تردید و دودلی برای انتخاب خواستگار

سلام خدمت شما و ممنون از اينکه مشکل تان را با ما در ميان گذاشتيد،

اينکه به فکر آينده دخترتون هستيد، بسيار خوب و تحسين برانگيز است. البته لازم هست علاوه بر فاکتورهايی که خودتون به اون ها اشاره کرديد، موارد زير رو هم در نظر بگيريد:

1. بسيار مهمه که دخترتون «آماده» ازدواج باشه. منظور از اين آمادگی، نه فقط آمادگی جسمانی، بلکه آمادگی روانيست. آيا برنامه های آينده او برای زندگی اش، با ازدواج منافاتی ندارند؟ اصلاً می داند چه برنامه هايی برای آينده اش دارد؟ او شايد در آينده نزديک بخواهد کار کند يا به تحصيلش ادامه دهد. بايد اين موارد به روشنی برای شخص خواستگار توضيح داده شوند. حتی اگر خودش داره از روی احساسات تصميم می گيره، شما بايد جدی بودن اين تصميم رو بهش يادآوری کنيد و ابعاد مختلف زندگی آينده اش رو بهش گوشزد کنيد.

2. کلاً تلاش کنيد بيشتر راهنمای او باشيد تا تصميم گيرنده برايش. تشويقش کنيد که خودش را در تصميم گيری در اين مورد راحت احساس کند. تجربيات زندگی شما ممکن است دقيقاً مناسب زندگی دخترتان نباشد. او اساساً آدم ديگريست، اگر چه دختر شماست!

3. به زندگی خصوصی شخص خواستگار بيشتر توجه کنيد. رابطه اش با افراد خانواده ی خودش چطور است؟ در زندگی کاری، چقدر پيشرفت داشته است؟ (ملاک برای پيشرفت، الزاماً درآمد بالا نيست)، چقدر آدم اميدواريست؟ چقدر خوشحال است و از زندگی اش احساس رضايت می کند؟ چقدر روی قول و قرارهای معمولی زندگی اش (سر وقت حاضر شدن، پرداخت به موقع بدهی های کوچک يا بزرگ به دوستان) پايبند است؟ چقدر اهل تفريح و مسافرت و لذت بردن از زندگی است؟

4. مواردی که در بالا اشاره شد را نمی شود به اين سادگی ها فهميد! بنابراين لازم است قبل از تصميم قطعی به ازدواج، مدتی را با رعايت عرف خانوادگی، اجتماعی، و مذهبی مورد توافق تان (قبل از عقد) تعريف کنيد که اين دو نفر بتونند با هم رفت و آمد داشته باشند (مثلاً چند ماه). در پاسخ دادن (مثبت يا منفی) عجله نکنيد و با خانواده طرف مقابل رفت و آمد ايجاد کنيد تا هر چقدر بيشتر آنها را بشناسيد.

5. حتماً توصيه می کنم قبل از اقدام به ازدواج دخترتان، آن دو نفر را به مشاوره روان شناسی بفرستيد. مرکز مشاوره معتبری را در شهر خودتان پيدا کنيد و با شخص خواستگار شرط کنيد که قبل از پاسخ دادن، آنها حتماً بايد برای مشاوره به آنجا رجوع کنند.

6. اگرچه ازدواج دختر، بخش مهمی از زندگی شما هم محسوب می شود، اما بدانيد که در نهايت، مربوط به زندگی اوست. شما بايد کمک و راهنمايی اش کنيد، اما نبايد بيشتر از او اضطراب داشته باشيد! بنابراين، ضمن انجام همه اين موارد، متمرکز بر زندگی خودتان باشيد. به زندگی شخصی خودتان و همسرتان هم فکر کنيد. شما به لحاظ رفتاری، بايد الگوی فرزندتان باشيد؛ از نظر آرامش، تجربه خوشبختی، و لذت بردن از زندگی ...