اینکه همسرت اینطوریه یه شانس بزرگه برات، قدرشو بدون
ولی تو هر سنی که هستی از تغییر کردن ناامید نباش
با تمرین کردن ادم میتونه خیلی اخلاقای بدش رو به مرور کنترل کنه
همسر من سر بچه اولم خیلی عصبی بود، فقط یه نمونش موقع غذا خوردن بچه بود که خودش و من و بچه رو روانی میکرد، میدونستم دست خودش نیستا بعدشم کلی ازم عذرخواهی میکرد، ولی خیلی دلم میگرفت از رفتاراش
اما همون ادم رو الان بیا ببین، اصن یه دنیا فرق کرده با قبلش
واسه همینه که من همییییشه معتقدم بیشتر از ما ادم بزرگا، این بچه ها هستن که ما رو تربیت میکنن و بزرگ میکنن
پس بعد زایمانت حتما باید جلسات مشاوره بری اگر احساس افسردگی کردی. ولی به نظر شرایط دو قلو ها بهتره از تک قلو. درسته که رسیدگی بهشون سخته ولی از نظر بازی و سرگرمی با همدیگه مشغول میشن. اصلا خودشون دوتایی در کنار هم آرامش میگیرن
وقتی به امید خدا بچه ت به دنیا بیاد تغییر می‌کنی
من قبل بچه دار شدن می‌گفتم وای چطور بچه میارن و میتونن شب بی خوابی بکشن؟
چطور میتونن هر صبح بیدار بشن بچه رو مدرسه بفرستن؟
چطور میتونن مسافرت برن؟
و خیلی دلنگرانی های دیگه .....
اما متوجه شدم بچه داری سخت ترین کار شیرین دنیاست
شدم الگوی اطرافیان تو بچه داری
خیلی ها سوال هاشون رو ازم میپرسن
هر روز با عشق بچه رو راهی مدرسه میکنم
با بچه دو ماهه و هفت ماهه و.... مسافرت هم رفتم
کلا زندگی در جریان هست
هر چی رو سخت بگیری برات سخت میشه
اصلا دنیای مادرانه یک عالم عجیبه برای خودش
همه کاری می‌کنی بچه رو میخوابونی که یعنی استراحتی داشته باشی
یک ساعت که گذشت دوست داری بیدار بشه و ادامه بده
مادر خسته میشه انکاری درش نیست
اما با هر پیشرفت بچه ش انگار خودش جوون تر میشه
از دندون درآوردن
چهاردستو پا رفتن
حرف زدن
راه رفتن
غذا خوردن بگیییر تا پیشرفت تو‌درس و شخصیت و زندگی و....
همه اینا لذت بخش
با هیچ شیرینی و لذتی تو دنیا قابل قیاس نیست.
