واژینیسموس یعنی چی؟
واژینیسموس (Vaginismus) یه اختلال جنسی هست که به وجود اومدن انقباض ناخواسته و درد در عضلات محیط واژن در زمان ارتباط جنسی مرتبط میشه. این اختلال ممکن هست باعث محدودیت و یا منع نفوذ آلت جنسی به بدن و تجربه درد و عدم راحتی شدید برای زنان بشه .
علت دقیق بیماری واژینیسموس هنوز مشخص نیست، اما عوامل مختلفی می‌تونن در ظهور اون نقش داشته باشن. برخی از عوامل مهم عبارتند از:
· عوامل فیزیکی:
مشکلات فیزیکی مثل التهاب واژن، عفونت‌های ادراری، عوارض جراحی و ترمیمی، ترشحات غیرطبیعی واژن و مشکلات ساختاری می‌تونن به بیماری واژینیسموس منجر بشن.
· عوامل روانشناختی:
استرس، اضطراب، ترس از درد، تجربیات ناخوشایند در گذشته، سوء استفاده جنسی و ترس از بارداری می‌تونن عوامل روانشناختی مرتبط با بیماری واژینیسموس باشن.
· عوامل فرهنگی و اجتماعی:
باورها و ارزش‌های فرهنگی و اجتماعی، آموزش ناصحیح درباره رابطه جنسی و تجربیات ناخوشایند در محیط جنسی می‌تونن نقش داشته باشن.
تشخیص واژینیسموس توسط متخصصین بهداشت جنسی یا متخصصین روانشناسی صورت می‌گیره. درمان واژینیسموس شامل روش‌هایی مثل تمرینات تنش-تعادل، فیزیوتراپی، روان‌درمانی، روش‌های مهارتی جنسی، استفاده از لوازم کمکی و در برخی موارد، درمان دارویی هست. درمان واژینیسموس معمولاً یه فرآیند چندگانه هست و بسته به علت و شدت اختلال، زمان متفاوتی برای درمان می‌طلبه.
درمان بیماری واژینیسموس
درمان واژینیسموس معمولاً شامل ترکیب روش‌های فیزیکی، روانشناختی و دارویی میشه. در زیر، چند روش درمانی رایج برای واژینیسموس ذکر شده:
- تمرینات تنش-تعادل (Kegel): این تمرینات شامل تقویت عضلات زیربطنی (عضلات کف لگن) میشن. با تقویت این عضلات، کنترل و کاهش انقباض ناخواسته اون‌ها امکان‌پذیر میشه. تمرینات کگل رو می‌تونین به عنوان درمان به صورت روزانه و در طول روز انجام بدین.
- روان‌درمانی: این مورد شامل روش‌هایی مثل تحریک حسی، تمرینات تنفسی، تغذیه مناسب و تمرینات تنش-تعادل میشه. هدف این روش‌ها ایجاد آگاهی درباره بدن و تجربه‌های جنسی، کاهش اضطراب و ترس و ایجاد تجربه مثبت در زمینه جنسی هست.
- فیزیوتراپی: به عنوان یه روش فیزیکی، فیزیوتراپی شامل استفاده از انواع دیلاتورها (مانند لوله‌های پلاستیکی که به آرامی وارد واژن میشن) هست. این دیلاتورها به تدریج و با تمرینات مرتب و آروم، به کمک ترکیبی از تمرینات تنش-تعادل و تنفسی، عضلات واژن رو نرم میکنن و انقباض‌های ناخواسته رو کاهش می‌دن.
- درمان دارویی: در برخی موارد، ممکن هست پزشک داروهای ضداضطراب، شل‌کننده‌های عضلانی، یا کرم‌ها و ژل‌های مخصوص رو تجویز کنه. این داروها به عنوان کمک‌های موقتی برای کنترل انقباض واژن استفاده میشن.
مهم هست که برای درمان واژینیسموس، با یه متخصص بهداشت جنسی، متخصص روانشناسی یا پزشک متخصص مشورت کنین. هر فرد ممکن هست نیاز به روش‌های درمانی متفاوتی داشته باشه و تشخیص و درمان باید بر اساس ویژگی‌ها و نیازهای شخصی انجام بشه.
عوارض تنگی واژن:
تنگی واژن ممکن هست باعث بروز عوارض مختلفی در زنان بشه. در زیر، چند عارضه متداول از تنگی واژن آمده:
- درد و عدم راحتی: تنگی واژن می‌تونه باعث درد و عدم راحتی شدید در زمان رابطه جنسی، وارد کردن اشیاء به واژن یا حتی در طول فعالیت‌های روزمره بشه.
- مشکلات جنسی: تنگی واژن می‌تونه به محدودیت نفوذ آلت تناسلی و عدم توانایی در تجربه رضایت جنسی منجر بشه. این مشکل می‌تونه تاثیری منفی بر روابط جنسی و رضایت جنسی زنان و فرد مقابل داشته باشه.
- مشکلات ادراری: تنگی واژن ممکن هست به مشکلات ادراری مثل زیاد شدن ادرار یا سختی در ادرار کردن منجر بشه. این مشکلات می‌تونن به ناراحتی و عدم راحتی در طول استفاده از توالت یا در طول رابطه جنسی منجر بشن.
- مشکلات روانی: تنگی واژن ممکن هست تأثیرات روانی منفی هم داشته باشه. زنان ممکن هست احساس استرس، اضطراب، ترس و ناراحتی درباره فعالیت‌های جنسی و تجربه درد و عدم راحتی بکنن.
- مشکلات روابط: تنگی واژن و مشکلات جنسی ممکن هست بر روابط زناشویی و روی شریک‌های جنسی تأثیر منفی بذاره. این مشکلات می‌تونن منجر به کاهش رضایت زناشویی، کاهش اعتماد به نفس و بروز تنش‌ها در رابطه بشن.
در صورتی که شما یا شریکتان با عوارضی مشابه تنگی واژن مواجه هستین، بهتر هست با یه پزشک متخصص یا متخصص بهداشت جنسی مشورت کنین. اون‌ها می‌تونن تشخیص درستی از وضعیت شما بدن و یه روش درمانی مناسب پیشنهاد کنن.
منبع
