عذر میخوام که دخالت میکنم ولی گفتین فکرتون درگیره نظر خودمو میگم
در نهایت تصمیم قطعی رو بنا به مصلحت زندگی خودتون میگیرین
منم دوتا بچه دارم با فاصله سنی ۸ سال
آدم خیلی حساسی ام و بچه دوم به اصرار دخترم بود که گفت تنهام ،همش میگفت میشه فلانی خواهرم باشه؟
خییییلی آرمان گرا بودم
ولی الان خدا رو هزار مرتبه شکر میکنم که دختر دومم رو دارم
میتونم بگم بهترین اتفاق زندگیمه
دختر بزرگم دانشگاه قبول بشه و بره ،کوچیکه پیشمه ،مونس و رفیقمه
شما خدا رو شکر کرایه خونه داری پس دغدغه هزینه شخصی ندارین .بقیه هزینه ها هم همسرتون وظیفه داره تمام و کمال و بهترین هزینه رو انجام بده
اصصصلا معذب نباش بااااید بهترینها رو فراهم کنه
درسته مادرتون سنشون بالاست ولی باز هم میتونه کمک حال باشه ،من اتاق خصوصی گرفتم مادرم راحت بود
سه سال کار نکن در عوض یه بچه نازنین داری که گنج تمام نشدنی یه
من سر دومی از حساسیتم کم کردم هم خودم آروم بودم هم بچه