۲۳ سالمه دیپلمم یه کلاس خیاطی میرم چند وقته
یه بچه یک ساله دارم بچم دست شوهرم میدم و میرم سه ساعت کلاس دو روز در هفته بعد بچم سرماخورد انقد عذاب وجدان دارم مادرم میگ بذار بچت بزرگ تر بشه بعد برو ولی میگم بعدا هم یه بچه دیگ لابد میاد هم حس میکنم میخوام زندگیم یه معنی داشته باشه نمیخوام فقط بشور بساب و زندگی بی فایده چیکار کنم ک هم بتونم بچم رو بزرگ کنم هم یه چیزی یاد بگیرم بنظرتون برم دانشگاه چیکار کنم
دانشگاه که خییییلی سخت تره با بچه
دوروزدرهفته سه ساعت چیزی نیست صاحبکارمن ازدوماهگی بچش وپنج ساعت بعدازظهرشوهرش نگه میداشت خانم میرفت سرکارتازه بچشون یه سالشه صبحام که من چهارساعت نگه میدارم
عزیزم با مادر شدن باید روی خیلی از خواسته هات پا بذاری وظیفه و رسالت اصلی شما العان که مادر شدی بزرگ کردن و رسیدگی بچه ست ...بچه ی یک ساله خیلی به حصور مادر احتیاج داره هنوز خیلی کوچیکه عجله نکن بزار به سن مهد که رسید با خیال راحت برو هنوز خیلی جوانی خیلی وقت داری واسه پیشرفت
همسنیم باهم
پسر من دوسالشه
عذاب وجدان نگیر عزیزم، خوبه که مراقبش باشی ولی اون اگه قراره سرمابخوره تو بیستو‌چاری هم کنارش باشی سرماشو میخوره
بیشتر از نظر اضطراب جداییش باید حساس باشی چون توی سنی هست که نباید جدا بشه طولانی
ولی داری میگی ۳ ساعت و دو روز در هفته
این نسبتا تایم زیادی نیست
میتونی یه جوری تنظیم کنی که اون ساعت که میری و نیستی کلا خواب باشه
حتما حتما علاقه‌هات رو دنبال کن
خود احساس مفید بودن و انرژی که ازش میگیری باعث میشه مادر بهتری باشی
حواست باشه علاوه‌بر بچه‌ات باید مراقب خودتم باشی و به خودتم توجه کنی
موفق باشی عزیزم
