عقد کردیم همسرم حساب حقوقی که واریزیاشون اونجا میومد رو تبدیل به حساب مشترک کردن و هردو ازش کارت داشتیم من هرچی دلم میخواست ازش خرید میکردم از همون خساب پس انداز میکردیم برای خونه و بچه ها خرج میکردیم قسط میدادبم و…..
الانم که چندساله من شاغلم بازم وضع همونه
من اگه یه روزی این افکار حتی توسرمون بیاد که ما جیزایی که داریم از هم سواست یا پول من و پول تو وسط بیاد زندگیم از چشمم میفته
ولی به قول دوستان انتظار دیگه ایجاد شده و اینکه گاهی می بینم اینقدر که من راحت پول میدم اون پول نمیده و حساب و کتاب میکنه
عالیه این
اگه خانواده ای هستید که بیشتر در لحظه حال زندگی میکنید و به خورد و خوراک و لباستون اهمیت میدید و پس انداز نمیکنید همین خوبه که هردو حقوقتونو خرج کنید
اما اگه شوهرت پول تورو میگیره ولی برای خودشو پس انداز میکنه این خوب نیس چون فردا پس فردا با اون پول یه چیزی بگیره میزنه به حساب خودش و اصلا اینو در نظر نمیگیره که تو توی این مدت برای خونه خرج کردی
یا هردو پس انداز کنید یا هردو خرج کنید
الان هم البته دوره زمونه جوریه که پس انداز اصلا خوب نیس چون همش تورم میشه اکثرا دیگه مردم فقط وام میگیرن و قسط میدن
اگه قسطارو همشو شوهرت میده همین ۶۰ به ۴۰ خوبه خرج کردنت
اگه ۵۰ به ۵۰ قسط میدید خرج رو هم ۵۰ به ۵۰ کن
الان بیشتر مشکلم بحث روانی قضیه است اینکه اون نقش حمایتی نداره و من خودم همیشه باید مدیریت مالی داشته باشم حتی مسافرت رفتن خودم باید جا اجاره کنم یا بلیط بگیرم و اون مثلا هزینه سفر و خورد و خوراک رو بده
