اگه منظورت شماله که ما یه هفته در میون ( آخر هفته) میاییم اینجا
ولی اینکه همه رو هر دفعه ببینیم، نه اینطور نیست
الانم دید و بازدیدای عیده
راستش من نمیتونم نرم، یعنی دلم نمیخاد خودمو از جمع دور کنم
و اینکه خب خانواده همسرم هستن و برای همسرم عزیزن
نه اینکه منم ازشون بدم بیاد، ولی خب یوقتایی رفتارای چیپ بعضیاشون آزار دهنده س متاسفانه
به من تا حالا تیکه ننداختن، فقط یه بار گفتن ترکا خسیسن که منم اشاره کردم به شوهرم و گفتم این میدونه ما اینطوری نیستیم، بعد خارسو بزرگه گفت نه، منظورم به داییای خودمون بود که خسیسن( از سمت مادری ترک هستن)
و اینکه تهرانم میکوبن این دیگه معلومه از کجا بلند میشه
منم علاقه ای ندارم خانواده ها رو با هم صمیمی کنم، اینا بدشون نمیاد ولی من خوشم نمیاد… همون دوری و دوستی رو حفظ میکنم
تفاوت فرهنگی واقعا جالب نیست، من که شخصا انعطاف پذیریم تو این زمینه بالاست
مثلا با اینکه ترجیح میدم با آهنگ فارسی برقصم ولی اینا ۷۰٪ آهنگاشون محلیه و من ایش و ووش نمیکنم مثل بعضیا… برعکس تا جایی که بتونم همراهی میکنم
یا موارد دیگه
اینا که فقط خودشونو قبول دارن😂
اینارو به شوهرم میگم البته
کی قاطی کنم تو روی خودشون بگم صلوات🤪
مثلا من لوبیاپلو درست میکنم لابلای برنج، پودر دارچین یه کوچولو میریزم که شوهرمم دوست داره
دیشب چنان چشم و ابرویی میومدن که واااای نهههه با دارچین نهههه
دلم میخاست قیافه شونو میدیدی😂
بعد خودشونم میگن اره تو تهران دارچین میزنن
حالا حرفم چیه؟
حرفم اینه که اینا حتی تو این مسائل ریزم خودشونو محق میدونن، چه برسه مسائل مهم تر
صحبت زیاده😁