از نجف تا کربلا
در سفرنوشت هشت تا جایی بهتون گفتم که به عمود 1000 رسیدم. چون خیلی خسته شده بودم، یه موکب پیدا کردم تا استراحت کنم و بعد از نماز صبح خوابم برد. از خواب که بیدار شدم و یه چیزی خوردم و راه افتادم.
اینجا پر از موکب برای بچه‌هاست نمی‌دونین که چقدر بچه‌ها ذوق داشتن وقتی دیدن موکب استخر توپ و سرسره بادی هم داره.
بر خلاف باور خیلیا اصلا به بچه ها سخت نمی‌گذره، یعنی خب خسته ممکنه بشن اما با وجود همچین موکب‌ها و وسایل تفریحی خستگیشون رنگ می‌بازه...
یه چیز دیگه که اینجا زیاد دیدم تمثال بود.
خب اول از همه بگم تمثال یعنی یه تصویر یا مثلا یه مجسمه.چیزی که به دلیل یادآوری یک چیز دیگه ساخته میشه.
تمثال علی اصغر هم همه می‌دونین که گهواره‌ست. مثلا شب شهادت حضرت علی اصغر(ع)، دیدم که گهواره میارن و برای بچه‌های نیازمند پول جمع می‌کنن.
مردم تو این تمثال پول و کلی عروسک گذاشته بودن روشم پارچه‌ی سفید کشیده بودن. اول چون مشخص نبود چیه خیلی ترسناک شده بود ولی در کل بنظرم خیلی جالبه و کار قشنگیه.
عمود 1000 رو که رد کردم، برای استراحت توقف کردم تا شب که رسیدم به حرم حضرت عباس(ع).
بین الحرمین کربلا
بالاخره رسیدم. احساسی که تو بین الحرمین تجربه کردم قابل وصف نیست ...
همه خستگیام از تنم در رفت. قدم برداشتن تو این مسیر خیلییی ارزش داره.
وقتی چشمم به گنبد و اون فضای باشکوه خورد از ته قلبم اول از همه شماهارو یاد کردم. نگران نباشید هیچکس رو فراموش نکردم اسمایی که گفتین و دونه دونه گفتم . انشالله که به زودی همه‌تون حاجت روا بشید و قسمتتون بشه این احساس رو تجربه کنید.
الان که این حال و هوا رو تجربه کردم احساس می‌کنم یه چیزی قبلا تو زندگیم کم بوده.
احساس عجیبی دارم، انگار تمام بدی‌هایی که در حقم شده و حتی تمام عادت‌های بد خودم رو فراموش کردم؛ یادم رفت چی می‌خواستم بگم...
خیلی حال و هوای عجیبیه. جاتون خالیه.
دعا در کربلا
راستی تو این روزها تو قسمت تبادل نظر نی نی سایت و بخش تاپیک ها شما خیلی به من لطف داشتین.
خیلی دعا کردید و خیلی راهکار یادم دادین و خیلی هم از من خواستید به یادتون باشم و دعا کنم
تا جایی که شد و تا جایی که میشه سعی می‌کنم جواب همه شمارو بدم.
برای جبران این محبت شما و برای جاماندگان راهپیمایی اربعین، من قدم برداشتم.
یکی از موکب‌های بین راه هم یه برد گذاشته بود تا مردم هرچی دوست دارن بنویسن، آدما اسم و مشکلات کسانی که دوست داشتن می‌نوشتن؛ من هم بین جمعیت خودم رو جا کردم تا اسم شمارو اضافه کنم. شما و تمام خواسته‌هاتون...
به نیابت از همگی زیارت می‌کنم و براتون دعا می‌کنم و امیدوارم مورد اجابت قرار بگیره.
