سلام وقت بخیر من دختری 25 ساله هستم فرزند اول خانواده ام یه خواهر 2 ونیم سال کوچکتر از خودم و یه برا

سلام وقت بخیر من دختری 25 ساله هستم فرزند اول خانواده ام یه خواهر 2 ونیم سال کوچکتر از خودم و یه برادر 8 سال کوچکتر از خودم دارم ،من بچه ای کنجکاو و شاداب بودم ولی در ضمن خجالتی بودم،خانواده ما پدر سالاری بوده و هست بابام اخلاق تند داره همیشه از اول یه ترس خاصی ازش داریم پیش باباش کار میکرد،ازدواج مامان و بابام به صورت سنتی بوده ،مامانم خانم ساکتی هست همه چیز رو تو خودش انداخته الان اعصابش ضعیف شده،خانه داره من دختری درس خون و درس دوست بودم و هستم 4،5 سال پیش خالم اینا بهمون معرفی کردن تعریف و تمجید که آدم خوبیه بابام هم از چند تا همسایه و اینا سوال کرد گفتند آدم خوبیه بعد مامان و بابام گفتن به نظر آدم خوبی میاد از منم پرسیدن منم گفتم من تجربه ای ندارم شما میگین خوبه پس خوبه و سرکتاب باز کنین خوب بیاد خوبه ،با اینکه تحصیلات طرف مقابل اصلا دیپلم نبود من اون موقع کاردانی داشتم خانوادت مثل روستایی ها بود با اینکه ما معمولی رو به بالا بودیم شهرستانی بودن و فرهنگشون خیلی با ما فرق داشت،بعد 2،3 روز بعد خواستگاری جواب روبله گرفتن چون خانواده پرجمعیتی بودن الان یادم نیست 7،8 تا خواهر برادر بودن فکر کنم مامان و باباش اصلا نبودن یه خواهر داشت که خواستگاری و اینا رو میکرد اون گفت که زود عقد کنن بهتر است ما هم از همه جا بیخبر رفتیم عقد کردیم البته پسره بدونه ذوق بود ولی میگفتیم خجالتیه شاید،بعد عقد رفتیم با ماشین یه دوری بزنیم ولی نه حرف میزد نه دستم رو گرفته بود و نه ذوق و شادیی،گفتم شاید خجالتیه، یه بدر اومد خونمون تا سند ازدواج رو ببره برا وام ازدواج مامان چای آورد اونم گفت چقدر داغه از قصد ریخت رو پای من گفت داغه ها دو سه روز بعد من رو برد بیرون داشت رانندگی می کرد میگفت آلام میبرمت زیر کامیون تا بکشتم بعد گفت میندازمت تو دره بعد طوری کرد که قطارها چندتا ماشین به هم خوردن ،هیچ خیالش نبود،بعد یه انگشتر اورد گفت یه دختری رو می خواستم ندادن بهم اسمش فلان بود الان میدم بهت ولی حیف شد بهم ندادی منم ناراحت شدم ولی به رو نیووردم هر جی میگفتم مخالفت میکرد بعد منم گریه کردم فقط یه بار برد من رو بیرون اونم گریه کردم فقط،من مطرح کردم مامانم و بابام دستشون درد نکنه با هام همراهی کردن گفتن اذیت میکنه جدا شین بهتره،بعد هر سری میومد در میزد باز نمیکردم اینا آخر راضی کردیم به جدایی،اونم روز اول تو حل اختلاف قاضی گفت این کیه دیگه قرصیه روانیه خوبه که تموم شه بعد جدا شدیم خدا رو شکر اونم بدوم هیچ چیزی،بعد منم تا حالا نه با پسری حرف زده بودم نه جلف بودم ولی دختری مدرن و سنتی و مذهبی با هم بودم و هستم چون یهویی و سریع پیش اومد خدا روشکر هیچ کدوم از دوستای دانشگاه نفهمیدن کارشناسیم رو خوندم با این وجود تو خونه ناراحت بودم اعصابم نمی کشید و هر چیزی رو بزرگ میکردیم بعد دو و جر بحث میشد الان من اعصابم نمیکشه افسردگی گرفتم هیچ لبخند به لبم نمیاد اصلا دلخوشی ندارم اونقدر گریه کردم زیر چشم چروک شده اذیتم به خدا شکر میکنم که از دست اون غول راحت کرده راحت کردن ولی من برا خودم بزرگ کردم مامانم اینا سهل انگاری کردن یا سادگی بی تجربگیشون گریبانم رو گرفت من مشکلی با ازدواج خواهرم قبل من ندارم الان خواهرم چند مدت با یه پسری حرف میزنه به منم نگفته ولی الان علنی کردن تازه با فلانی حرف میزنه اونم خیلی مذهبی هست نا مرتب شلخته ببخشید اوممول هست ولی مامانم خواهرم رو راضی کرده که خوبه اینام خواستگاری کردن دارم با هم آشنا میشن ولی من اصلا نمیپسندم عقیده ها رو نمیدونم دلم اصلا رضایت نمیده،نمیدونم اصلا شبیه مردای بزرگه 10 سال از خواهرم بزرگتره وضع خوانوادشون ضعیف به معمولیه کارش هنوز معلوم نیست الان این موضوع من رو اذیت میکنه که من رو مثل غریبه میدونن مثلا میگن شغلش به بقیه بگیم فلانه به منم همون رو میگن الکی میگن به بقیه فوق لیسانس به منم همینطور الکی میگن تازه آشنا شدن ولی از عید با هم حرف میزنن ،حالا منم اذیتم فقط لا خودم حرف میزنم که من برا اینا فرقی با بقیه ندارم عقیده پسره خیلی افراطیه نباید آرایش کنی نباید لباس بپوشی نباید.... ولی اینا راضی هستن،حالا من میخوام برای ازدواج آینده هر وقت خواستم فقط به طرف مقابل بگم نه به کل خانواده و فامیلشان الان نمیدونم قضیه من رو بهش گفتن یا نه هر وقت هم ازشون میپرسم نمیگن مامانم میگه صمیمی باشین ولی بااین کارا که به تو ربطی نداره انتظار داره بعد ازدواج صمیمی بمونیم ،الان این طرف یه دوست صمیمی داره که کارمنده اونم اعتقاداتش مثل این پسره افراطیه منم خوشم نمیاد ولی چون مومنه و کارمنده مامانم راضیه ولی مامان اینا که سنتی بیان خواستگاری ولی من نمیخوام گذشته برام دوباره پیش بیاد ،میخوام ببینم کیه اخلاقش اصلا ظاهرش چیه ببینم خوشم میاد یا نه ولی مامان میگه ببین قضیه من رو قبول میکنه یا نه ،میگه اگه قبول کنه خوبه ولی من میخوام همسر آیندم افتخار کنم احساس غرور کنم ولی همش باید اینا سرکوبم کنن که اینجا نرو این رو نکن فلان جا نرو اصلا من میخوام کار کنم ولی کار درست پیدا نکردم اگه پیدا کنم هم نمیذارن برم که الان بخدا هیچ کس رد ندارم باهاش مشورت کنم ولی هیچ کس نیست از شما میخوام راهنماییم کنین ممنون چاره ای ندارم بخدا