شعله ات کم نیست در قلبم که خاموشت کنم
ذره ای بد باش تا شاید فراموشت کنم
همچنان آیینه صافی و زلالی من چرا
با نگاه پر گناهم تار و مخدوشت کنم
خویش را گم کرده‌ام بعد از تو در آوار خویش!
رحم کن! می‌ترسم از تنهایی بسیار خویش
شمع جانم را مسوزان بیش از این، دیگر مگو
«اشک می‌ریزد برای گرمی بازار خویش»
آن‌چنان سرگرم رویای تو هستم، بارها
دیده‌ام خواب تو را با دیده‌ی بیدار خویش
چهره‌ای دارم که پنهان در نقاب کهنه‌ای‌ست
خیره در آیینه‌ام با حسرت دیدار تو !
لحظه ی وصل ب یک پلک زدن میگذرد
این فراق است ک هر ثانیه اش یک سال است
ــ
روزی که دلت پیش دلم بود گرو
دامان مرا سخت گرفتی که نرو
روزی که دلت به دیگری شد مایل
کفش های مرا جفت نمودی که برو
بین رفتن یا نرفتن مانده ای آرام جان؟
من ترحم را نمیخواهم خداحافظ عزیز...🙃
مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم...
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم...
با چشم تو از هر دو جهان گوشه گرفتیم
ماییم و تو ای جان که جگر گوشه مایی…
چون عشق و آرزو به دلم مرد شهریار
جز مردنم به ماتم عشق آرزو نبود
در کویر سبز عشق این سخن از من بگیر!
مرگ تو مرگ من است پس تمنا میکنم هرگز نمیر💙
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
10 ثانیه پیش
10 ثانیه پیش
11 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز