حلقه ضد بارداری واژینال
حلقه ضدبارداری واژینال یه وسیله ضدبارداری هست که به طور معمول درون واژن قرار می‌گیره و برای جلوگیری از بارداری استفاده می‌شه. این حلقه شامل یه قطعه کوچیک از پلیمر منعطف هست که هورمون‌های ضدبارداری رو آزاد می‌کنه. این هورمون‌ها به طور مستقیم روی واژن و بقیه بافت‌های محیطی اون اثر می‌ذارن و جلوی رشد و تخمک‌ریزی رو می‌گیرن.
بعضی از حلقه‌های ضدبارداری واژینال شامل هورمون پروژستین (مثل لونسترا) هستن، در حالی که بقیه حلقه‌ها شامل هورمون‌های استروژن و پروژستین (مثل نووارینگ) می‌شن. هر دو نوع حلقه ضدبارداری واژینال به طور مؤثری جلوی بارداری رو می‌گیرن، اما نوع و هورمون مورد استفاده در هر حلقه ممکن هست متفاوت باشه.
چرا از حلقه ضدبارداری واژینال استفاده می‌شه؟
استفاده از حلقه ضدبارداری واژینال برای کنترل بارداری چندین مزیت داره:
1. تاثیر زیاد:
حلقه ضدبارداری واژینال یکی از روش‌های مؤثر ضدبارداری هست. با آزادسازی هورمون‌های ضدبارداری درون واژن، جلوی رشد تخمک و تخمک‌گذاری گرفته می‌شه و جلوی بارداری رو می‌گیره.
2. سهولت استفاده:
استفاده از حلقه ضدبارداری واژینال خیلی آسون هست. پس از قرار دادن حلقه در واژن، نیازی به انجام کار خاصی نیست و شما دیگه نگرانی ندارین.
3. عدم تداخل با فعالیت‌های روزمره:
حلقه ضدبارداری واژینال بدون تداخل با فعالیت‌های روزمره شما، مثل استحمام، شنا، ورزش و روابط جنسی قابل استفاده هست.
4. عدم تأثیر بر ترشحات طبیعی واژن:
حلقه ضدبارداری واژینال تأثیر چندانی بر ترشحات طبیعی واژن نداره و رطوبت طبیعی واژن رو حفظ می‌کنه.
5. معکوس‌پذیری:
در صورت تمایل به بارداری، می‌تونین حلقه رو از واژن خودتون بیرون بیارین. بعد از برداشتن حلقه، بدن به طور معمول به سرعت به وضعیت قبلی خودش برمی‌گرده و قابلیت باروری رو افزایش میده.
معایب حلقه ضدبارداری واژینال:
استفاده از حلقه ضدبارداری واژینال معایبی هم داره که در یر به اون‌ها اشاره شده:
- عوارض جانبی: بعضی از خانم‌ها ممکن هست عوارض جانبی مثل تغییرات خونریزی و ترشحات واژینال، درد یا عفونت‌های واژینال رو تجربه کنن. این مشکلات معمولاً در طی مدت استفاده از حلقه بروز می‌کنن و در بیشتر موارد بعد از چند ماه هم خوب می‌شن. در هر صورت، اگه عوارض جانبی نگران‌کننده باشن یا بهبود پیدا نکنن، باید به پزشک مراجعه کنین.
- مشکلات مرتبط با قرار دادن و برداشتن حلقه: قرار دادن و برداشتن حلقه نیاز به مهارت و توجه دقیق داره. بعضی از زن‌ها ممکن هست این فرآیند رو ناراحت کننده یا ناخوشایند بدونن. همچنین، در صورت عدم قرار دادن حلقه به درستی، احتمال عدم کارایی اون و افزایش خطر بارداری وجود داره.
- خطر ابتلا به بیماری‌های جنسی: حلقه ضدبارداری واژینال تنها برای کنترل بارداری استفاده می‌شه و در محافظت از عفونت‌های جنسی (زمانی که ریسک انتقال عفونت جنسی وجود داره) مؤثر نیست. در این صورت، استفاده از روش‌های دیگه مثل کاندوم توصیه می‌شه.
- نیاز به مراقبت‌های ماهانه: حلقه ضدبارداری واژینال باید هر ماه توسط پزشک یا پرستار جایگزین بشه. این نیاز به مراقبت‌های ماهانه ممکن هست برای برخی از خانم‌ها ناخوشایند باشه یا به دلایلی مثل دسترسی محدود به مراکز درمانی یا فراموشی، نتونن از این مورد استفاده کنن.
مثل هر روش ضدبارداری دیگه، حلقه ضدبارداری واژینال هم دارای مزایا و معایب خاص خودش هست. قبل از تصمیم‌گیری در مورد استفاده از این روش، بهتره که با پزشک خودتون مشورت کنین و در مورد توصیه‌ها و مزایا و معایب هر روش ضدبارداری اطلاعات کاملی به دست بیارین.
انواع حلقه ضدبارداری واژینال:
دو نوع حلقه وجود داره:
· حلقه ضدبارداری هورمونی (Combined Hormonal Vaginal Ring):
این نوع حلقه شامل هورمون‌های استروژن و پروژستین مصنوعی هست که به طور مداوم از طریق واژن به داخل بدن رها می‌شن. این هورمون‌ها با جلوگیری از تخمک‌گذاری، تغییر در لایه رحمی و ترشحات رحمی، پیشگیری از بارداری رو تسهیل می‌کنن. حلقه ضدبارداری هورمونی معمولاً به مدت 3 هفته در واژن قرار می‌گیره و سپس برای 1 هفته برداشته می‌شه. معروف‌ترین حلقه از این نوع، اسمش "NuvaRing" هست.
· حلقه ضدبارداری غیرهورمونی (Copper Intrauterine Device or IUD):
این نوع حلقه شامل یه حلقه پلاستیکی هست که روی اون یه لایه مسی قرار داره. حلقه ضدبارداری غیرهورمونی با ایجاد یه محیط غیرسازنده برای تخمک، مانع بارداری می‌شه. این حلقه معمولاً توسط یه پزشک داخل رحم قرار می‌گیره و می‌تونه برای چند سال هم همون‌جا بمونه. بسته به نوع و برند اون این زمان متغیره. اسم معروف‌ترین حلقه ضدبارداری غیرهورمونی، "ParaGard" هست.
