محققان ژن های متفاوتی را شناسایی کرده اند که در بروز مشکل گفتاری دخیل است. چندین سال قبل محققان توانستند سه ژن دخیل در اختلال گفتار را شناسایی کنند. این ژن در ۱۲درصد از جمعیت افراد دارای لکنت زبان دیده شد. بنابراین ما می دانیم که یک کودک با لکنت زبان متولد نمی شود، اما با یک استعداد طبیعی آمادگی این اختلال توسعه پیدا می کند. لکنت زبان یک اختلال چند عاملی است، حدود ۸۰درصد از موارد را مغز به تنهایی اصلاح می کند و تا قبل از دوران بلوغ این مشکل از بین می رود. اما در ۲۰درصد از موارد، مشکل ادامه می یابد.
اگر فرزند شما مشکل لکنت زبان دارد، برای کمک به او به توصیه های زیر توجه کنید:
- به سختی صحبت کردن گاهی باعث عصبی شدن کودک می شود، در این زمان با نوازش بازوان و شانه هایش او را آرام کنید. این رابطه، او را آرام خواهد کرد تا این که دستوری بگویید: «استراحت کن، آرام باش.»
- سعی کنید وقتی با شما حرف می زند به صحبت های او گوش دهید، یک گوش دادن صد در صدی، یعنی در آن زمان هیچ کار دیگری انجام ندهید و به چشم هایش نگاه کنید. برای این که بهتر نگاهتان را ببیند، مقابلش بنشینید. شما خوب می دانید تمرکز بر آن چه می گوید به بیان او کمک خواهد کرد.
- شما نیز هنگامی که بااو صحبت می کنید، کلمات را به خوبی و آرامی بیان کنید تا فرزندتان با تقلید از شما طرز بیان خود را تنظیم کند.
منبع: سلامت نیوز
