چرا آنقدر نگرانی
این غربالگری ها خطا زیاد داره
میدونی بعد از سالیان سال سقط هایی که بر اساس این غربالگری ها انجام میشده، هیچ تغییر تو میزان تولد سندرم داونی های جامعه صورت نگرفته؟!
این یعنی خطای زیادی تو این آزمایشات و سونو ها هست
و پشت این همه اصرار به انجام غربالگری، این همه تقید به انجامش، این همه تمرکز بر سقط موارد مشکوک، اهداف دیگه ای هست... در راستای کنترل جمعیت
حتی اگر نتیجه سلفری یا... هم مثبت باشه، احتمالی بهت میگن... شما اگر ۱درصد احتمال بدی بچه سالمه، دلت میاد بُکُشیش؟!
و اگر ۱۰۰درصد هم مطمئنم باشی سندرم داون داره، میدونی سقطش مشکل شرعی داره و قتل محسوب میشه؟!
قاتلی مگه؟!!
همین جا این چرخه ی پر استرس رو متوقف کن
آزمایش ها و سونوهای بعدی رو متوقف کن
میدونی همین آمینیو سنتز و... احتمال سقط رو بالا میبذه؟! ممکنه بچه سالم باشه و با این آزمایشات دچار مشکل بشه و از دست بدیش خدای نکرده
توکل به خدا کن و راه دعا رو در پیش بگیر
از خدا بخواه به بچه سلامتی و به دل خودت آرامش بده
از خودت بپرس:
اگر واقعا واقعا سالم باشه و این احتمال سندرم داون، خطای احتمالات باشه چی؟!
اون وقت یه بچه سالم رو کشتم!
اگر بگن احتمال سندرم داون داره، سقطش میکنی؟!
اگر اره، یک آدم رو کشتم. فارغ از اینکه سالم هست یا نه
اگر سقط نمیکنی، چرا آرامش رو از خودت میگیری و خودتو تو این مسیر پر استرس و پر خرج میندازی؟؟
از خودت بپرس:
من قاتلم؟!
می تونم بچه خودمو بکشم؟!!