از چه سنی میشه کودک رو در خانه تنها گذاشت؟

تصمیم گیری در مورد اینکه کودک رو چه زمانی می‌تونین در خانه تنها بذارین، به مجموعه‌ای از عوامل بستگی داره که شامل سن کودک و میزان رشد او، میزان مسئولیت پذیری و قدرت ارزیابی خطرها، قوانین محلی و همچنین محیط خانه می‌شه. در بسیاری از کشورها، هیچ سن مشخصی برای این موضوع وجود نداره و تصمیم به خود والدین و پرستارانه.

هیچ محدودیت سنی قانونی‌ای برای تنها گذاشتن کودک در خانه وجود نداره، اما اگه کودک رو در معرض خطر قرار بده، تنها گذاشتن کودک در خانه یک تخلفه. اگه تشخیص داده بشه که با تنها گذاشتن کودک در خانه، اون رو در معرض خطر قرار دادن، والدین/ مراقبان به دلیل بی‌توجهی، مورد پیگرد قانونی قرار می‌گیرن.

کودک چقدر بالغ است؟

مهمه که بلوغ کودک رو در نظر بگیرین. تنها گذاشتن یک نوجوان 12 ساله بالغ ممکنه قابل قبول باشه، اما اگه نوجوان شما با تنها ماندن در خانه ممکنه خود یا دیگران رو در معرض خطر قرار بده، هرگز نباید در خانه تنها بمونه؛ از طرفی اگه کودک بدون در نظر گرفتن سنش با تنها ماندن در خانه احساس راحتی نمی‌کنه، نباید در خانه تنها بمونه. اگه کودک نیازهای اضافی داره در زمان تنها گذاشتن کودک در خانه باید این موارد رو در نظر بگیرین.

انجمن ملی پیشگیری از ظلم به کودکان (NSPCC) توصیه می کند که:

• نوزادان، کودکان نوپا و کودکان بسیار کوچک رو نباید تنها بذارین.
• کودکان زیر 12 سال به ندرت به بلوغ کافی برای مقابله با شرایط اضطراری می‌رسن و نباید برای مدت طولانی در خانه تنها بمونن.

· کودکان زیر 16 سال رو نباید یک شبه در خانه تنها بذارین.

خوندن این مطلب هم می‌تونه برای شما مفید و جالب باشه: تنها گذاشتن کودک در خانه

تنها ماندن کودکان در خانه.

آمادگی قبل از تنها گذاشتن کودک در خانه

اگه قصد دارید تنها گذاشتن کودک در خانه رو دارین، باید:

• یک شماره تلفن تماس بذارین و مطمئن بشین که می‌تونین بلافاصله به اون پاسخ بدین.
• در صورتی که فرزندتون نتونه با شما تماس بگیره، فهرست تماس جداگانه‌ای از افراد مورد اعتماد رو در اختیار اون بذارین.
• قبل از تنها گذاشتن کودک در خانه با اون در مورد نحوه ایمن موندن صحبت کنین و به او بگین که در رو باز نکنه و غریبه‌ها رو به خانه دعوت نکنه.
• اطمینان حاصل کنیدن که اشیاء خطرناک مانند کبریت و چاقو دور از دسترس هستن و همه داروها و مواد شیمیایی خطرناک در یک کمد قفل شده قرار دارن.
• قبل از تنها گذاشتن کودک در خانه دستورالعمل‌های واضح رو به کودک آموزش بدین و تمرین کنین که در مواقع اضطراری (مانند آتش‌سوزی) کودک باید چه کاری انجام بده.
• در حالی که بیرون هستین مرتباً با فرزندتون ارتباط برقرار کنین تا زمانی که اعتماد به نفس کافی رو داشته باشه.
• مطمئن بشین که فرزندتون می‌دونه چگونه در زمان بیرون بودن شما در فضای آنلاین ایمن باشه.
• به اون‌ها بگین چه ساعتی برمی‌گردین و دیر نکنین.
• برخی از قوانین اساسی رو در مورد کارهایی که اون‌ها در نبود شما می‌تونن و نمی‌تونن انجام بدن تنظیم کنین.
• کمک‌های اولیه رو به اون‌ها آموزش بدین.
• اطمینان حاصل کنین که اون‌ها به غذا و نوشیدنی کافی دسترسی دارن.
• مطمئن بشین که بعد از تنها گذاشتن کودک در خانه او دوستان خود رو بدون اجازه شما به خانه نمیاره.

· مطمئن بشین که در این مدت هیچ تحویل برنامه‌ریزی شده‌ای به خانه ندارین. (مانند بسته‌های پستی)

مهمه که مطمئن بشین بعد از تنها گذاشتن کودک در خانه اون‌ها خوشحال و ایمن هستن. اگه اون‌ها در مورد تنها موندن مطمئن نیستن، باید اقدامات دیگه‌ای رو انجام بدین یا از شخصی که به اون اعتماد دارین کمک بگیرین.

تنها ماندن در خانه.

نتیجه گیری:

تنها گذاشتن کودک در خانه یک تصمیمیه که باید با دقت و توجه به عوامل مختلف گرفته بشه. در بسیاری از کشورها، سن قانونی برای تنها گذاشتن کودکان تا ساعاتی محدود متفاوته و همچنین توصیه می‌شه که تصمیمات خود رو براساس شرایط خاص خانه و کودکان اتخاذ کنین. همچنین، باید اطمینان داشته باشین که کودک توانایی مقابله با موقعیت‌های ضروری رو داره و در صورت لزوم می‌تونه با شما یا فردی دیگر ارتباط برقرار کنه. در نهایت، همواره مهمه که به تدریج و با توجه به توانمندی کودک، تجربه‌های کوتاه مدت تنها گذاشتن رو شروع کنین و به آرامی زمان اون رو افزایش بدین.