زمانی که لیسانس میخوندیم تو کتاب میکروب شناسی یه قسمتی بود راجع به اپیدمی و پاندمی.
نکات جذابی داشت راجع به پاندمی های جهانی و حتی پیش،بینی هایی راحع به بروز مجددش...
واسه ما یه چیزی شبیه به فیلمهای هالیودی بود که ممکن بود ازش امتحان هم بگیرن.
ولی وقتی پاندمی کرونا اعلام شد و واکسن ها وارد بازار شدن، خیال خیلیامون راحت شد.
اما همیشه به عده ادم بیفکر هستن که میان و نسبت به چیزی که ازش چیزی هم نمیدونن، گارد میگیرن.
اما همیشه واسم جالب بود مگه همه مثل ما مکانیسم عملکرد واکسن رو میدونن؟ مگه بقیه هم با ایمنی هومورال و انتی بادی و... سروکله زدن؟
چرا پس یه واکسنی که حداقل از مرگ و میری مثل پاندمی انفولانزای اسپانیایی جلوگیری کرده، انقدر عوارضای عجیب و غریب درمیارن؟
حالا بعد دو سال از اتمام واکسیناسیون ارتباط با الزایمر و سرطان و فراموشی و ... هم اعلام میکنن. همیشه هم پزشکان معتبررررر اینو گفتن ولی مجبورشون کردن سکوت کنن😶
بابا اصن اون انتی بادی بدبخت تا الان هزار بار تجزیه شده.رفته.
عوارض اگرم داشته همون موقع بروز میکنه.
بماند خیلیا افتخار شون نزدن واکسنه.
پ ن. تمامی درمانها و حتی دارو و واکسن ها عوارضی دارن منتها حتما علتی داره و یه میزان مشخص که استفاده از اون رو منطقی نشون میده.
