اصطلاح تنبیه کودک به مجموعه‌ای از قوانین یا شیوه‌های اصلاح نافرمانی کودکان اشاره دارد. انضباط برای بچه‌ها مهم است اما پیروی از روش‌های صحیح برای آن‌ها ضروری است. تحقیقات نشان می‌دهد که هر شکلی از تنبیه بدنی بر کودک تأثیر منفی می‌گذارد و ارتباط کلامی می‌تواند مؤثرتر باشد و نظم و انضباط را به شیوه‌ای مثبت تقویت کند.
انضباط چیست؟
انضباط به این معنا نیست که فرزندتان را تنبیه کنید درعوض آموزش شیوه‌های خوب به آنهاست که می‌تواند به عنوان کمک در برابر سختی‌هایی که ممکن است فرزندتان در آینده با آن مواجه شود عمل کند. در اینجا چند راهکار سالم برای ترویج نظم در کودکان آورده شده است:
الگو باشید:
کودکان تمایل دارند از والدین خود بیاموزند و برخی از عادات خوب ممکن است بخشی از سبک زندگی آن‌ها شود. وقتی آن‌ها با نگاه کردن به شما یاد بگیرند در حافظه‌شان می‌ماند.
قوانینی را تعیین کنید:
قوانین واضحی را در مورد پیروی از برخی اعمال و انجام کار‌ها به روشی خاص مانند رفتن به رختخواب تنها پس از مسواک زدن یا تماشای تلویزیون تنها پس از انجام تکالیف تعیین کنید. اگر این قوانین رعایت نشد عواقب آن را به فرزندان خود اطلاع دهید. به عنوان مثال ممکن است دسترسی به یک اسباب بازی را برای مدتی محدود کنید.
یکسری محدودیت داشته باشید:
نظم و انضباط با محدودیت‌ها و مرز‌های روشن همراه است. این‌ها محدودیت‌های متناسب با سن بوده که قابل تحمل هستند و بیش از آن‌ها کودک می‌تواند با عواقب آن مواجه شود. به عنوان مثال اگر کودک حرفتان را گوش نداد یک اخطار دهید.
کار‌های کودک را زیر نظر داشته باشید:
اگر فکر می‌کنید فرزندتان خودکنترلی ندارد ممکن است لازم باشد فرزندتان را به دقت زیر نظر داشته باشید و به هر کاری که می‌کند یا می‌گوید توجه کنید. توجه نیز برای بررسی موانعی که فرزندتان در نظم و انضباط با آن مواجه است و تقویت هرگونه رفتار مثبت ضروری است.
شنونده خوبی باشید:
نظم و انضباط به این معنا نیست که کودک شما باید هر دستوری که شما میدهید انجام دهد. شما باید راه‌ها و فرصت‌های کافی برای بیان افکار خود را در اختیار کودک قرار دهید.
رفتار خوب آن‌ها را تصدیق کنید:
وقتی فرزندتان برنامه منظمی را دنبال می‌کند نشان دهید که متوجه آن شده‌اید و او را به خاطر آن تحسین کنید. این آن‌ها را تشویق می‌کند تا برای هر عمل و فعالیتی در روال خود این رفتار را اتخاذ کنند. همچنین رفتار خوب را تقویت می‌کند و احتمال تکرار آن را در آینده افزایش می‌دهد.
چگونه یک کودک را تنبیه کنیم؟
صبور باشید:
گاهی اوقات والدین خونسردی خود را از دست می‌دهند و زمانی که از قوانین آن‌ها پیروی نمی‌کنند شروع به دعوا می‌کنند. باید از این امر اجتناب کرد. صبور باشید و به کودک اجازه دهید کاوش کند و بفهمد که چرا رعایت نظم و انضباط مهم است.
بگذارید خودش تصمیم بگیرد:
کودکان دوست دارند احساس استقلال کنند. آن‌ها بزرگتر‌های اطرافشان را تماشا می‌کنند که خودشان تصمیم می‌گیرند و از انجام همین کار لذت می‌برند. به آن‌ها اجازه دهید تا تصمیمات کوچکی برای خود بگیرند مانند انتخاب لباس یا بازی‌هایی که می‌خواهند برای آن روز انجام دهند.
دستورالعمل‌های تکراری را محدود کنید:
یک دستوری بدهید و اگر رعایت نکردند کمی بیشتر تأکید کنید. اگر به تکرار ادامه دهید ارزش خود را از دست می‌دهد و در نهایت کودک عصبانی می‌شود.
قوانین بگذارید:
کودکان باید در مورد عواقبی که در صورت عدم پایبندی به قوانین و مقررات با آن مواجه خواهند شد بدانند. علاوه بر این هنگامی که کودک شما از نظم خارج می‌شود نباید اجازه دهید به راحتی از بین برود زیرا ممکن است کودک را تشویق کند که به همان روش ادامه دهد.
قاطع باشید:
باید به قول خود پایبند باشید. وقتی چیزی را دستور میدهید با صدای بلند و واضح در مورد آن صحبت کنید. اگر خودتان آن را جدی نگیرید فرزندتان نیز هرگز آن را یاد نخواهد گرفت. از این رو به قول خود پایبند باشید و به کودک بگویید که چقدر جدی هستید.
مذاکره کنید
زمانی که کودک در سنین قبل از نوجوانی می‌باشد کمی مذاکره ممکن است به نفع شما باشد. شما می‌توانید در مورد شرایط و عواقب پیروی نکردن از یک روال منظم و نحوه پاداش دادن به کودک در صورتی که همه چیز را درست انجام دهد مذاکره کنید. این امر می‌تواند روند نظم و انضباط را برای کودک جذاب‌تر کند.
خیلی قاطع نباشید:
کنترل بیش از حد بر یک کودک در حال رشد تنها منجر به روابط تلخ و مشکلات اعتماد می‌شود. به فرزندتان اجازه دهید کنترل خود را در دست بگیرد و زندگی را کمی به شیوه خود تغییر دهد. اگر سعی کنید بر هر کاری که انجام می‌دهند کنترل داشته باشید ممکن است سعی کنند از شما فاصله بگیرند.
انتظارات به جا داشته باشید:
انتظارات غیر واقعی را به نوجوان تحمیل نکنید. بگذارید احساس امنیت کنند و به خاطر آنچه که مطابق با توانایی‌هایشان به دست می‌آورند مورد تحسین قرار گیرند. اگر استاندارد‌های خود را خیلی بالا تنظیم کنید ممکن است هرگز احساس موفقیت نکنند.
دستاورد‌های آن‌ها را تحسین کنید:
بگذارید بدانند که برای همه کار‌های خوبی که انجام می‌دهند مورد تشویق قرار می‌گیرند. این باعث تشویق آن‌ها می‌شود. حتی اگر دستاورد‌های آن‌ها در سطح کوچکی باشد باید اطمینان حاصل کنید که احساس خوبی نسبت به آن داشته باشید و آن‌ها را برای عملکرد بهتر تشویق کنید.
آیا فریاد زدن سر کودک نتیجه‌ای دارد؟
فریاد زدن بر سر یک کودک باعث می‌شود فعلاً رفتار خود را متوقف کنند اما ممکن است در درازمدت کارساز نباشد. فریاد زدن مداوم بر سر کودک می‌تواند منجر به استرس سمی شود که در نهایت بر سلامت روان و عملکرد مدرسه تأثیر می‌گذارد.
وقتی کودک بدرفتاری می‌کند چگونه آرام بمانیم؟
لحظه‌ای مکث کنید، چشمان خود را ببندید و نفس عمیقی بکشید
چند دقیقه دور شوید تا خودتان را جمع و جور کنید
وقتی کودک بدرفتاری می‌کند با او درگیر نشوید
منبع:
