طرح سوال
برای برخی از افراد پاسخ به این سوال یکی از آسانترین سوالات دنیاست. زیرا همیشه خود را در قالب والدین تصور کردهاند و زندگی خود را بر اساس آن چیدهاند. عدهای نیز در حال پایین و بالا کردن جوانب این موضوع هستند و برای سالها به آن میاندیشند و فکر میکنند پیشازاین تصمیم باید تردیدهایشان برطرف شود. برخی نیز پاسخشان به این سوال منفی است.
جز هرکدام از این افراد باشید، چه قطعا بخواهید این کار را با یک تصمیم هوشیارانه انجام دهید، چه برای مادر یا پدر شدن تردید دارید، یا نمیدانید برای به عهده گرفتن این مسئولیت اینچنین طولانی آمادگی دارید یا خیر، امیدواریم مطالب زیر به شما کمک کند تا تصمیم بهتری بگیرید.
یک موضوع مهم در ابتدا این است که هیچکس مجبور به بچهدار شدن نیست. دنیا برای افرادی که میخواهند به جمعیت آن اضافه کنند، کوچک نیست. اینکه میخواهید صاحب فرزندی شوید و اینکه چه آرزو و امیدهایی دارید همگی کاملا به شما مربوط میشود.
فاکتور سختی
مادر و پدر بودن بسیار جالب و سرگرمکننده است. این کار بهطوری رضایتبخش است که تا زمانی که این نقش را نپذیرفتهاید نمیتوانید لذت آن را درک کنید اما درعینحال سختتر از همه کارهایی است که تاکنون انجام دادهاید.
سخت است زیرا بیشترین میران وقت و انرژی شما صرف آن میشود و تنها زمان کوتاهی برای استراحت و بازیابی خود، خواهید داشت. این کار سخت خواهد بود چراکه بیشتر والدین زمان، پول، حمایت عاطفی، زمان تحصیل و آمادگی برای کاری که دوست دارند انجام بدهند را نخواهند داشت. سخت است زیرا زمانی که بچه ها شما را کلافه میکنند کاملا در چهره شما مشهود است. سخت است زیرا هر اشتباهی که شما انجام داده و بدهید عزیزترین فرد زندگیتان را تحت تاثیر قرار میدهد: یعنی فرزندتان!
داشتن فرزند، یکی از تغییرات اساسی زندگی است و به این خاطر که زنان عموما مسئولیت اصلی را در قبال فرزندان دارند، قطعا تاثیری که این اتفاق بر زندگی آنها خواهد داشت، بیشتر از مردان است. در واقع اولویت جامعه در تربیت فرزندان بیشتر بر روی زنان است.
پتی ویپلر موسس مجموعه "والدین دست در دست" کالیفرنیا معتقد است: «پدر و مادری که حیاتیترین نقش برای پروراندن نسل آینده بهحساب میآید بهصورت اقتصادی و شبیه به یک سرگرمی دیده میشود. زنان حقوق، حمایت و مشارکت کافی در جامعه پیدا نمیکنند درنتیجه به یک فرد خسته و کسل تبدیل میشوند.»
امروزه مردان بیشتر از گذشته در نقش پدری فعالیت میکنند. اما همچنان کارهای مربوط به خانه نظیر درست کردن غذا، تدابیر عاطفی، نگهداری از بچه، خرید و جزئیات خانهداری بر عهده زن خانه است که حقوقی بابت آن دریافت نمیکند.
البته این به آن معنی نیست که این برای مردان یک تصمیم آسان است. در جوامع مدرن هم زن و هم مرد در مواجه با انتخاب شغل یا وظیفه والدی خود قرار میگیرد که درنتیجه ماندن در بین این دو وضعیت معمولا زنان فرزند پروری را انتخاب میکنند و مردان کار را.
کار کردن بیشازحد مردان یا بهنوعی اعتیاد آنها به کارشان توسط محل کار و البته نقشی که بهتازگی در خانواده عهدهدار آن میشوند، تقویت میشود. ساعات کاری طولانی باعث افزایش حس تنهایی در مردان میشود و این حس را برایشان ایجاد میکند که قادر نیستند آن پدری که آرزویش را داشتند، بشوند.
بررسی واقعیت
باوجوداین همه تصاویر رویاگونه و رمانتیک از بچهدار شدن که در اطراف وجود دارد تا زمانی که فرد پدر و مادر نشود بهندرت میتواند یک تصویر واقعگرایانه از اینکه والد بودن چیست داشته باشد.
برای داشتن این تجربه بهصورت نیمه واقعی میتوانید از فرزند یک آشنا یا دوست در طول یک روز مراقبت کنید. همچنین میتوانید فرض کنید که تصمیم به بچهدار شدن گرفتهاید و با این حس و تمامی تغییراتی که در زندگیان قرار است اتفاق بیفتد یک هفته زندگی کنید. سپس تصمیم بگیرید بچهدار نشوید و یک هفته نیز با این تفکر زندگی کنید.
بسیاری از افراد بهویژه زنان هنگامیکه بزرگ میشوند از آنها انتظار میرود که حتما والد باشند. همیشه و در هر دورهای زنان و دختران با تصاویر و انتظاراتی از جانب والدین، همسر، مذهب، تبلیغات و رسانهها احاطهشدهاند تا مادر شوند. اما اینکه شما تصمیم به مادر شدن میگیرید تنها مربوط به خودتان است و هیچ انتظار و توقعی از سوی والدین، دوستان و مذهبتان نباید شمارا مجبور به این تصمیم کند. زیرا این زندگی شما است و تصمیمگیری درباره آن به شما مربوط میشود.
آیا برای بچهدار شدن آمادگی دارید؟
مجموعهای از سوالات زیر توسط تیم روانپزشکان سن فرانسیسکو طراحیشده تا به شما در جهت پاسخ به این سوال کمک کند. میتوانید از هر روشی که به شما کمک میکند تا تصمیم بهتری بگیرید استفاده کنید. مثل گفتوگو با شریک زندگی یا دوستتان، در خلوت فکر کردن، تهیه یادداشت یا مشاوره با پزشکتان.
اگر قصد بچهدار شدن دارید این سوالات را به همسر خود نیز نشان دهید تا جواب سوالات او را نیز بدانید.
دیوید من بهعنوان مسئول این مطالعات میگوید: «بسیاری از کارهایی که ما انجام میدهیم به افراد کمک میکند تا حس تردید خود را بفهمند تا بتوانند به مرحله بعدی تصمیمگیری برسند. ما به این نتیجه رسیدهایم که تردید، نتیجه مسائل عاطفی است که شخص دارد و از آن آگاه نیست. چیزی مانند یک ناراحتی حلنشده.»
پیشنهاد میشود اول با این سوال از خود شروع کنید که چه چیز برای خود میخواهید؟ صرفنظر از موقعیت فعلی و آنچه در آینده با آن مواجه خواهید شد تا چیزی را که میخواهید به دست آورید.
اگر فکر میکنید که بچه میخواهید در این مرحله هرگز نپرسید که چه پیش خواهد آمد؟ خواه بچه خودتان باشد یا بخواهید به سرپرستی قبول کنید. تنها بر روی خواستهها و آرزوهایتان تمرکز کنید.
برخی دیگر از سوالات این هستند:
- آیا زمانی را با کودکان سپری میکنید؟ از آن لذت میبرید؟
- چه ویژگی در والدینتان دوست داشته و شایسته قدردانی میدانید؟ و چه ویژگی را دوست ندارید؟
- از اینکه یک پدر یا مادر باید چگونه باشد چه تصویری دارید؟
- از پاسخگویی به این سوالات چه حسی دارید؟