اگر در مدرسه فرزندم تنبیه شد چه کنم؟

چند روزی است خبر و عکس‌های ناراحت‌کننده تنبیه بدنی دانش‌آموزی توسط معلمش در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌چرخد. البته که همه قبول دارند تنبیه بدنی دانش‌آموزان ناپسند است و کسی آن را تایید نمی‌کند، اما هستند دانش‌آموزانی که گه‌گاه در مدارس تنبیه بدنی می‌شوند و خبر آن را کسی منتشر نمی‌کند. والدین قبل از هر فرد دیگری باید بدانند در مواجهه با چنین اتفاقی چه باید کرد و به بچه‌ها چه باید آموخت تا کمتر در چنین موقعیتی قرار بگیرند.

 

به فرزندتان بیاموزید که هیچکس، هیچکس حق ندارد او را کتک بزند. هیچ دلیلی، عذر موجه برای فرود آمدن دست سنگین یا چوب یا خط‌کش معلمش بر پیکر او نخواهد بود. به او جملاتی بیاموزید که در این مواقع استفاده کند. حتی ممکن است از این جملات در دفاع از دوستانش استفاده کند. اینکه دانش‌آموز در کمال ادب بتواند یاداوری کند که حق و حقوقش را می‌داند، شاید بتواند معلم خشمگین را آرام کند. مثلا بگوید: 

• شما عصبانی هستید لطفا آرام باشید.

• شما حق دارید به خاطر درس نخواندن مرا تنبیه کنید اما نه تنبیه بدنی.

 

اگر فرزندتان از بدرفتاری معلمش می‌گوید او را دعوا نکنید، حرفش را قطع نکنید و اتفاقا دقیقا به حرف‌هایش گوش بدهید. شما باید پایگاه امن فرزندتان باشید و در هر شرایطی او بداند که حامی او خواهید بود. البته مراقب باشید آموزش اصل "هر کس باید پیامد کارهایش را بپذیرد" را با این موضوع قاطی نکنید. 

این که هر کس باید پیامد و مسئولیت رفتارهایش را بپذیرد، یعنی اگر فرزند شما با این که می‌دانسته برای فردا باید تکلیف خاصی را انجام بدهد، انتخاب کرده که تمام وقت جلوی تلویزیون باشد، باید پیامد آن که جریمه فردا در مدرسه خواهد بود را بپذیرد. در این مورد نباید از او دفاع کنید یا اصلا مداخله کنید. 

اما این که معلم یا هر مسئول دیگری در مدرسه روی او دست بلند کند، رد کردن خط قرمزها است و باید قاطعانه از فرزندتان حمایت کنید. در این مورد حتما باید مداخله کنید.

 

ممکن است فرزند شما خجالت بکشد یا بترسد کتک خوردنش از معلم را برای شما تعریف کند. مثلا ممکن است نگران باشد بابت نمره بدی که آورده یک دور هم شما دعوایش کنید یا این که معلمش او را ترسانده باشد که با شما در میان نگذارد. حتما حواستان به نشانه‌ها باشد، اگر کم‌رو و ساکت شده، نشانه‌ای از کبودی یا قرمزی یا زخم می‌بینید که می‌خواهد مخفی کند یا درست و حسابی در مورد آن حرف نمی‌زند، بهانه می‌آورد تا به مدرسه نرود و غیره، بیخیال موضوع نشوید و او را به حال خودش رها نکنید. با ایجاد فضای امن و پرمحبت، حرف او را بشنوید و به او اطمینان بدهید در هر شرایطی دوستش دارید و از او دفاع می‌کنید. 

 

در مواردی که تنبیه بدنی یا آسیب اتفاق می افتد، واکنش شما باید به موقع و سریع باشد. نگذارید زمان بگذرد، فرزندتان را دوباره زیر دست آن فرد نفرستید و همان روز با او به مدرسه بروید. لازم نیست جلوی فرزندتان با معلم و مسئول مدرسه صحبت کنید، اما باید برخوردتان جدی و قاطعانه و سریع باشد.

 

روی موضع خود بمانید. اگر لازم است دیگر والدین را با خود همراه کنید. یادتان باشد اگر معلم یا مسئول مدرسه‌ای کودکی را بزند، این اتفاق ممکن است برای دیگر کودکان هم بیافتد. پس، هم شما از دیگر والدین در این موارد حمایت کنید و هم، دیگران را با خود همراه کنید. اگر اقدام اجرایی مناسبی از سوی مدرسه صورت نگرفت، می‌توانید از طریق قانونی اقدام کنید. لازم است شواهد و مدارک نشان‌دهنده بدرفتاری یا تنبیه بدنی را همان ابتدا جمع‌آوری کنید، چون با گذشت مثلا یک هفته، اگر نیاز به اقدام قانونی باشد، ممکن است دیگر مدرکی نداشته باشید. 

 

آن‌قدر غرق اقدام قانونی و پیگیری نشوید که فرزندتان آسیب بیشتری ببیند. قرار نیست او در این تنش پابه‌پای شما باشد. همین که بداند پیگیر هستید کافی است. او را در شرایط امن و آرام قرار دهید. به علاوه کاری نکنید در مدرسه همه در مورد کتک خوردن او حرف بزنند. حواستان به حفظ اعتمادبه ‌نفس و آرامش فرزندتان هم باشد