تصمیم و دودلی برای زندگی مشترک

سلام 

۳۶ سال دارم و همسرم ۳۷ سال، همسرم دیپلم و من فوق لیسانس و کارمند هستم بعد از ۱۰ سال تلاش برای زندگی مشترک  بالاخره به سختی و با بی میلی قلبی و اشک و زاری شبانه روزی سال گذشته تصمیم گرفتم این زندگی نکبتی رو تموم کنم و از همچین همسری جدا بشم .ی ک سال است که با دختر  ۵ سالم منزل پدرم زندگی میکنیم و درگیر مراحل قانونی جدایی هستم . با وجود مسائل و مشکلات و تهمت و کتک کاری توی خیابون و.... که برام در این مدت پیش آورد به هیچ عنوان قصد طلاق توافقی رو ندارم . یکی از مهمترین مشکلاتشون ناسازگاری توی محیط کار و بیکاریش بود طوری که توی این ۸ سال زندگی مشترک ۱۰ بار شغل عوض کرد که توی هیچ کدوم از موارد بیکاری من کوچکترین دخالتی نداشتم اما به دروغ منو متهم میکنند. شوهرم و خانواده اش بی نهایت بی عرضه هستند که مشکل تامین مسکن که از روز اول ازدواجمون پدرم مسکن برای زندگی مشترکمون رو فراهم کردند ، از همه مشکلات بدتر موضوع هرزگی بیمار گونه همسرم برای روابط با جنس مخالف بود طوری که از همان ماه اول بعد از عقدمان تا الان که یک سال باهاش زندگی نمیکنم (از طریق پرینت مکالمه در جریانم) تا سال ۹۳ چند بار مچ خیانتشون باز شد ولیکن هیچگاه زیر بار نرفتند تا اینکه دیگه من خسته شدم و بی تفاوت شدم نسبت به این قضیه که مرد و جوونه بالاخره سرش به سنگ میخوره و قدر زن و زندگیش رو میفهمه ، یا هرجا بره بالاخره خونه آخرش همینجاست و با تموم سختیش صبوری کردم نهایت سال گذشته متوجه شدم که درگیر تبخال تناسلی شدن دو ماه درگیر آزمایشات خودم شدم و درگیر دودلی هام بودم که تو ی مرافه زن و شوهری معمولی همسرم به من گفتند که تو مادر این بچه هستی تا ۷سالگی ! شنیدن این حرف تکلیفم رو مشخص کرد که با تموم سختی ها و نداری ها و ندونم کاری ها و بد اخلاقی ها و کتک و کتکاری ها و بی مهری ها و بی مسولیتی هاش و زحمت و کار و تلاش من توی این زندگی اینه حقم ؟ و اینکه عاقا ۳ دانگ از آپارتمانی که با تموم زحمت و بیچارگی و حمایت پدر و مادر و برادرم تهیه شده بود و ایشان مفت و مسلم در آن ساکن بودن رو در بحث کوتاه زن و شوهری به صورت کاملا بی ربط از من مطالبه فرمودند. از محضر مشاور به صورت خصوصی سال ۹۲ سه جلسه خودم و تو سال ۹۳ دو جلسه ی مشترک استفاده کردیم که خداروشکر بیشتر از ۲ جلسه شرکت نکرد و آشتی کردیم چون از اون سال توی بحثای کوتاه زن و شوهری چرندیاتی رو نقل قول از مشاور تحویلم میداد که مخم سووووت میکشید. به حرف برادرش رسیدم من قبل از استفاده مشورت مشاور برادربزرگشون رو در جریان گذاشتم به من گفتند که زندگی خودت که میخوای تلاش کنی این آدم شوهر توئه و برادر من ، ببریش پیش صد تا مشاور میشینه سر تایید تکون میده براشون میاد بیرون آش همون آش و کاسه همون کاسه . 

 لطفا راهنمایی کنید با همه این توضیحات و اینکه این آدم توی این یک سال کوچکترین زحمتی برای تغییر زندگیش نکشیده و همچنان در جوار پدر و مادر پیرش یه زندگی انگلی دارند. تصمیم صحیحی گرفته ام ؟