بچمو دوست ندارم

من یه خانم باردارم.با وجود اینکه تقریبا ۵ ماهه باردارم ولی هیچ علاقه ایی به بچه ام ندارم و خیلی وقت ها میگم ای کاش اصلا ب وجود نمی اومد.اخه این بچه ناخواسته به وجود اومده.این طور بگم که سال اول که بچه دار نشدیم و رفتیم دکتر،دکتر بهمون گفت که منو همسرم مشکل داریم و نمیتونیم بچه دار بشیم و باید دارو بخوریم و تحت نظر باشیم.ولی ما به دلیل وضع مالی بدمون هیچ اقدامی نکردیم.منم با خیال اینکه بچه دار نمیشم،اصلا جلوگیری نمیکردم.تا اینکه یه روز متوجه شدم که حامله ام،انگار دنیا روی سرم خراب شد.برعکس من همسرم خیلی خوشحال شد که بدون هیچ هزینه ایی داره بچه دار میشه.من واقعا این بچه رو دوست ندارم از طرفی هم جرات سقط کردنشو ندارم اخه همسرم و خانواده اش خیلی منتظر این بچه بودن.نمیدونم چکار کنم ؟ کسی میتونه کمکم کنه ؟ شاید بخاطر وضع مالی بدی که داریم نه تنها بچه رو دوس ندارم بلکه ازش یه جورایی متنفر هم شدم.اخه تا قبل از اون من هم سر کار میرفتم و کم کم داشتم قرض و بدهی هایی که همسرم بالا اورده بود رو میدادم تازه ماه اخر بود که قسط هامون رو داشتم به روز میکردم که متوجه حامله بودنم شدم که خیلی زود بعدش به دلیل حالت تهوع ها و بی حالی هام دیگه نتونستم سر کار برم و عملا از ۵ ماه ۳ ماهش به شدت حالم بد بود و کلا پیش مامانم بودم و اون ازم مراقبت میکرد تا این اواخر حالم بهتر شده نسبت به چند ماه پیش.با وجود اینکه دردام و حالات بدم تقریبا از بین رفته ولی بازم بچمو دوس ندارم