خانوما، نمیدونم من غیر طبیعی ام یا همه اینطورن؟
هشت ماهشه، همششش چسبیدم بهش، نتونستم جای خوابشو جدا کنم، پیش هم میخوابیم، شیر شبشو دلم نیومد قطع کنم، همش چشمم دنبالشه حتی وقتی بغل کس دیگس، پسرمم بشدت وابستس بغل منو به همه ترجیح میده، توی مهمونی یا جمع اصلا پیش وسی واینمیسه، چشمش مدااااام بمنه و با داد و بیداد میخواد که بغلش کنم، حتییی یه ساعتم نمیتونم بذارمش برای کسی و برم جایی، دلم آشوب میشه وقتی ام برم تاسرکوچه دلم تنگشه شدیدا، موقع خوابش همش میگم کاش بیداز بود بغلش میگرفتم
عزیززززم
الهی عزیزم نگران نباش به مرور فرق می کنی
این حد طییعی نیست رو شخصیت بچه اثرمیذاری
وای ننه عزیزمممم😍😍😍😍😍😍🌱🌱🌱🌱
واقعا بچه داشتن خیلی سخته،
اولیه؟؟ من پسرم که به دنیا اومد وقت واکسناش من تب میکردم... موقع ختنه کردنش انقدر گریه کردم از حال رفتم بستری شدم😶🤦 الان سه سالشه شدیم مث تام و جری هی دعوا میکنیم😁
شما حس وابستگی عشقی زیادی نسبت به پسرت داری و باید ب مرور عادیش کنی
طبیعی نیست
اگه ادامه بدی بچتو لوس و بچه ننه بار میاری
اولیه، منم موقع ختنه اش بدترین روزای زندگیم بود، جدای از بحث دلسوزی که طبیعیه، من خیلی وابستشم میگم که جتی نمیتونم برم یه یک ساعت بیرون بکارم برسم نمیتونم یک ثانیه ازش جشم بردارم دلم میخواد چسب دوقولو بردازم بچسبونم بخودم و خودش
بهتر میشم؟؟؟😭
من مجردم تجربه ای ندارم
ولی سنش کمه و قطعا توجه میخاد
ولی ولی در آینده بزرگ تر شد بچه ای مستقل بار بیاد از نظر اخلاقی
حمایتش بچه مامانی نشه، هم برای خودش و همسرش هم شما سخت میشه
