خدیجه باقرآبادی با بیان اینکه انتظار میرود کودکان از سن دو تا سه سالگی کنترل ادرار را یاد بگیرند، گفت: اگر کودک تا سن پنج یا شش سالگی همچنان کنترل ادرار شبانه نداشته باشد دچار شب ادراری است.
وی با بیان اینکه شب ادراری میتواند دلایل جسمی فراوانی از جمله دیابت، مشکلات مثانه، عم ترشح هورمون ضدادراری و یا کندی رشد داشته باشد، تصریح کرد: در صورتیکه خانوادهها همه بررسیها را انجام دادند و کودک آنها مشکل جسمی نداشت، میتوان شب ادراری را به مشکلات روحی نسبت داد.
این روانشناس اضطراب و استرس را مهمترین دلیل شباداری کودکان با منشاء روحی عنوان کرد و افزود: گاهی کودک به نشانه اعتراض نیز این کار را انجام میدهد. بعنوان نمونه وقتی نوزادی تازه در خانواده متولد شود، کودک ممکن است برای جلب توجه و یا اعتراض این کار را به عمد انجام دهد.
وی معتقد است: اگر شبادراری کودکان منشاء روحی داشته باشد باید ابتدا عامل استرس را پیدا کرد و آن را از بین برد.
به گفته این روانشناس برای کاهش شبادراری لازم است یک ساعت قبل از خواب از نوشیدن مایعات توسط کودک نیز جلوگیری شود.
باقرآبادی با بیان اینکه برای کنترل شبادراری کودکان تشکهای خاص زنگدار نیز به بازار آمده، خاطرنشان کرد: این تشکها به محض اینکه خیس شوند زنگ میزنند و کودک از خواب بیدار میشود و تکرار این عمل چون مانع خواب کودکان میشود برای آنها آزاردهنده است و سعی میکنند آن را ترک کنند.
این روانشناس اظهار کرد: این تشکها همچنین بعد از مدتی کودک را شرطی میکند که به محض احساس دستشویی از خواب بیدار شود.
وی ادامه داد: به هیچ وجه روشهای تنبیهی و خشونت برای جلوگیری از شبادراری کودکان موثر نیست و فقط به استرس آنها دامن میزند و وضعیت را بدتر میکند.
این کارشناس ارشد روانشناسی با تاکید بر اینکه نباید شب ادراری کودکان را بزرگ کرد و یا در جمع مطرح کرد، یادآور شد: بهترین راه، شناخت عامل استرس کودک است.
باقرآبادی در پایان گفت: شبادراری معمولا در 20 درصد کودکان در سن بعد از پنج سالگی از بین میرود.
منبع: ایسنا