نی نی سایت: اگر شما یک پدر یا مادر مجرد باشید، باید راهی پیدا کنید تا علاوه بر مقابله با این فشار، منبعی حمایتی پیدا کرده و فرزندتان را بزرگ کنید.
بدانید چگونه بسیاری از چالشهای خاصی را که تنها پدران و مادران مجرد تجربه میکنند، مدیریت کنید و آنچه که در توان دارید برای تربیت یک کودک شاد و سالم انجام دهید.
چالشهای عادی پدران و مادران مجرد
تربیت کودک تحت هر شرایطی دشوار است و به ویژه بدون شریک زندگی این سختی بیشتر میشود. به عنوان یک پدر یا مادر مجرد، شما ممکن است به تنهایی همه مسئولیتهای روزمره کودک را بر عهده داشته باشید. پدر یا مادر مجرد بودن میتواند فشار، استرس و خستگی را بیشتر کند.
اگر شما بیش از حد برای حماست عاطفی یا نظم دادن به فرزندتان خسته و پریشان هستید، ممکن است مشکلات رفتاری به وجود بیایند.
خانوادههای پدران یا مادران مجرد نیز معمولا درآمد پایینی دارند و برای رسیدگی یا نگهداری خوب از کودک دارای شرایط خوبی نیستند.
کارهای دم دستی میتوانند از لحاظ مالی دشوار و از لحاظ اجتماعی بسته و منزویاند. شما ممکن است درباره عدم وجود یک مرد یا زن با نقش والدینی هم برای فرزندتان نگران باشید.
استراتژیهای مثبت
برای کاهش فشار و اضطراب خانواده تک سرپرستیتان:
- عشقتان را نشان دهید: به یاد داشته باشید فرزندتان را تشویق و ستایش کنید. به پسر یا دخترتان بیقید و شرط عشق بورزید. جدا از زمانی که هر روز برای بازی کردن اختصاص میدهید، برایش کتاب بخوانید یا خیلی ساده و راحت با او بنشینید.
- یک برنامه روتین داشته باشید: مانند وعدههای غذایی که بهطور منظم برنامهریزی شده و همچنین خواب، یک برنامه روزانه به کودکتان کمک میکند که بداند چه میخواهد.
- پیدا کردن یک مهد کودک استاندارد و با کیفیت: اگر شما بهطور منظم نیاز به مراقبت از کودک دارید، به دنبال یک پرستار خوب و واجد شرایط بگردید که بتواند محیطی امن برای پرورش کودک فراهم کند. به کودک بزرگترتان تنها به عنوان یک پرستار بچه نگاه نکنید. از هرکسی نخواهید که مراقبت از فرزندتان را بر عهده بگیرد و در این مورد بسیار با احتیاط عمل کنید.
- محدودیتهایی مشخص کنید: قوانین خانه و همچنین انتظاراتی که از فرزندتان دارید مانند با احترام صحبت کردن را برایش توضیح دهید و آن را اجرا کنید. با دیگر پرستاران بچه هم کار کنید تا این نظم و قانون در طول زندگی کودکتان پایدار باشد. کمی در محدودیتهای خاصی که در نظر گرفتهاید تجدید نظر کنید مانند زمان تلویزیون دیدن کودکتان، وقتی که او مسئولیتپذیری بیشتری از خودش نشان میدهد.
- احساس گناه نکنید: خودتان را برای پدر یا مادر مجرد بودن سرزنش نکنید یا به فرزندتان سرکوفت نزنید.
- از خودتان مراقبت کنید: شامل فعالیتهای فیزیکی در برنامه روزانهتان، استفاده از رژیم غذایی سالم و خواب کافی. زمانهایی را برای انجام فعالیتهایی که به تنهایی یا با دوستانتان از آن لذت میبرید در نظر بگیرید.
- از دیگران کمک بگیرید: با والدینی که شرایط شما را دارند در ارتباط باشید، گروهی تشکیل دهید و به دنبال خدمات اجتماعی برای خود باشید. یه کسی که دوستش دارید یا دوستان و همسایگانتان زنگ بزنید و کمک بخواهید. گروهها و مجموعههای مذهبی در این زمینه میتوانند بسیار سودمند باشند.
- همچنان مثبت بمانید: اگر دوران سختی را میگذرانید، مشکلی نیست که به کودکتان درباره آن توضیح دهید اما به او یادآوری کنید که همه چیز بهتر خواهد شد. به جای اینکه از فرزندتان انتظار داشته باشید مانند بزرگترها رفتار کند، به او مسئولیتی مناسب به سنش بدهید. حس شوخطبعی و شادابی خود را در برابر چالشها و مشکلات روزمره زنده نگه دارید.
بدانید چگونه بسیاری از چالشهای خاصی را که تنها پدران و مادران مجرد تجربه میکنند، مدیریت کنید و آنچه که در توان دارید برای تربیت یک کودک شاد و سالم انجام دهید.
چالشهای عادی پدران و مادران مجرد
تربیت کودک تحت هر شرایطی دشوار است و به ویژه بدون شریک زندگی این سختی بیشتر میشود. به عنوان یک پدر یا مادر مجرد، شما ممکن است به تنهایی همه مسئولیتهای روزمره کودک را بر عهده داشته باشید. پدر یا مادر مجرد بودن میتواند فشار، استرس و خستگی را بیشتر کند.
اگر شما بیش از حد برای حماست عاطفی یا نظم دادن به فرزندتان خسته و پریشان هستید، ممکن است مشکلات رفتاری به وجود بیایند.
خانوادههای پدران یا مادران مجرد نیز معمولا درآمد پایینی دارند و برای رسیدگی یا نگهداری خوب از کودک دارای شرایط خوبی نیستند.
کارهای دم دستی میتوانند از لحاظ مالی دشوار و از لحاظ اجتماعی بسته و منزویاند. شما ممکن است درباره عدم وجود یک مرد یا زن با نقش والدینی هم برای فرزندتان نگران باشید.
استراتژیهای مثبت
برای کاهش فشار و اضطراب خانواده تک سرپرستیتان:
- عشقتان را نشان دهید: به یاد داشته باشید فرزندتان را تشویق و ستایش کنید. به پسر یا دخترتان بیقید و شرط عشق بورزید. جدا از زمانی که هر روز برای بازی کردن اختصاص میدهید، برایش کتاب بخوانید یا خیلی ساده و راحت با او بنشینید.
- یک برنامه روتین داشته باشید: مانند وعدههای غذایی که بهطور منظم برنامهریزی شده و همچنین خواب، یک برنامه روزانه به کودکتان کمک میکند که بداند چه میخواهد.
- پیدا کردن یک مهد کودک استاندارد و با کیفیت: اگر شما بهطور منظم نیاز به مراقبت از کودک دارید، به دنبال یک پرستار خوب و واجد شرایط بگردید که بتواند محیطی امن برای پرورش کودک فراهم کند. به کودک بزرگترتان تنها به عنوان یک پرستار بچه نگاه نکنید. از هرکسی نخواهید که مراقبت از فرزندتان را بر عهده بگیرد و در این مورد بسیار با احتیاط عمل کنید.
- محدودیتهایی مشخص کنید: قوانین خانه و همچنین انتظاراتی که از فرزندتان دارید مانند با احترام صحبت کردن را برایش توضیح دهید و آن را اجرا کنید. با دیگر پرستاران بچه هم کار کنید تا این نظم و قانون در طول زندگی کودکتان پایدار باشد. کمی در محدودیتهای خاصی که در نظر گرفتهاید تجدید نظر کنید مانند زمان تلویزیون دیدن کودکتان، وقتی که او مسئولیتپذیری بیشتری از خودش نشان میدهد.
- احساس گناه نکنید: خودتان را برای پدر یا مادر مجرد بودن سرزنش نکنید یا به فرزندتان سرکوفت نزنید.
- از خودتان مراقبت کنید: شامل فعالیتهای فیزیکی در برنامه روزانهتان، استفاده از رژیم غذایی سالم و خواب کافی. زمانهایی را برای انجام فعالیتهایی که به تنهایی یا با دوستانتان از آن لذت میبرید در نظر بگیرید.
- از دیگران کمک بگیرید: با والدینی که شرایط شما را دارند در ارتباط باشید، گروهی تشکیل دهید و به دنبال خدمات اجتماعی برای خود باشید. یه کسی که دوستش دارید یا دوستان و همسایگانتان زنگ بزنید و کمک بخواهید. گروهها و مجموعههای مذهبی در این زمینه میتوانند بسیار سودمند باشند.
- همچنان مثبت بمانید: اگر دوران سختی را میگذرانید، مشکلی نیست که به کودکتان درباره آن توضیح دهید اما به او یادآوری کنید که همه چیز بهتر خواهد شد. به جای اینکه از فرزندتان انتظار داشته باشید مانند بزرگترها رفتار کند، به او مسئولیتی مناسب به سنش بدهید. حس شوخطبعی و شادابی خود را در برابر چالشها و مشکلات روزمره زنده نگه دارید.
من که یه مادر تنهام . همه این موضوع ها را رعایت می کنم بغیر از کمک گرفتن از دیگران
منم همينطور