قطعا نگاه پر محبت شماست عزیزم ♥️😘
درس پس میدم در کنار شما و دوستان ♥️
متاسفانه طی چند سال اخیر، چنتا جوون دوست داشتنی رو هم تو خانواده ی خودم هم تو خانواده ی همسرم از دست دادیم 🖤
یکیشون که پسر خاله ی خودم بود
مامانش دو واحد 180 متری نو ساز بالا شهر داره
فقط از اجاره یکیش ماهی 15 تومن در میاره جدا از رهن
هر سال کانادا و اسپانیا و.. در حال گشت و گذار بود
اما از وقتی پسرشو از دست داد، انگار هیچی دیگه براش مزه نداره
اون شب تلفنی حرف میزدیم، گفت مستانه دلم میخواد همه چیزو بدم، فقط یک ساعت برگرده پیشم 💔
این همه مشاور و روانشناس و سفر و دورهمی
اما حال دلش خوش نیست، چون یکی از عزیزاش دیگه کنارش نیست
متاسفانه من یاد گرفتم دنیا کوتاه تر از اونیه که تصور می کنیم
وقت برای محبت کردن کمه
برای لذت بردن کمه
همین حادثه ای که گفتم برای همسرم پیش اومد، میتونست هزار بار دور از جونش....
پس چرا الان که کنارمه دوسش نداشته باشم
چرا نزارم بهم محبت کنه
چرا پولی که هست رو خرج لذتمون نکنیم
کی تضمین میکنه فردا ما باشیم، سلامت باشیم، دل خوش باشیم؟
یه مثال دردناک بزنم ❤️🩹
عموی همسرم، ماهی 60 تومن حقوق بازنشستگی میگیره
مَلاکِ بنامی هست تو شهرمون
اما بر اثر دیابت یه پاش رو قطع کردن 🥺
ماشین شاسی داره اما نمیتونه رانندگی کنه
پول داره اما نمیتونه رستوران لاکچری بره و هر غذایی بخوره چون قندش بالا میره
مجبوره به بچه هاش کمک مالی زیاد کنه. که کمکش کن
یه جورایی باج میده بهشون انگار
منم مثل همه آرزوهای بزرگ زیاد دارم 😍
تا سقف حقوق هم قسط و وام داریم
هدف های بزرگ بزرگ ✨🥰
اما دلم میخواد از مسیر لذت ببریم چون فرصت بسیار کمه ♥️