نی نی سایت: در اینکه حرف زدن با نوزاد برای رشد او از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است شکی وجود ندارد. یافته های یک مطالعه مهم و معتبر نشان می دهد که هوش و موفقیت تحصیلی مستقیما با میزان حرف زدن والدین با کودک از تولد تا 3 سالگی رابطه دارد. با این حال هنوز نمی توانیم در خصوص این موضوع مطمئن باشیم.
در یکی از آخرین مطالعه های انتشار یافته در مجله «pediatrics»، محققان تصمیم گرفتند تفاوت ارتباطات کلامی را میان والدین و کودکان بر مبنای جنسیت کودک و والدین مشخص کنند. به این منظور، آنها بیش از 1500 ساعت از تعاملات کلامی میان 33 نوزاد با مادران و پدران مورد مطالعه و بررسی قرار دادند و نتایج را در زمان تولد، چند هفته بعد و در هفت ماهگی مورد آزمایش قرار دادند.
نتایج جالب این تحقیق نشان می دهند:
مادرها بیشتر از پدرها حرف می زنند. مادران در 88% تا 94% موارد به سرعت به غان و غون نوزاد واکنش نشان می دهند در حالی که میزان پاسخگویی پدران فقط 27% تا 30% موارد است.
مادارن بیشتر با نوزاداان دختر حرف می زنند. مادرانی که نوزادشان دختر است در مقایسه با مادرانی که نوزاد پسر دارند، بیشتر با نوزادشان حرف می زنند. محققین دلیل این مسئله را نمی دانند اما اعتقاد دارند این واقعیت می تواند ناشی از این باشد که نوزادان دختر در مقایسه با پسران زودتر به بلوغ مغزی می رسند، بیشتر ارتباط چشمی برقرار می کنند و توجه مشترک (توجه مشترک دو نفر به یک موضوع) نشان می دهند.
نوزادان بیشتر به مادران واکنش نشان می دهند. نوزدان دختر و پسر بیشتر به صدای مادر واکنش نشان می دهند.
صرف نظر از جنسیت نوازد و یا اینکه مادر هستید یا پدر، تا جایی که امکان دارد با کودک حرف بزنید. توصیه های زیر می توانند به شما کمک کنند تا بهتر با نوزاد ارتباط کلامی برقرار کنید:
1. با لحن مناسب با نوزاد حرف بزنید. با تن صدای بالا و جملات ساده با نوزاد حرف بزنید و حروف صدا دار را بکشید. مطالعه نشان داده است نوزادان این نوع حرف زدن را به حرف زدن عادی بزرگسالان ترجیح می دهند. علت این مسئله ممکن است این باشد که تولید صوت اغراق شده به نوزادان کمک می کند اصوات زبان مادری خود را یاد بگیرند.
2. کلمه اختراع نکنید. در حالی که استفاده از کلمات و جملات ساده می تواند توجه نوزاد را جلب و به یادگیری زبان کمک کند، به کارگیری اصوات بی معنی برای ارتباط با نوزاد نمی تواند از دیدگاه زبان آموزی برای او سودمند باشد.
3. هنگام حرف زدن رو به روی صورت نوزاد قرار بگیرید. کودکان هنگام حرف زدن بیشتر به چشم های شما نگاه می کنند در حالی که نوزدان 4 تا 6 ماه به جای نگاه کردن به چشم ها به لب های شما خیره می شوند. محققین معتقدند نوزاد در حال یادگیری چگونگی تولید فیزیکی اصوات زبان مادری خود است. در حدود 12 ماهگی، زمانی که کودک شروع به حرف زدن می کند، وقتی شما حرف می زنید به چشم های شما نگاه می کند. وقتی با کودک حرف می زنید، حتما در وضعیتی قرار بگیرید که کودک بتواند صورت شما را ببیند.
4. برای نوزاد کتاب بخوانید. کتاب خواندن برای نوزاد با توانایی های زبانی کودک در آینده مرتبط است. برای کودکان کوچکتر از کتاب های مقوایی بزرگ با داستان های ساده که تصویرسازی خطی و کنتراست بالای رنگ استفاده کنید. نوزدان و کودکان زبان ریتمیک (شعرگونه) و ساده را ترجیح می دهند.
5. درباره همه چیز با نوزاد حرف بزنید. اگر در حال رانندگی هستید، درباره چیزهایی که می بینید با کودک حرف بزنید، به او بگویید در حال درست کردن چه غذایی برای ناهار هستید یا درباره مسابقه ورزشی که دیشب در تلویزیون تماشا کرده اید با کودک صحبت کنید. نوزادان زبان را با شنیدن و تکرار می آموزند. با تکرار کلمات و مفاهیم، کودکان شروع به رشد توانایی فهم زبان و گفتن اولین کلمات در یکسالگی می شوند. یافته های یک تحقیق معتبر نشان می دهد کمیت زبان (تعداد کلماتی که کودک می شنود) و کیفیت زبان (غنی و توصیفی) در سه سال اول زندگی کودک با دایره لغات وسیع تر در 4 سالگی در ارتباط است.
6. بین حرف هایتان مکث کنید. وقتی با کودک حرف می زنید برای اینکه به او فرصت واکنش نشان دادن بدهید، هر چند وقت یکبار مکث کنید. نوزادان از حدود 3 ماهگی به صورت رفت و برگشتی واکنش نشان می دهند. واکنش رفت و برگشتی به این معنی است که نوزاد در تعامل با شما منتظر مکث می ماند تا با تولید صدا یا غان و غون کردن، لبخند زدن یا حرکات بدنی مانند لگد زدن واکنش نشان دهد. مکث کردن در تعامل کلامی و نگاه کردن مستقیم به کودک، به او یاد می دهد چه زمانی نوبت او در مکالمه است و او را به تمرین تولید صدا تشویق می کند.
هیئت ترحریریه نی نی سایت
نظرات شما
جدیدترین پرامتیازترین