نی نی سایت: این باور غلط در بین بسیاری از مردم وجود دارد که تصور میکنند خانمهای باردار باید هر غذایی خواستند بخورند و هیچ محدودیتی در مقدار غذا خوردن ندارند. در صورتی که میزان چربی مادر در دوران بارداری بسیار مهم است و هم بر سلامتی او و هم نوزادش تأثیر زیادی دارد. به همین بهانه با زهرا محسنپور قاضی جهانی، کارشناس مامایی گفتگو کردیم و از او درباره میزان دریافت چربی در دوران بارداری پرسیدیم.
میزان مناسب دریافت چربی
محسنپور درباره میزان دریافت چربی مناسب در خانمها میگوید: میزان دریافت چربی با توجه به فاکتورهای وزن، قد، جنس، سن و فعالیت خانمها تعیین میشود. به طور کلی یک خانم با اندام متوسط و غیر باردار باید روزانه 2300 کیلو کالری انرژی دریافت کند. این نیاز در دوران بارداری به اندازه 300 کیلو کالری اضافه میشود که مقدار زیاد نیست. چون تنها یک فنجان شیر 150 کیلو کالری انرژی دارد پس قرار نیست خانمها جای دو نفر غذا بخورند! از سوی دیگر در بارداری به دلیل وجود تغییرات طبیعی، وجود جنین، جفت، ازدیاد حجم خون و تغییرات دیگر، نیاز به چربیها کمی بیشتر میشود و حدود 35 درصد کل کالری روزانه مادر، باید از طریق چربیها تأمین شود.
این میزان چربی هم برای مادر و هم جنین برای ادامه بارداری سالم و حفظ و رشد جنین ضروری است و نبود آن سبب مشکلات جدی برای مادر و جنین و حتی سقط و مرگ جنین میشود.
منابع چربی در غذاها و خوراکیها
چربیهای غیراشباع آن هم از نوع غیر حیوانی، برای مادر مناسبتر است. مادر باید تلاش کند به جای کمیت غذا، کیفیت غذا را بالا ببرد تا علاوه بر تأمین اسیدهای چرب ضروری بدن، بتواند بارداری سالمی را سپری کند و جنینش را سالم به دنیا بیاورد. به همین دلیل محسنپور میگوید: خانمهای باردار باید چربیهای حیوانی را کمتر مصرف کنند. همچنین خانمها باید بدانند که ورزش در کاهش کلسترول مضر (LDL) بدن و افزایش کلسترول خوب بدن (HDL) نقش دارد. این دو چربی در خون وجود دارند و هرچه HDL (از نوع خوب) بیشتر باشد، مشکلات قلبی- عروقی، چاقی، سکته و سرطان کمتر دیده میشود.
این کارشناس مامایی با بیان اینکه غذاهای دریایی LDL را کاهش و HDL را افزایش میدهند میگوید: چربی ماهی از نوع امگا 3 است و LDL را کاهش میدهد. مصرف روزانه 90 تا 120 گرم گوشت سفید مانند مرغ برای خانمهای باردار بسیار مفید است. خانمهای باردار باید روزانه حدود 2 تا 3 لیوان لبنیات کمچرب سفید بخورند و از پنیر کمچرب حدود 30 تا 60 گرم مصرف کنند. همچنین استفاده از روغنهای گیاهی به اندازه 5 تا 7 قاشق ماستخوری کافی است.
خوب است خانمهای باردار بدانند که 2 عدد گردو 1 واحد، 6 عدد بادام 1 واحد و 8 عدد زیتون هم 1 واحد است. پس اگر آنها 2 تا گردو و 6 تا بادام خوردند، تنها کافی است 5 قاشق ماستخوری روغن گیاهی سالم مصرف کنند. چون حتی مصرف زیاد این روغنها باعث تولید انرژی زیادی میشود که اثرات نامطلوب خود را به صورت چاقی موضعی نشان میدهد.
نکاتی برای خانمهای مبتلا به اضافه وزن بارداری یا دیابتیک
خانمهایی که اضافه وزن دارند، معمولا دچار کمبود اسید چرب نمیشوند. چون اسیدهای چرب در بسیاری از غذاها، از جمله گوشت، لبنیات، تخممرغ و حتی در میوهها و سبزیها وجود دارند. بر همین اساس محسنپور به نکاتی اشاره میکند که خانمهای باردار مبتلا به چاقی و دیابت باید آنها را رعایت کنند:
1- خانمهای باردار مبتلا به چاقی باید از سرخکردنیها، شیر، سبزیجات قنادی، فستفودها، پنیر پیتزا، چیپس، پفک و چربی حیوانی پرهیز کرده و غذاهای گیاهی بخورند. آنها باید هر چربی واضحی را از غذایشان حذف کنند و سبزیهایی را که در پخت غذا استفاده میکنند، خیلی مختصر تفت بدهند و سرخنکنند.
2- در خانمهای باردار مبتلا به دیابت بارداری، باید از افزایش قند خون جلوگیری شود و از آنجایی که قند قابلیت تبدیل به چربی را دارد و برعکس، ترکیب خطرناک انسولین و چربی سبب چربی بیشتر بدن میشود. به همین دلیل خانمهای دیابتیک حتما علاوه بر کنترل دوران بارداری توسط ماما و پزشک، باید تحت نظر دکتر تغذیه باشند.
3- این خانمها باید وزنگیری مناسب داشته باشند.
4- آنها باید حتما وعدههای غذایی را زیاد و مقدار غذا را کم کنند (5 وعده در روز) و در هیچکدام از وعدههای غذایی، پرخوری نکنند.
5- استفاده از تمامی گروههای غذایی به صورت متعادل و متناسب
6- محدود کردن مصرف چربیو سرخکردنیها و نمک
7- استفاده از نانهای سبوسدار بهویژه سنگک
8- مصرف میوههای فیبردار و حبوبات
تعریف: دیابت دوران بارداری به افزایش بیش از حد انتظار گلوکز در دوران بارداری اشاره دارد. 14 درصد خانم های باردار به دیابت دوران بارداری دچار می شوند. همانند سایر انواع دیابت، در دیابت دوران بارداری گلوکز در خون نمی تواند به طور موثر وارد سلول هایی مانند سلول های ماهیچه ای شود که به طور نرمال از گلوکز به عنوان سوخت استفاده می کنند. انسولین کمک می کند تا گلوکز وارد سلول های بدن شود. در دیابت دوران بارداری، بدن به خوبی به انسولین پاسخ نمی گوید، مگر آن که انسولین بتواند در مقادیر زیاد تولید شود. در اغلب خانم ها بعد از پایان یافتن دوران بارداری، این اختلال خود به خود برطرف می شود، اما خانم هایی که به دیابت دوران بارداری مبتلا هستند، در خطر ابتلا به دیابت نوع دو در آینده قرار دارند. تشخیص: دیابت دوران بارداری معمولا با استفاده از تست های معمولی مشخص می شود که به عنوان بخشی از مراقبت های درمانی پریناتال انجام می شود، قند خون در خانم هایی با بارداری نرمال، 20 درصد کمتر از خانم های غیر باردار است، زیرا جنین در حال رشد گلوکز مصرفی خود را از خون مادر به دست می آورد. اگر مقدار قند خون بیش از حد مورد انتظار برای دوران بارداری باشد، دیابت مشهود می شود. به منظور تشخیص زودهنگام، پزشکان معمولا نوشیدنی فوق العاده شیرینی را قبل از تست به فرد می دهند، به این ترتیب قابلیت پردازش قند خون به چالش کشیده می شود. به این تست، تست تولرانس گلوکز می گویند. پیشگیری: دیابت دوران بارداری معمولا قابل پیشگیری نیست. اما کنترل دقیق وزن قبل از بارداری می تواند این ریسک را کاهش دهد. داشتن رژیم غذایی با کالری کم در طول بارداری توصیه نمی شود زیرا تغذیه کافی در این دوران اهمیت دارد. با کنترل دقیق قند خون و معاینات مرتب پزشک متخصص زنان و زایمان در طول بارداری می توان از بروز عوارض احتمالی پیشگیری کرد. بعد از بارداری، شما می توانید ریسک بروز دیابت نوع دو را کاهش دهید. داشتن ورزش منظم و رژیم غذایی با کالری کم می تواند ریسک دیابت را در خانم هایی که در خطر بالا قرار دارند، کاهش دهد. متفورمین (با نام تجاری گلوکوفان) می تواند به پیشگیری از دیابت در افرادی کمک کند که میزان قند خون آن ها خارج از دوران بارداری تا حد متوسطی بالاست، اما این مقدار برای تشخیص دیابت کافی نیست. درمان: برخی خانم های باردار می توانند قند خون خود را با کنترل رژیم غذایی در حد مناسبی نگاه دارند. به این منظور لازم است برنامه غذایی منظمی داشت هم چنین باید قند خون را به طور مرتب مانیتور کرد. اگر رژیم غذایی نتواند به طور مناسبی قند خون را کنترل کند، پزشک انسولین را برای شما تجویز خواهد کرد. داروی خوراکی متفورمین، گلیبوراید و آکاربوز نیز ممکن است مورد استفاده قرار گیرد. انسولین در دوران بارداری می تواند خانم های مبتلا به دیابت نوع یک و دیابت دوران بارداری را درمان کند و زمانی که مانیتور قند خون به طور مناسبی صورت گیرد برای جنین نیز خطری ندارد. دیابت دوران بارداری خطراتی را برای جنین به همراه دارد. بر خلاف دیابت نوع یک، دیابت دوران بارداری به ندرت می تواند نقایصی را در جنین ایجاد کند. اما در دیابت دوران بارداری، فرزند ممکن است دچار عوارض و مشکلاتی باشد از جمله آن که ممکن است بزرگتر از حد نرمال باشد (که به آن ماکروزومیا گفته می شود). اندازه بزرگ نوزاد ناشی از مجاورت بیش از حد با گلوکز می باشد. اگر دیابت به دقت درمان نشود، افزایش مقدار قند خون می تواند شانس مرگ جنین را قبل از زایمان افزایش دهد (مرده زایی). زایمان ممکن است با دشواری هایی رو به رو شود، در این شرایط معمولا انجام سزارین رایج است. اگر زایمان تا هفته 38 بارداری انجام نشد، پزشک احتمالا برای اجتناب از ماکروزومیا، زایمان را القا کرده و یا جراحی انجام می دهد.