سلام
با عرض تبریک سال نو
سوال شما به یکی از کارشناس ها و همکاران ما با تاکید خود شما ارجاع داده شده بود که ضمن عذر خواهی بابت این که پاسخ شما دیر شد بنده در خدمتتون هستم.
روال کار کلینیک این هست که بصورت معمول ما نهایت تا 72 ساعت پاسخ می دهیم اما ایام قبل از تعطیلات و خود تعطیلات باعث شده تعداد معدودی از سوالات بی پاسخ بمونه برخی کارشناس ها درگیر فعالیت های خانواده شدند اگر چه این توجیح مناسبی برای پاسخ ندادن نیست فقط صرفا جهت اطلاع از دیر کرد عرض کردم.
خدا رو شکر مساله شما خیلی مساله حاد و اورژانسی نیست.اما همه سوالات از منظر ما مهم و در جایگاه خودشون با اهمیت هستند.
باید بگم دو نکته در فرمایش های شما ایجاد سوال میکنه که از شما دعوت می کنم بیشتر بهش توجه کنید . امیدوارم این توجه شما باعث ایجاد یک آگاهی در نگاه شما به روابط بشه که از این به بعد در روابط مشابه این مشکل براتون پیش نیاد.
سوال اول این که : وقتی شما در این گروه و یا هر جای دیگه از سمت طرف مقابل بی توجهی می بینید و باز هم پرس و جو می کنید و احوال پرسی می کنید چرا باز ادامه می دید؟ خیلی وقتها ما یا نباید دیگه از دیگران احوال پرسی کنیم و اگر این کار رو می کنیم به دنبال نتایج خاصی نباشیم و حتی اگر فرد مقابل پاسخ درستی به ابراز توجه ما نداشت نباید ناراحت بشیم اگر قراره ناراحت بشیم اصلا نباید بپرسیم و توجه کنیم.
سوال دوم این که رفتار این فرد در اون شرایط ممکن است بخاطر تجربه سوگ که داشته تند باشه اما سوال اینه که فکر نمی کنید خود ما هستیم که توقع ها رو بالا می بریم؟ وقتی همیشه ما احوال پرسی میکنیم رسیدگی می کنیم جویای حال می شیم یک زمانی می رسه که توقع ها رو بالا می بریم .
نکته آخر این که حالا به این درجه و مرحله رسیدیم ایشان رفتار درستی نداشتن به نظر شما چرا باید اینقدر حساس باشید که حتما این ارتباط شکل بگیره و یا بصورت واضح قطع بشه یا سوء تفاهم از بین بره؟
به این تاکید خودتون روی این موضوع توجه کنید لطفا.
ما در ارتباط با دیگران حد و مرز هایی داریم.
نکته بسیار مهم این است که ما باید از خودمان به عنوان یک فرد مستقل مراقبت کنیم. اعتماد بنفس و اعتبار اجتماعی ما در برخورد با دیگران بسیار مهم است. این که ما تلاش کنیم ارتباط ها رو حفظ کنیم عالی است. اما این که دیگران به ما در برابر توجه ما بی توجهی کنند و ما تلاش کنیم ارتباط رو اصلاح کنیم ولی از طرف مقابل رفتار بدی می بینیم باید به تمامیت شخصیت خودمان احترام بذاریم و اجازه بدهیم دیگران هم تجربه کنند و اونها به سمت ما بیان اگر هم نیامدند هیچ اشکالی ندارد باعث می شود حداقل ما احساس بدی نداشته باشیم.
لطفا روی این موارد بیشتر تمرکز کنید اگر جایی از گفتگو بنده به دلیل ارتباط نوشتاری بین خودمان متوجه منظور شما نشدم خیلی خوشحال میشم که بیشتر برام توضیح بدید تا در موردش صحبت کنیم.
شاد و پیروز باشید.
جناب کارشناس، این توصیه شما در مورد افراد نزدیکتر مثل برادر هم صدق میکنه یا خیر؟ والا همش من پیشقدم شدم، خسته و غمگینم، علت بی توجهی هاشون هم نمیدونم چیه، دلمم نمیاد بپرسم و براش مشغله ذهنی ایجاد کنم چون خیلی دوستش دارم، نمیدونم چه کنم