کیا اهل شعرن🥹🌱

نمیدونم اسمه شاعرش ناشناسه.. راجب مولانا و شمسه ولی به شخصه خیلی اتفاق تو زندگیم ایجاد کرد.. 

من شاخه ی پاییزیم هزگز فراموشم مکن.. 

گرچه زمین میریزیم هرگز فراموشم مکن..

. 

بعد از قسم بر حرمت پاکی خیلی چیزها.. 

سوگند برناچیزیم هرگز فراموشم مکن.. 

. 

یک جو محبت میدهی، صد خوشه گندم میدم. 

من فصل حاصلخیزیم، هرگز فراموشم مکن.. 

. 

پشت نقاب کهنه ای بیهوده پنهانم مکن.. 

من لحن غم انگیزیم هرگز فراموشم مکن.. 

. 

من هرچه مولانا شدم او شمس تبریزم نشد.. 

ای شمس ناتبریزیم هزگز فراموشم مکن.. 

یادَم‌نِمیکُنی و زِ یادَم‌ نمیرَوی

یادَت بخیر،یارِ فَراموشکارِ مَن..

گفتمش دل میخری ؟ پرسید چند ؟ 

گفتمش دل مال تو قدری بخند

خنده کرد و دل ز دستانم ربود 

تا به خود باز آمدم او رفته بود

دل ز دستش روی خاک افتاده بود 

جای پایش روی دل جا مانده بود

«من از عهد آدم تو را دوست دارم

از آغـاز عالم تو را دوست دارم

چه شب ها من و آسمان تا دم صبح

سرودیم نم نم ؛ تــو را دوست دارم

نه خطی ، نه خالی ! نه خواب و خیالی !

من ای حس مبهم تو را دوست دارم

سلامی صمیمی تر از غـم ندیدم

به اندازه ی غم تو را دوست دارم.»

دلتنگم و دلتنگ نبودی که بدانی چه کشیدم 

عاش بودم و عاشق نبودی که بدانی چه کشیدم 

کو قطره اشکی که به پای تو بریزم 

بی اسلحه در جنگ نبودی که بدانی چه کشیدم

بودنم را هیچ کس باور نداشت

هیچکس کاری به کار من نداشت

بنویسید بعد مرگم روی سنگ

با خطوطی نرم زیبا و قشنگ

آنکه خوابیده در این گور سرد

بودنش را هیچ کس باور نکرد

پیش از آنکه بخواهی از کنارت میروم 

تا بدانی عذر ما را خواستن کار تو نیست

ساز دل با تو زدم ... با دیگران میرقصیدی

خون دل با تو زدم ... با دیگران میخندیدی

از غمت پیک ها خوردم ... بالا و بالا مست شدم

بی گناه بودم دلبرم ... ولی آخر بی وفا پست شدم؟

یکی درد و یکی درمون پسندد

یکی وصل و یکی هجرون پسندد

مو از درمون و درد و وصل و هجران

پسندم آنچه را جانان پسندد❤️

برای چیست که از رفتن تو دل‌نگرانم؟

مگر چقدر قرار است بی‌تو زنده بمانم

شکایتی اگر از عشق دارم، از سر خامی‌ست

به‌لطف خویش خطای مرا ببخش، جوانم

حسین دهلوی.

عهد و پیمان تو با ما و وفا با دگران

ساده دل من که قسم های تو باور کردم

ز دل مهر رخ تو رفتنی نی

غم عشقت به هر کس گفتنی نی

ولیکن سوزش مهر و محبت 

میان مردمان بنهفتی نی💔