با وجود اینکه دو سالگی کودک و همه دردسرهای آن به پایان رسیده است اما باید آمادگی تغییرات رفتاری کودک در سنین خردسالی را داشته باشید. در واقع با بزرگتر شدن کودک و کسب استقلال و عدم وابستگی، احتمال مشکلات رفتاری کودک بیشتر خواهد شد. بهتر است برای رویارویی با شایع ترین مشکلات رفتاری کودک با اصول تربیتی موثر آماده باشید تا این مشکلات تا سال های پیش از دبستان و مدرسه ادامه پیدا نکند.
دروغگویی
دروغ گویی یکی از شایع ترین رفتارهای کودکان خردسال است. کودکان در این سنین قادر به درک تفاوت میان واقعیت و دروغ نیستند. علاوه بر این، بیشتر کودکان خردسال بازی های وانمودی انجام می دهند و با کتاب ها، فیلم ها و برنامه های تلویزیونی احاطه شده اند که انسان ها در آن پرواز می کنند و حیوانات حرف می زنند!
به کودک خردسال خود کمک کنید تا تفاوت میان دروغ گویی و گفتن حقیقت را متوجه شود. اگر کودک دروغ می گوید، از او سوال کنید «چیزی که می گویی واقع اتفاق افتاده است یا اینکه دوست داری اتفاق بیفتند؟»، بیشتر کودکان با شنیدن این سوال به شما خواهند گفت که حرفی که زده اند، ساخته و پرداخته ذهن آنها است.
در حالی که کودک را به تخیل تشویق می کنید اما این مسئله را روشن کنید که از او توقع دارید که به شما دروغ نگوید و یا اگر چیزی را در ذهن خودش ساخته است، خودش برای گفتن آن پیش قدم شود. بهتر است قوانینی در خصوص صداقت در خانه وضع کنید تا حدود انتظارات خودتان را از کودک به طور واضح مشخص کنید.
نق زدن
معمولا وقتی کودکان خردسال به چیزی که می خواهند نمی رسند، نق می زنند و بهانه گیری می کنند. آنها امیدوار هستند که حتی با وجود شنیدن «نه» برای بار اول می توانند با گریه و التماس کردن شما را مجبور به تغییر عقیده کنند. در این شرایط به هیچ وجه تسلیم کودک نشوید چون در غیر این صورت کودک را به ادامه رفتارش تشویق می کنید.
بهتر است قوانین را زیر پا نگذارید تا کودک متوجه این پیغام شما شود که «نه یعنی نه!». به یاد داشته باشید که نق زدن های یک نوجوان 14 ساله به مراتب بدتر و غیرقابل تحمل تر نق زدن های یک کودک 4 ساله است. بنابراین تمام تلاش خود را به کار ببرید تا نق زدن به یک عادت برای کودک تبدیل نشود.
لوس بازی و کودکانه حرف زدن
وقتی صحبت از رفتارهای آزار دهنده می شود، کودکانه حرف زدن می تواند در صدر این فهرست قرار بگیرد. به هر حال بیشتر کودکان خردسال این کار را انجام می دهند. بعضی اوقات، بازگشت کودک به مرحله ای که از آن گذشته است برای جلب توجه است و بعضی اوقات کودکان به دلیل اضطراب و یا استرس این کار را انجام میدهند. برای مثال، امکان دارد کودک پیش از ورود به مهدکودک شروع به کودکانه حرف زدن می کند چون از این انتقال عصبی است.
شما می توانید با همان روشی که به نق زدن کودک پاسخ می دهید با کودکانه حرف زدن کودک برخورد کنید. قوانین و محدودیت هایی را در نظر بگیرید و به خاطر داشته باشید که این مرحله باید به سرعت پشت سر گذاشته شود. مواظب باشید خودتان به طور تصادفی و ناخواسته این شیوه حرف زدن کودک را با توجه زیاد تقویت نکنید.
لجبازی و مخالفت
کودکان خردسال معمولا دوست دارند به دیگران کمک کنند و در عین حال استقلال و عدم وابستگی خودشان را نشان دهند. وقتی از کودک می خواهید کاری انجام دهد، «نه» گفتن آنها امری متداول است. آنها اغلب دوست دارند بدانند که در صورت سرپیچی از قوانین و دستورات چه اتقاقی خواهد افتاد.
فهرستی از قوانین تهیه کنید و عواقبی را برای عدم رعایت آنها توسط کودک در نظر بگیرید. لازم است در اجرای این قوانین ثابت قدم باشید چون در صورتی که کودکان خردسال فکر کنند شانس کمی برای فرار از عواقب کارشان وجود دارد، تلاش می کنند با بدرفتاری به چیزی که می خواهند برسند.
از مشوق های مثبت برای تقویت سازگاری و انطباق کمک کنید. سیستم پاداش و جایزه مانند جدول برچسب های تشویقی می تواند احتمال پیروی کودک از قوانین را بیشتر خواهد کرد.
پرخاشگری
بیشتر کودکان خردسال به خوبی می دانند که چطور بداخلاقی کنند اما هنوز کنترل تکانه ای کافی برای مهار رفتارهای پرخاشگرانه گاه به گاه را ندارند. ضربه زدن، لگدزدن و یا گاز گرفتن می توانند در این سنین از جمله مشکلات رفتاری کودک باشند.
برای برخورد با رفتارهای پرخاشگرانه کدک از اصول و قوانین ثابتی پیروی کنید. استفاده از روش «time out» به کودکان، خود آرامش دهی را یاد می دهد. حذف برخی از امتیازات کودک هم می تواند یکی از عواقب موثر برای پرخاشگری کودک باشد.
به کودک مهارت های حل مسئله را آموزش دهید تا بتواند با آرامش مشکلاتش را حل کند. علاوه بر این آموزش احساسات و اسامی آنها به کودک کمک می کند تا به جای اینکه هیجانات و احساساتش را با عمل نشان دهد، آنها را به کمک کلمات توصیف کند. رفتارهای پرخاشگرانه کودک با تسلط بر این مهارت ها فروکش خواهد کرد.
تحریریه نی نی سایت
