سوزاک:
سوزاک توسط باکتری نایسریا گونوره ایجاد می‌شود. این بیماری از هر راه جنسی از جمله رابطه مقعدی قابل انتقال است. علیرغم اینکه یک بیماری مقاربتی رایج است اما بسیاری از افراد مبتلا به سوزاک ممکن است هیچ علامتی از خود نشان ندهند. سوزاک می‌تواند از اندام تناسلی شما به مقعد شما سرایت کند. عفونت مقعدی می‌تواند باعث خارش، ترشح مقعدی و درد در هنگام دفع مدفوع شود. علائم دیگر ممکن است بین مردان و زنان متفاوت باشد. علائم در زنان ممکن است شامل درد یا سوزش در هنگام ادرار، خونریزی بین قاعدگی‌ها و ترشحات غیر طبیعی (زرد یا خونی) واژن باشد. علائم در مردان هم شامل ترشحات سفید، زرد یا سبز، درد یا تورم در بیضه‌ها و سوزش هنگام ادرار می‌باشد.
تبخال مقعد:
ضایعات تبخال مقعدی عمدتاً به صورت یک یا چند راش پر از مایع (وزیکول) یا تاول‌های کوچک ظاهر می‌شوند. بثورات معمولاً روی یا اطراف ناحیه تناسلی، مقعد یا دهان ایجاد می‌شوند و می‌توانند منجر به درد مقعد، ترشح، خارش و تغییر در عادات روده شوند.
زگیل مقعد:
زگیل مقعدی که به آن کوندیلوم آکومیناتا نیز می‌گویند در اثر عفونت ویروس پاپیلومای انسانی ایجاد می‌شود. این می‌تواند از طریق هر تماس جنسی منتشر شود: مقعدی، واژینال یا دهانی. زگیل مقعدی زائد‌های کوچک و معمولاً بدون درد در ناحیه تناسلی و مقعد هستند. آن‌ها ممکن است علائم زیر را داشته باشند:
- خارش
- تخلیه
- خونریزی
- تورم یا توده در ناحیه مقعد یا ناحیه تناسلی
سیفلیس:
سیفلیس از طریق رابطه جنسی دهانی، واژینال و مقعدی قابل انتقال است. علائم و نشانه‌های بیماری ممکن است بسته به مرحله آن متفاوت باشد (مرحله اولیه، ثانویه، نهفته و سوم):
سیفلیس اولیه:
با یک زخم بدون درد در محل اصلی عفونت (تناسلی، مقعد، رکتوم، یا داخل یا اطراف دهان) مشخص می‌شود.
سیفلیس ثانویه:
علائم شامل تب، بثورات پوستی و تورم غدد لنفاوی است.
سیفلیس نهفته:
هیچ علامت و نشانه‌ای در این مرحله وجود ندارد.
سیفلیس سوم:
پیشرفته‌ترین مرحله با عوارض متعدد مربوط به قلب، مغز و سایر اندام‌ها.
کلامیدیا:
کلامیدیا می‌تواند از طریق رابطه جنسی دهانی، واژینال یا مقعدی منتقل شود و واژن، آلت تناسلی، دهانه رحم، مجرای ادرار، مقعد، چشم‌ها، گلو را تحت تاثیر قرار دهد. او می‌تواند باعث درد مقعد، ترشح، تحریک و خونریزی شود. علائم دیگر ممکن است شامل خونریزی یا ترشح غیرطبیعی واژن، ادرار دردناک، تورم بیضه‌ها و درد در حین مقاربت باشد.
خارش مقعد چگونه درمان می‌شود؟
درمان علامتی:
پزشک ممکن است برای مدیریت خارش شدید و ناراحتی یا درد ناشی از آن در ناحیه مقعد دارو‌هایی را تجویز کند یا درمان‌های خانگی زیر را پیشنهاد کند:
- دارو‌های موضعی بدون نسخه مانند کرم، ژل و پماد هیدروکورتیزون یا کپسایسین
- لیدوکائین یا بنزوکائین موضعی برای تسکین درد و خارش
- پماد‌ها یا کرم‌های موضعی با ژل هیدروکسید آلومینیوم، وازلین و گلیسیرین
- آنتی هیستامین برای جلوگیری از خارش
- حمام بلغور جو دوسر برای تسکین این ناحیه
- از استفاده از صابون‌های تند، دستمال مرطوب یا دئودورانتها در ناحیه مقعد خودداری کنید
- پس از دستشویی ناحیه مقعد را به آرامی با دستمال نرم خشک کنید
- بهداشت مناسب را رعایت کنید و برای جلوگیری از تحریک بیشتر لباس زیر نخی راحت بپوشید
درمان هدفمند:
درمان ممکن است برای هدف قرار دادن علت اصلی خارش مقعد توصیه شود که شامل موارد زیر است:
دارو‌های تجویزی برای درمان عفونت خاص (باکتریایی، ویروسی، قارچی یا انگلی)
رژیم غذایی پر فیبر و مایعات فراوان برای رفع یبوست و هموروئید
شامپو‌های دارویی برای درمان شپش ناحیه تناسلی
جراحی در مورد شقاق مقعد یا هموروئید شدید
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
خارش نادر و خفیف مقعد ممکن است دلیلی برای نگرانی نباشد. با این حال در صورت مشاهده موارد زیر باید با پزشک خود تماس بگیرید:
- خارش شدید و مداوم
- ترشحات غیر طبیعی واژن، مجرای ادرار یا مقعد
- بثورات یا زخم در ناحیه مقعد یا ناحیه تناسلی
- توده
- تب
- خونریزی
- درد هنگام مقاربت
- تورم در بیضه
منبع:
