همه کار کرده م از خونواده و فامیل و دوست و آشنا ، همه، فقط بقال سر کوچه باهاش حرف نزده ولی فایده ای نداشت. فقط میخواد اذیت کنه منو، چون همون اول که گفت جدا شیم بلافاصله قبول نکردم و بخاطر بچه م مقاومت کردم.
اونم آدم به شدت مغرور و خودشیفته ایه ، جز خودش هیچکس رو آدم حساب نمیکنه
ولی خداروشکر با دخترم خییییلی خوبه و هواشو داره، هم خودش هم خونواده ش.
فقط منتظرم زمان بگذره بزرگتر بشه شاید درست شه
عزیزمم شما وکیلی ؟
ببینید من ۲۰ سالمه دوسالانه حتی قهرم نکردم حتی پیش خانواده ام از بدبختیم نگفتم دست بزن داره شکاک بددله روانیه مشکوک ب همه چی نمیزاره خونه مامانم برم حتی ۱۵ روز ی بار بادعوا میبر بادعوا میاره . ن مهمونی ن سفره نذر ک دعوتم میکنن نمیبرع افسرده و گوشه نشین شدم الان ک دلم قرص شد پسر تا ۷ سال برا منه میتونم جدا شم و خانواده ام پشتم هستن بخدا ک من تمام تلاشمو کردم ک خوب ش رفتارش درست ش میمونه ی بچه ده ساله عقده دار
بچه اته محال ممکنه سرد بشی مگه میشه آدم از بچه اش ببره،اینو گفتم ک الکی کسی بهت امید واهی نده
اما بچه تا ۷ سالگی حضانتش با مادره بعد از اون تا ۹ سالگی پیش پدره و ۹ سالگی اگر پدر و مادر هر دو بچه رو بخوان بچه خودش تصمیم میگیره پیش کی باشه
البته مرد اگر خونواده خوبی نداشته باشه بعد ی مدت میاد دو دستی بچه رو میده ب زن
عزیزم سنت چقدر کمه من فکر کردم بیشتر باشی🥺خیلی شرایط بدیه تصمیم خیلی سخته. پسر عمه‌ی شوهرم هم شرایطشون مثل شما بود سنشون زیاد نیست بچشون 4 ماهه بود خانمش هر روز قهر بود خونه باباش. اونم شوهرش شکاک و بدبین بود مثلا رفته بودن بیرون خانمش با پسرداییش حین سلام کردن لبخند زده بود. انقد دعوا داشتن درو از روش قفل کرده بود و خلاصه خیلی اوضاع بد بود تا مرز طلاق هم رفتن اما شوهرم رفته بود خونشون باهاش حرف زد و از خانمش دفاع کرد بعد از اون از این رو به اون رو شده انقدر که با هم خوب شدن خداروشکر. منم دعوتشون کردن باهامون رفت و آمد کنن تا شوهرش بهتر بشه
