دعواکردم با شوهرم .قضاوت کنید مقصر کیه؟

چقدر خوب حرف میزنید..

حرفاتونو قبول دارم منو همسرم دقیقا همینیم..مشکل خشم داریم.ناراحتیمونو نمتونیم بهم بیان کنیم همش ازترس شروع دعوای جدید..

تلنبار میشه..

مثلا من بخام بگم ناراحتیمو یا قبول نمیکنه یا دوباره یه دعوای بدتری شروع میکنه😒 

آخه نمی شه با اصطلاح رد داده بودم کارتو توجیح کنی که. الان شوهرتم می گه من رد داده بودم تو رو با پا بیدار کردم. این که نشد حرف... تو مسیول رفتارت هستی همونطور که همسرت. 

شما مسایل حل نشده بینتون هست. حتما ماجرای برادر ایشون تاریخچه داره. حتما ماجرای عصبانیت همسرت تاریخچه داره. ما اینا رو نمی دونیم. 

ولی وقتی آشتی کردید در مورد مسایلتون حرف بزنید. بگذارید قلمبه نشه اینطوری.

شما صد بار هم به دخترت گفته باشی یک کاری رو نکنه و اون تکرار کنه بهت حق نمی ده سرش داد بزنی. بعد حرص از بچه و پدرش رو با هم خالی کردی. اون بچه که نمی فهمه. یکهو تا ریز شدن لیوان و همه چیز رو تقصیر خودش می دونه. دنیای بچه ها خیلی ظریف و شکننده است. می ریزن توی خودشون. 

یهویی مگه نرفته .دیگه مهمونی نبوده که .سرظهر رفته

شوهرت دقیقا مثل شوهر منه

اولا که نباید زنگ میزدی که ناهار نداری ، به خاطر همین حرفت رفته ناهار خونه داداشش

شوهر منم میره خونه برادر خواهرش یا مادرش اینطوری میشد هربار دعواهای شدید داشتیم بعد از برگشتنش الان که مادرش مرده ولی وفتی بره خونه برادرش اومدنی هیچی نمیگم معمولی رفتار مبکنم نه گرم نه سرد یعنی به زور خودمو کنترل میکنم که تیکه نندازم بهش چون میدونم عاقبتش دعواست بعدش میره به برادرش میگه هروقت میام خونه شما زنم دعوا میگیره

چندین بار وقتی خواب بودم سروصدا کرد یا با پا بد بیدارم کرد همونجا نشستم گریه کردم با صدای بلند های های که منو اینطوری بیدار نکن چه گناهی کردم زنت شدمو حالم بد میشه قلبم تند میزنه  دیگه اون مدلی بیدارم نمیکنه

حالا باز خوبه شکسته خودشم جمع میکنه شوهر من جمع نمیکنه من جمع میکنم 

والا به ما میگفتن چند سال قلقشو بگیری بعدش دیگه خوب میشه مثلا کسی که دوس داره حرف حرف خودش باشه

مادر شوهر من یه عمره حرف شوهرشو گوش داد هنوز شوهرش زورگوئه

شوهر منم همین خود شیفتست

قلق ندارن یه سریا

اخر هفته پیش بابچهام رفتیم شهرستان..جمعه اخر شب برگشتم.میدونم همسرم بدش میاد شب راه میفتم اما مامانم میخاس برن کربلا کارداشت طول کشید توراه برگشت نزدیک شهر یه یچیز رف زیر لاستیک ماشین فرمون ازدستم دررفتوخلاصه خداهزار بار بهم رحم کرد.ساعت۱۱شب رسیدم خونه.منو دیدباخنده گف چ عجب دل کندین اومدین..منم ک ترسیده بودم شروع کردم تعریف..خلاصه دیدم بااد کرد..رف ماشینو نگاه کرد..بعدم خابید..اومدم گفتم خیلی ترسیدم بغلم کن..گف خابم میاد..باورکن تادیشب بادکرده بود.پریشبم بیدارش کردم خیلی اروم براشام..دیدم قیافش وحشتناک درهمه..گفتم چته گف کلیه م(سنگ کلیه داره)گفتم وای چرا شبادردمیادسراغت یهو اروم هلم داد برو اونور صدات اذیتم میکنه..من هیچی نگفتم ناراحت شدم اومدم بیرون از اطاق..

دیشب دیگ خیلی بش فشار اومده بود..میدونی ک چی میگم😁

از سرکار اومد نیشش باز بود..جفتمونم میدونم اگ من بخندم یعنی اشتی اوضاع گلوبلبله.ناراحت باشم شروع جنگ جدید.

منم ک خسته از دعوا درسالیان دراز حوصله بحث جدل نداشتم بزور خندیدم😂😂

اگر یه راه و فضای امن برای بیان مشکلاتون پیدا کنید می تونید بدون ترس از دعوا به هم بگید. من و هسرم خیلی سال توی این زمینه مشکلی نداشتیم. ولی یه تنش هایی ایجاد شد که یکهو بعد از کلی سال زندگی مشترک همین مشکل شما رو پیدا کردیم. یک سال و نیم مشاوره رفتیم (البته چند هفته یا ماهی یه بار بود) دوباره اوضاع بهتر شد. آدمیزاد همینه. باید این مهارت ها رو یاد بگیره. حتی برای موقعیت جدید باید دوباره یاد بگیره. 

وقتی می خواهید ناارحتیتون رو به هم بگید روی احساس و مشاهده ی خودتون تمرکز کنید.
نگید تو همیشه منو تنها می گذاری. تو منو دوست نداری. 

بگید من خیلی احساس تنهایی می کنم. دوست داشتم بیشتر کنارت بودم. 

شما روی خودتون ترمز کنید. و در ضمن ارزیابی نکنید. 

بگید دیروز عصبانی بودی.
نگید دیروز بدون دلیل عصبانی بود. اون بدون دلیل ارزیابی شماست.

نگید همش می ری پیش برادرت. بگید هفته ای دوبار می ری پیش برادرت. 

سعی کنید روی مشاهده و نیازهای خودتون تمرکز کنید که طرف مقابل گارد نگیره. در آرامش حرف بزنید. وقتایی که حالتون خوبه. اگر وقتی حالتون خوبه از ترس دعوا حرف نزنید ولی حالتون بده حتما دعوا می کنید.

اینجا من ترسیدم ب جا اینکه این بیاد دلداریم بده واینا..این طلبکار بود..بهشم گفتم تو طلبکاریا فقط یبار گف صدبار گفتم نصفه شب نیا خونه..

خب این اتفاق ممکن بود روزم بیفته..

کلا همسر من هم خشنه هم مهربون..هم زود داغ میکنه وهم زود اشتی میکنه..هنوز بعد اینهمه سال قلقشو نفهمیدم..امااینو میدونم احترامشو نگهدارم اونم برمیگردونه..

آره بعید نیست بعضیا یه حرفایی میزنن غیر مستقیم ذهنیت شوهرتو در موردت بد میکنن

یبارم شوهرم تنها رفته بود خونه دوستش که از بچگی باهمن مثل برادرن بعد زن دوستش به شوهرم گفته من اگه جای زنت بودم شوهرمو تنها نمیزاشتم خودمو کنار نمیکشیدم فقط من نه هر زنی هم بود ال میکرد بل میکرد خلاصه کنم شوهرم اومد خونه سرد بود تو خودش بود چیزیم نگفت منم پاپیچش نشدم

چند ماه بعد حرفش پیش اومد من گفتم زن دوستت بمن حسادت داره خودم حس میکنم اونوقت تازه شوهرم نشست اینارو تعریف کرد

منم گفتم وای چقد بد حرف زده میخواسته ما رو دعوا بندازه اصلا ازش انتظار نداشتم 

شوهرم دیگه نرفت اونجا