هوم .دقیقا.اره وقتی میخوام شروع کنم جملات شکرگذاری در مورد مسائل که مثلا بدست اوردم
مکث میکنم باورش نمیکنم
مثلا باخودم میگم خدایا شکرت که دانشجوی ممتاز فلان رشته هستم
بعد شک میکنم .میگم من انقدر درسخون نیستم و نبودم.محاله بشم و....
در مورد یه اقایی که کراشمه.وقتی به جذبش و خوشبختیم با اون و ازدواج باهاش فکر میکنم.به این موضوع سرگرم میشم که ایا اون که از نظر مالی بالاتر از منه.میتونم قبولش کنم که خونمون بیاد خاستگاری که فقیرانس...
یا اینکه خانوادش قبولم میکنن ؟ و..
اصلا لایق ثروت بعداز ازدواج باهاش هستم؟