نی‌نی سایت: مجتبی ابراهیمی/ احتمالا عامه مردم عشق را یک اتفاق، و عاشق شدن را پروسه‌ای خارج از اراده شخصی می‌دانند. تلقی عام این است که هنگام دیدار تصادفی با فرد مناسب و در شرایط و موقعیت خاص، ممکن است احساسی بیدار و پیوندی برقرار شود. معمولا تجربیات و مشاهدات افراد مختلف نیز موید باور فوق است. اما دکتر «آرتور آرون» استاد روانشناسی دانشگاه ایالتی نیویورک، در آزمایشی علمی توانسته بعضی از شرکت‌کنندگان را عاشق یکدیگر کند.
این آزمایش به این صورت انجام می‌شود که داوطلبان دو به دو روبه‌روی هم نشسته و ۳۶ سوال معین که «آرون» از پیش طراحی و دسته‌بندی کرده را به ترتیب از یکدیگر می‌پرسند. پس از پایان پرسش و پاسخ، دو شرکت‌کننده باید به مدت چهار دقیقه در چشمان هم خیره شوند، سپس آزمایش به پایان می‌رسد.
«آرون» در مقاله‌ای این آزمایش و نتایج آن را تشریح کرده است. وی این آزمایش را «ایجاد آزمایشی صمیمیت میان افراد» نامیده و در مقاله فوق می‌نویسد: «در مدت ۴۵ دقیقه، جفت‌های مورد آزمایش برای شرح درونیات خود و رابطه‌سازی، به سوالاتی پاسخ می‌دهند که به تدریج دشوارتر می‌شود.»
یادداشتی که در نیویورک تایمز به نام «سوال سی و هفتم: عروسی پرخرج یا ساده؟»* منتشر شده، درباره این آزمایش می‌نویسد: «ایده‌ی اصلی آزمایش این است که آسیب پذیری مشترک، به ایجاد و پیشبرد احساس نزدیکی میان افراد کمک می‌کند. ... اما برای افراد بسیار دشوار است به خود اجازه دهند در حضور شخص دیگر نقاط آسیب‌پذیر خود را نمایان کنند، و آزمایش فوق همین مشکل را رفع می‌کند.»
آزمایش دکتر آرون اگرچه بیش از 20سال پیش انجام شد، اما از سال میلادی قبل مجددا بر سر زبان‌ها افتاده است، چرا که در آن سال یک استاد دانشگاه بریتیش کلمبیای کانادا، این آزمایش را شخصا تجربه کرده و داستان ایجاد احساس صمیمیتی عمیق و عاشقانه میان خود و همکارش را، در نوشته‌ای در نیویورک تایمز شرح داد. البته «مَندی لِن کَترِن» در این یادداشت پذیرفته که تجربه او دقیقا تابع آزمایش فوق نبوده است، زیرا اولا نه در آزمایشگاه بلکه در یک فضای عمومی انجام شده، دوما او این آزمایش را نه با یک غریبه، که با شخص آشنایی انجام داده که از پیش به او می‌اندیشیده است.
او در این یادداشت می‌نویسد: «بیشتر ما فکر می‌کنیم عشق چیزی است که برای ما اتفاق می‌افتد. ... آن چه من در این تحقیق می‌پسندم این است که عشق را یک عمل آگاهانه فرض می‌کند. ... تحقیق آرتور آرون به من آموخت که به وجود آوردن اعتماد و صمیمیت، که عشق برای دوام آوردن به آن نیاز دارد، ممکن و حتی آسان است.»
این 36 سوال که ما ترجمه‌ای حتی‌المقدور وفادار به متن از آن انجام داده‌ایم -و در قسمت بعدی می‌توانید آنها را بخوانید- به تشخیص محقق اصلی در سه بخش دسته‌بندی شده‌اند، به نحوی که سوالات به تدریج خصوصی‌تر و چالش‌برانگیزتر می‌شوند. می‌توان این آزمایش را با شخص مناسب تجربه کرد و به شناخت عمیقی که لازمه و پیش‌فرض اعتماد، صمیمیت و عشق است دست یافت. فراموش نشود چهار دقیقه خیره شدن در چشمان طرف مقابل، باید پس از پایان پرسش‌ها و در سکوت انجام شود. سوالات را در قسمت دوم این مطلب می‌توانید بخوانید!
* عنوان این مقاله به این موضوع اشاره دارد که این آزمایش آنقدر کارساز است که دو نفر بعد از انجام این 36 پرسش در سوال بعدی شروع به برنامه‌ریزی برای مراسم عروسی می‌کنند!
نظرات شما
جدیدترین پرامتیازترین