بدترینش این بود که
خانوادم بخاطر موضوعی، دوسال ازم خبری نگرفتن، تو شهر غریب با ی بچه تازه به دنیا اومده، روزگارم گذرونم. دوسال هیجا نرفتم، و بجز همسرم هیچ هم صحبتی نداشتم
اره از پدر و مادرم و دعوای های زیادشون توی بچگیم
از اینکه خانواده ام هیچ وقت اجازه استقلال بهم ندادن
یا محافظت های زیاد و نا بجاشون از من باعث شده حتی نتونم الان که تنهام از خودم دفاع کنم تا میام حرف بزنم گریم میگیره
ولی از همه وحشتناک تر برام این بود که مامانم گفت ما که تو رو نمیخواستیم خودت اومدی دنیا
همیشه احساس میکنم اضافه ام توی خونه همیشه همیشه همیشه
اره خواهرم که به صابخونشون گفته بود مواظب شوهرت باش چون خواهرم خوشگله مخ شوهرتو میزنه صاحبخونشون. گفت بهم باهاش قهرم ۱۰ساله .شوهرخواهرم هوله اونم گفت بیا باهم فرارکنیم خواهرتونمیخام منم به خواهرم گفتم وباور نکرد خلاصه خواهری ندارم دیگه
اکثر ضربه ها و کمبود های زندگیم و بزرگترین هاشون از خانواده بوده ، هیچوقت هم جبران نمیشه که بدتر میشه ...
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز