حیف تو ی مکان عمومی هستم وگرنه بخدا می‌نشستم ب حال خودم و شانسم گریه میکردم
هرموقع میخایم بریم خونه فامیلامون خون ب جیگر میشم...الانم یکی از اقوام نزدیک من فوت شده باید میرفتیم الان اونجا می‌بودیم اونقدر وقت کشی کرد و تعلل اخرشم دعوا درس کردعصبیم کردنرفتیم...
دلم شکسته....سری پیشم عروسی فامیل خییلی نزدیک من بود باز دیوونه بازی درآورد نرفتیم.
خستم ...دلم میخواد بزنم دهنشو سرویس کتم.. هرچی خوبی میکنن بهش نمی‌فهمه...
فلان فلانش کن
اکثر مردها اینطورین. همسر منم وقتی میرم سمت خانواده من کلا می‌ره تو فاز بدقلقی
اگ فامیل خودش بود ۵ صبح راهی میشدیم...
ینی بزا چیزی ک وطیفمونه و وظیفه اش هست منتتت میذاره
مشکل روانی چیزی داره؟؟؟؟؟
بزن عمش کن
الان که هیچ کار نمی تونی کنی فقط بگو به وقتش بهت می گم
اما
روزایی که مناسبت اقوام ایشونه همین کارو باهاش کن
دهنشو سرویس کن خب
اولش جمله اتو یجوری شروع کردی فک میکردی میخوای فحش کشش کنی بخاطر مکان عمومی دستت بسته اس
چی بگم والا به خوبیاش فکر کن اون که درست نمیشه
خودت برو
تو که اخلاقشو می شناسی
فقط،یک بار بهش بگو ،امد که هیچ ،نیومد خودت برو .
من باشم برای فامیل های خودش دقیقاً همین کار و میکنم
تو هم عزیزم مثل خودش رفتار کن خونه فامیلاش مراسم هاشون اصلا نرو
تهشم‌میگه ب جهنم نیا ب جهنم ب درک و هزار تا جیز دیگه
شوهر منم بعد ۶ سال چندبار تاحالا بهم گفته بخاطر فوت بابابزرگت حرص کردی شیرت خشک شد
بهش میگم واللا تو خودت کابوسی من بخاطر بابابزرگم‌شیرم خشک نشده
