برای اسپرم هایی که لقاح نمی کنن چه اتفاقی میفته؟
تا حالا به این فکر کردی که توی رابطه جنسی، چه اتفاقی برای اسپرم‌هایی که وارد رحم نمیشن، می‌افته؟ همه می‌دونیم برای باروری فقط یه اسپرم لازمه تا تخمک رو بارور کنه، اما تکلیف میلیون‌ها اسپرم دیگه چی میشه؟ در این مقاله، کامل توضیح می‌دیم که این اسپرم‌ها چه سرنوشتی دارن.
سرنوشت اسپرم پس از انزال
سفر اسپرم از لحظه انزال شروع میشه. توی هر انزال، میلیون‌ها اسپرم آزاد میشه و با ورود به دستگاه تناسلی زن، مسیر طولانی و سختی رو برای رسیدن به تخمک شروع می‌کنه. این مسیر شامل گذر از واژن، رحم و در نهایت لوله‌های فالوپه.
باید بدونی که واژن محیط اسیدی داره و همین باعث میشه تعداد زیادی از اسپرم‌ها همون اول راه از بین برن. فقط قوی‌ترین اسپرم‌ها می‌تونن وارد رحم بشن و ادامه مسیر بدن. تازه وقتی وارد رحم می‌شن، یه ماجراجویی سخت‌تر شروع میشه. دستگاه ایمنی بدن زن ممکنه اسپرم‌ها رو به‌عنوان عامل مهاجم تشخیص بده و نابودشون کنه.
اسپرم هایی که وارد رحم نمیشن
اولین گروه اسپرم‌هایی که از دور خارج می‌شن، همون‌هایی هستن که حتی وارد رحم هم نمیشن. وقتی مایع منی وارد واژن میشه، بخشی از اسپرم‌ها به خاطر جاذبه یا به دام افتادن تو محیط اسیدی واژن، از بین می‌رن. این اسپرم‌ها همراه با ترشحات طبیعی بدن زن، بعد از چند ساعت یا نهایتاً یکی دو روز از بدن دفع می‌شن.
اسپرم هایی که در رحم گیر میکنن
اما اگه اسپرم بتونه خودش رو به رحم برسونه، تازه اول چالش‌های جدیده. دستگاه ایمنی بدن زن مثل یه سپر عمل می‌کنه و خیلی از اسپرم‌ها رو نابود می‌کنه. فقط اسپرم‌های قوی‌تر می‌تونن از این مرحله هم رد بشن. البته یه تعداد از اسپرم‌ها هم به دیواره‌های رحم می‌چسبن و همونجا تجزیه می‌شن.
اسپرم هایی که به تخمک نمیرسن
حالا فرض کن اسپرم موفق شده از همه این مراحل عبور کنه و خودش رو به لوله‌های فالوپ برسونه. اینجا یه رقابت بزرگ شروع میشه. میلیون‌ها اسپرم تلاش میکنن تا به تخمک برسن، اما فقط یه اسپرم می‌تونه تخمک رو بارور کنه. بقیه اسپرم‌ها که به تخمک نمیرسن، بعد از چند روز توی بدن تجزیه می‌شن و بقایاشون توسط سیستم بدن دفع میشه.
اسپرم چند روز زنده می مونه؟
شاید برای تو سوال باشه که اسپرم چقدر تو بدن زن زنده می‌مونه. اسپرم‌ها نهایتاً ۵ روز می‌تونن توی دستگاه تناسلی زن زنده بمونن. البته این مدت زمان بستگی به شرایط بدن زن و محیط رحم داره. مثلاً اگه بدن زن در زمان تخمک‌گذاری باشه، مخاط دهانه رحم محیطی مناسب‌تر برای اسپرم فراهم می‌کنه و باعث میشه طول عمر اسپرم بیشتر بشه.
باور های اشتباه درباره اسپرم
- اسپرم و مایع منی یکی هستن!
خیلی‌ها فکر میکنن اسپرم همون مایع منیه، اما این دو با هم فرق دارن. اسپرم‌ها همون سلول‌های کوچیکی هستن که وظیفه بارور کردن تخمک رو دارن. مایع منی یه ترکیب شامل اسپرم و مایعات دیگه است که توسط غدد تناسلی تولید میشه و به اسپرم کمک می‌کنه راحت‌تر حرکت کنه.
- پیشاب باعث بارداری نمی‌شه
یه باور دیگه اینه که مایع پیش‌انزال یا همون پیشاب، که قبل از انزال کامل آزاد میشه، اسپرم نداره و باعث بارداری نمی‌شه. اما جالبه بدونی که تحقیقات نشون داده توی این مایع هم ممکنه اسپرم‌های زنده وجود داشته باشه و در نتیجه بارداری اتفاق بی‌افته.
- سن روی کیفیت اسپرم اثری نداره
خیلی از افراد فکر میکنن مردان تا آخر عمرشون اسپرم‌هایی با‌‌کیفیت تولید میکنن، اما اینطور نیست. کیفیت اسپرم با بالا رفتن سن کاهش پیدا می‌کنه و احتمال مشکلات ژنتیکی در جنین هم بیشتر میشه.
چرا تعداد اسپرم ها انقدر زیاده؟
یه سوال جالب اینه که چرا در هر انزال، میلیون‌ها اسپرم تولید میشه، وقتی فقط یکی از اون‌ها برای باروری کافیه؟ دلیلش اینه که دستگاه تناسلی زن یک محیط پر از موانع برای زنده موندن اسپرم هست و فقط قوی‌ترین اسپرم‌ها می‌تونن ازش عبور کنن. این تعداد زیاد اسپرم، احتمال رسیدن یه اسپرم سالم به تخمک رو افزایش می‌ده.
حرف آخر
سرنوشت اسپرم‌ها همیشه به لقاح و باروری ختم نمی‌شه. از لحظه ورود اسپرم به دستگاه تناسلی زن، یه مسیر سخت شروع میشه که فقط قوی‌ترین و خوش‌شانس‌ترین اسپرم می‌تونه تخمک رو بارور کنه. بقیه اسپرم‌ها یا داخل واژن از بین می‌رن، یا در رحم گیر می‌افتن و تجزیه می‌شن و یا توی لوله‌های فالوپ به تخمک نمیرسن و نابود می‌شن.
این روند نشون می‌ده که بدن انسان چقدر پیچیده و شگفت‌انگیزه. به یاد داشته باش که فقط یه اسپرم از میلیون‌ها اسپرم شانس داره تا به هدفش برسه و یه زندگی جدید رو آغاز کنه.
