کودکی که به سرپرستی میگیریم
سرپرستی کودک یعنی چه؟
سرپرستی کودک یک مفهوم حقوقی و اجتماعیه که به معنای مسئولیت پرورش، مراقبت و تامین نیازهای جسمی و روحی یک کودک تحت محیطی امن و سالم توسط یک فرد یا گروه افراد مشخصه. موضوع سرپرستی کودک در ایران به دلیل اهمیت اون از منظر حقوق کودکان و نقش اون در تربیت نسل‌های آینده، به خصوص تحت تأثیر قوانین مربوط به خانواده و جامعه قرار داره.
قوانین و مقررات مرتبط با سرپرستی کودک در ایران توسط قوانین خانواده تنظیم می‌شن. به طور کلی، مسئله سرپرستی کودک به محورهای مختلفی تقسیم می‌شه.
سرپرستی کودک در ایران: حقیقی و حقوقی
در مواردی که والدین از هم جدا می‌شن یا به دلایل دیگری نمی‌تونن نسبت به مراقبت از کودک خود اقدام کنن، می‌تونن حق سرپرستی حقیقی (نظارت مستقیم) یا حقوقی (حق تصمیم‌گیری در مسائل مرتبط با کودک) رو به فرد یا افراد دیگر واگذار کنن. این تصمیمات بر اساس تصمیمات دادگاه و مقررات قوانین تعیین می‌شن.
خوندن این مطلب هم می‌تونه در زمینه شرایط فرزندخواندگی و سرپرستی کودک در ایران به شما کمک کنه: شرایط فرزندخواندگی چیست؟ -
سرپرستی کودک در ایران: حفاظت از منافع کودکان
قوانین ایران تأکید دارن که در تصمیم‌گیری‌های مربوط به سرپرستی کودکان باید مصلحت و منافع برای کودکان مدنظر قرار بگیره. این شامل مواردی مانند تأمین نیازهای جسمی، تربیت و تعلیم، تربیت دینی و اخلاقی و... می‌شه.
سرپرستی کودک در ایران: حقوق والدین
حقوق والدین نیز در مسئله سرپرستی کودکان مورد توجه قرار داره. والدین حق دارن تا در فرآیند تصمیم‌گیری‌های مربوط به کودکان خود شرکت و نقش مهمی در تربیت و رشد آن‌ها ایفا کنن.
کدام خانواده‌های می‌تونن فرزند بگیرند؟
افراد و گروه‌های زیر می‌تونن از طریق سازمان بهزیستی درخواست سرپرستی کودکان بی‌سرپرست یا بدسرپرست رو داشته باشن:
- زن و مرد بدون فرزند
- زنان و دختران بدون همسر
- زن و مرد دارای فرزند.
اولویت‌بندی موارد فوق بر اساس اولویت‌هایی تعیین می‌شه و تا زمانی که خانواده‌های بدون فرزند با ویژگی‌های متقاضی صلاحیت داشته باشن، امکان فرزندخواندگی به اولویت‌های ۲ و ۳ نمی‌رسه. با این حال، در صورتی که درخواست دهندگان کودک با سن بالاتر یا کودکان دارای معلولیت یا بیماری‌های خاص باشن، میزان اهمیت این مسائل نیز افزایش پیدا می‌کنه؛ از طرف دیگر، تعداد درخواست‌های این نوع افراد در سال‌های اخیر در حال افزایشه.
همچنین، خانواده‌هایی که در جلسات مشاوره صلاحیت خود رو اثبات نمی‌کنن، سابقه دار هستن و... از لیست درخواست‌کننگان خارج می‌شن.
زمان لازم برای روند عادی گرفتن فرزند از بهزیستی
در صورتی که یک کودک با شرایط لازم برای واگذاری وجود داشته باشه، فرآیند واگذاری می‌تونه در کمتر از ۶ ماه انجام بشه. در مواردی که افراد درخواست‌دهنده کودک برای پسران با سن بیش از ۶ سال یا کودکانی که دارای معلولیت یا بیماری‌های خاص هستن، درخواست داده باشن، زمان مذکور به طور قاطع کمتر می‌شه. بیشتر خانواده‌ها که در صف‌های طولانی انتظار قرار دارن، به دنبال واگذاری نوزاد دختر هستن.
به سرپرستی گرفتن کودک در ایران سخت است؟
خیر. فرآیند بهبود یافته و قوانین دقیق‌تر و مستندتر اجرا می‌شن. در گذشته، احتمالاً شرایط بسیاری از خانواده‌ها به طرز مطلوبی بررسی نمی‌شدن، اما حالا شرایط بهتر و با دقت بیشتری مورد بررسی قرار می‌گیره. در واقع، به مراتب سخت‌تر و دقیق‌تر شدن. به عنوان نماینده جامعه، مسئولیت نهادها اینه که کودک رو به بهترین محیط خانوادگی واگذار کنن.
نقض سرپرستی کودکان
برخوردهای قانونی در موارد نقض سرپرستی کودکان نیز در ایران مورد توجه قرار داره. در صورتی که فرد یا افراد سرپرستی کودک را نقض کنن و منافع جسمی یا روحی کودک را به خطر بیاندازن، دولت و نهادهای مربوطه به اقدامات لازم در جهت حفظ حقوق کودک و تأمین محیطی امن برای او می‌پردازن. این اقدامات ممکنه از تدابیر احتیاطی تا تعیین سرپرست جدید برای کودک در موارد خاص رو شامل بشن.
اهمیت سرپرستی کودک در جامعه، نشان از توجه به آینده و تربیت نسل‌های آینده داره. یک محیط سالم، محبت‌آمیز و حمایت کننده می‌تونه به کودکان اعتماد به نفس بده و اساسی قوی برای رشد و توسعه اون‌ها فراهم کنه. بنابراین، توجه به مسائل سرپرستی کودک در ایران به عنوان یکی از اصولی‌ترین مسائل در حوزه حقوق کودکان به‌شمار می‌آد.
سرپرستی کودکان.
نتیجه گیری:
در نهایت، مسئله سرپرستی کودک در ایران نه تنها مسئله حقوقی، بلکه مسئله اجتماعی و فرهنگی نیز محسوب می‌شه. تربیت نسل جوان و سلامت جامعه بستگی به توجه به مسائل مربوط به کودکان داره و روشی پایدار و سالم در این زمینه می‌تونه به ارتقاء جامعه کمک کنه.
منبع:
www.behzisti.ir
