حتما از همان ماه های تولد متوجه شخصیت منحصر به فرد فرزندتان شده اید اما شخصیت کودک بین 3 تا 5 سالگی شروع به نمایان شدن می کند.
چه نوع تغییراتی در این سالها در کودک ایجاد می شوند و نقش والدین برای کمک به شکوفایی کودک چیست؟
خود بیانگری و (کمی) خود کنترلی
از 3 تا 5 سالگی، کودکان در توانایی بیان خودشان به کمک کلمات کمی راحت تر می شوند. در خلال این سال ها، کودکان خردسال خودکنترلی بیشتری به دست می آورند و کم کم یاد می گیرند که به جای تکیه کردن به شما یا دیگران، به طور مستقل عمل می کند. علاوه بر این، آنها یاد می گیرند وقتی هیجان زده، مضطرب یا غمگین می شوند چطور خودشان را آرام کنند و بیشتر انتخابی و کمتر هیجانی و عاطفی واکنش نشان می دهند. کودکان خردسال در این سن مشغول ساختن اعتماد به نفس خود هستند و تجربه های زیادی را در مورد رفتار با دیگران به دست می آورند.
با رسیدن به 5 سالگی، اساسا کودکان نگرانی بیشتری برای پدر و مادر نشان می دهند یا حداقل شروع به فهمیدن این واقعیت می کنند که شما هم نیازها و احساسات خودتان را دارید. هم چنین عواطفشان را راحت تر نشان می دهند، زندگی خیالی خودشان را دارند و بین دو وضعیت راحت طلبی و یاری گری در نوسان هستند.
روش هایی که می توانید به رشد شخصیت کودک کمک کنید :
در حالی که شخصیت کودک به طور طبیعی در حال رشد و شکوفایی است، کارهای زیادی وجود دارند که می توانید برای کمک به کودک انجام دهید :
کودک شما منحصر به فرد است
کودکان به شکل جالب توجهی در ریشه های شکل دهنده ی ویژگی های شخصیتی باهم متفاوت هستند. این ریشه ها اعضای نزدیک خانواده هستند. رشد سالم شخصیت با شیوه های فرزند پروری حساس و مسئول نسبت به نقاط قوت و ضعف منحصر به فرد کودک تقویت می شود.
بازی را فراموش نکنید
بازی تاثیر انکارناپذیری بر رشد کودک دارد. به کودک فرصت بازی بدهید تا به شکوفایی شخصیت او کمک کنید. بازی به رشد جسمانی، ذهنی و احساسی کودک کمک می کند. بازی به کودکان یاد می دهد که کار گروهی را یاد بگیرند، تخیلاتشان را پرورش دهند، تضادها را حل کنند و قوانین تازه را امتحان کنند. وقتی کودکان بازی می کنند، توانایی تصمیم گیری، دفاع از حق خود، خلاقیت، کشف و هدایت را تمرین می کنند.
برچسب نزنید
مطمئنا ترجیح می دهید شخصیت کودک بدون دخالت شما یا دیگران برای شکل دادن به آن رشد کند. پس از برچسب زدن به کودک با کلماتی مانند خجالتی، لوس، احساساتی یا بداخلاق خودداری کنید.
مثال بزنید
مطمئنا شما کسی هستید که کودک خردسالتان بیشتر می بیند و از او تقلید می کند. بنابراین کاملا به شما بستگی دارد که چه الگویی را به او ارائه می دهید. برای آموزش ادب، مشارکت و صبر باید خودتان الگوی این رفتارها باشید.
نقش طبیعت و تربیت را بشناسید
ویژگی های شخصیتی کودک را فقط با تکیه بر طبیعت او یا نوع تربیت خودتان توجیه نکنید. تربیت و طبیعت، در کنار هم از اهمیت بالایی برخوردار هستند و با هم برای خلق تفاوت های فردی کودکان و شخصیت بزرگسالان کار می کنند.
به کودک اجازه بدهید خودش باشد و نه تصویری از شما
شاید شما از نظر شخصیتی بسیار اجتماعی، با دقت، آرام یا خجالتی هستید و دوست داشته باشید که کودک هم مانند شما باشد اما مسئله ای که از اهمیت بالایی برخوردار است این است که کودک بتواند خودش باشد و بتواند با شیوه خودش دوست پیدا کند و با دنیا ارتباط برقرار کند.
راه های بیشتری برای کمک به رشد شخصیتی کودک وجود دارد. به طور مثال، خواندن کتاب برای کودک و محدود کردن زمان تماشای تلویزیون از شیوه های بسیار مهم و کلیدی هستند.
متخصصین دیگر توصیه می کنند از علایق کودک حمایت کنید و تجربیات او را گسترش دهید. شیوه ای که برای کمک به رشد شخصیتی کودک از آن استفاده می کنید، می تواند درست مانند شخصیت کودک منحصر به فرد باشد.
آیا باید برای ایجاد تغییر در کودک خردسال تلاش کنید؟
باید به کودکان خردسال اجازه بدهید خودشان باشند و در عین حال کودک را برای تجربه چیزهایی که شخصیت در حال ظهورش را گسترش می دهد، تشویق کنید.
در سالهای خردسالی، بخش اعظمی از شخصیت به ثبات رسیده است اما هنوز غیرقابل تغییر نشده است. انسان ها تغییر می کنند و بخش هایی از ما که شخصیت ما را می سازند به اندازه کافی قابلیت انعطاف دارند
متخصصین توصیه می کنند که به جای سعی برای تغییر شخصیت کودک، بر روی ایجاد فرصت های تجربی برای کودک تمرکز کنید تا از رشد و تکامل او در مسیرهای تازه حمایت کنید.
در حالی که سعی می کنید رفتارهای چالش برانگیز کودک و چگونگی پاسخ دادن به آنها را شناسایی کنید، از قابلیت ها و نقاط قوت کودک لذت ببرید و آنها را دوست داشته باشید و به جای تلاش برای شکل دادن به شخصیت کودک مطابق با الگویی خاص سعی کنید یک محیط حمایتگر و پر عشق برای کودک فراهم کنید.
هیئت تحریریه نی نی سایت
