برای آنکه یک خانواده ورزشکار داشته باشید، نیازی نیست تا حتما یک ورزشکار باشید. اگر شما ورزش کردن را از ابتدا آغاز کنید و این عادت را به شکلی سرگرم کننده ادامه دهید، فرزند شما نیز در زندگی فعال می شود.
با توجه به استعداد ذاتی که فرزند شما دارد، بهترین کاری که شما می توانید انجام دهید، آشنا کردن او با فعالیتهای فیزیکی ممکن است. یک کودک ممکن است از بازی کردن با یک توپ لذت ببرد در صورتیکه کودک دیگر از دویدن لذت بیشتری می برد. شما هرگز نمی دانید که چه چیزی او را خوشحال می کند.
در اینجا ما نوع فعالیتها را در هر رده سنی مورد بررسی قرار می دهیم:
نوزادان: استفاده از حرکات و حالات
نوزاد در سال اول زندگی اش روی مهارتهای حرکتی تسلط پیدا می کند. ابتدا چرخاندن سر، خزیدن، چهاردست و پا رفتن و در نهایت راه رفتن. یک کودک از نظر مهارتهای فیزیکی پیشرفتهای بزرگی دارد، و همین موضوع می تواند پایه و اساس فعالیتهای ورزشی او در سنین بالاتر باشد.
ارتباط برقرار کنید:
به او کمک کنید تا بیاموزید با جهان اطرافش تعامل برقرار کند. از ابزارهای تشویقی برای وادار کردن کودک به حرکت و خزیدن استفاده کنید. در حین خزیدن و حرکت کردنش با او صحبت کنید و او را به سمت خود بکشانید.
اجازه دهید تا آزاد باشد:
بسیاری از کودکان بیشتر اوقات خود را در کالسکه، تاب، بازی کردن در حیاط یا صندلی ماشین سپری می کنند. کودک شما نیاز به فرصتی دارد تا روی حرکات جدیدش تسلط پیدا کند. حرکاتی مثل غلتیدن و خود را به سمت جلو کشیدن. صورت نوزاد را مقابل اشیایی که آویزان هستند قرار دهید تا توانایی چنگ زدن به اشیای آویزان برای او ایجاد شود. از روی شکم قرار دادن نوزاد غافل نشوید. نوزادان نیاز دارند تا روی شکم خود قرار بگیرند هرچند که ممکن است از این کار لذت نبرند. این کار مهارت خزیدن و چهار دست و پا رفتن را در او تقویت می کند. در طول چند ماه اول زندگی ، نوزاد باید چندین بار و آن هم به مدت 5 تا 10 دقیقه روی شکم قرار بگیرد. البته در شروع با مدت زمانهای کوتاه تری این کار را انجام دهید.
تعادل بدنی در او را تقویت کنید:
زمانیکه کودک شما توانایی نشستن را بدست آورد، او را از سمتی به سمت دیگر حرکت دهید یا او را به سمت بالا و پایین بیاورید تا حس ثبات را در او ارتقا پیدا کند.
بازی کنید:
یک بالش مقابل کودک نگه دارید و اجازه دهید تا او به آن لگد بزند. همچنین می توانید یک اسباب بازی خیلی درخشان مقابل او اما دور از دسترس قرار دهید تا کودک را مجبور به خزیدن کند.
کودک نوپا: بازی کردن با هدف
زمانیکه کودک شما می تواند حرکت کند، دویدن، پریدن، لگد زدن، گرفتن و قاپیدن را آغاز می کند. اما در مدت زمان کوتاهی خسته می شود. بنابراین شما باید روی فعالیتهای کوتاهی تمرکز کنید که باعث تقویت مهارت و چالاکی او شود.
حباب بزنید:
این کار تنها یک سرگرمی برای او محسوب نمی شود. این نوع فعالیت به هماهنگی دست و چشم و همچنین مهارت دویدن و پریدن به او کمک می کند.
انداختن یک روسری رنگارنگ در هوا:
کودک شما هنگامیکه دستمال به شکل معلق به سمت زمین برمی گردد، تماشا می کند. در این حالت او توانایی تعقیب اشیای در حال حرکت (جنبش اجسام) را بدست می آورد و یکی از مهارتهای قابل استفاده که در بسیاری از ورزشها مثل فوتبال، تنیس وجود دارد را پرورش می دهد.
توپ بازی:
کودکان در این سن شیفته و جذب توپها و حرکت کردن آنها هستند. بنابراین همیشه همراه خود توپهای کوچکی مثل، بیس بال یا توپهای پلاستیکی کوچک داشته باشید. با بازی کردن با آنها، کودک حس چگونگی غلتیدن و بالا و پایین پریدن آنها را بدست می آورد.
اجازه دهید در تخت خواب شما قدم بزند:
قدم زدن روی یک سطح ناهموار مثل تشک، بهترین راه برای تقویت تعادل کودک است. بنابراین زمانیکه او دو دست خود را روی زمین می گذارد و یک پایش را بلند می کند نیز سعی به برقراری تعادل بدن روی سه پایه (دو دست و یک پا) دارد.
همانند حیوانات عمل کنید:
تظاهر کنید که حیوانات مختلف هستید. به نوبت ادای آنها را دربیاورید و حرکات آنها را تتقلید کنید. مانند بچه گربه چهاردست و پا بروید، همانند شامپانزه دست خود را حرکت دهید و مانند خرگوش جست و خیز کنید.
نظرات شما
جدیدترین پرامتیازترین