بثورات زمانی ایجاد می‌شوند که پوست در اثر عفونت، غذا، فلز و سایر مواد محرک تحریک شود. بثورات یکی از شایعترین دلایل مراجعه والدین کودکان به پزشک است. با این حال در بیشتر موارد بثورات نشان دهنده یک وضعیت خطرناک نیستند. در واقع بسیاری از انواع بثورات بدون درمان ناپدید می‌شوند اما اگر بثورات با تب بالا، مشکلات تنفسی، استفراغ یا تغییر در رفتار همراه است (کودک شما بیمار است یا مثل خودش نیست) کودک خود را نزد پزشک ببرید. یک نوع بثورات می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد بنابراین به پزشک اجازه دهید تا بداند که بثورات به چه شکل است، چقدر گسترده است، چه تعداد و چقدر بزرگ هستند، چه مدت بثورات وجود داشته است و آیا خارش دارد یا خیر. در اینجا خلاصه‌ای از انواع مختلف بثورات در کودکان آورده شده است.
کهیر‌ها:
شایعترین بثورات آلرژیک کهیر می‌باشد که شامل جوش‌های بزرگ برآمده در سطح بدن، اغلب دایره‌ای با مرکز رنگ پریده است. کهیر می‌تواند ناشی از واکنش آلرژیک به دارو‌ها، غذا‌ها، عفونت‌های ویروسی یا نیش و نیش حشرات باشد. بثورات در اطراف بدن حرکت می‌کنند و معمولاً سه تا چهار روز قبل از ناپدید شدن باقی می‌مانند. کهیر‌های موضعی معمولاً نشان دهنده تماس مستقیم پوست با ماده‌ای است که فرد نمی‌تواند آن را تحمل کند مانند گیاهان، گرده‌ها یا غذا‌ها.
زخم‌های عفونی:
زخم عفونی زمانی رخ می‌دهد که زخم جزئی ناشی از تحریک پوست، خراش، بریدگی یا گاز گرفتن توسط باکتری‌های سطح پوست یا از منابع خارجی عفونی شود. زخم قرمز و مرطوب پوسته‌های چرکی و زرد دارد و پوست اطراف به دلیل التهاب متورم و حساس می‌شود. غدد لنفاوی کودک ممکن است در ناحیه اطراف متورم شود و تب ایجاد شود. اگر کودک زخم را خراش دهد ممکن است باکتری روی پوست پخش شود و زخم‌های بیشتری ایجاد کند.
زرد زخم:
زرد زخم می‌تواند در هر قسمتی از بدن که دارای زخم یا برش در پوست باشد ایجاد شود. بثورات پوستی معمولاً در اثر خراش، نیش یا تحریک جزئی ایجاد می‌شود که با باکتری‌های استرپتوکوک یا استافیلوکوک آلوده شده است. زخم قرمز و مرطوب می‌شود و دارای پوسته‌های چرکی و در نهایت زردی است. اگر کودک زخم را خراش دهد باکتری ممکن است روی پوست پخش شود و زخم‌های بیشتری ایجاد کند که در طی چند روز ایجاد می‌شود و چهار تا شش روز قبل از خشک شدن باقی می‌ماند. البته معمولاً با آنتی بیوتیک‌های موضعی یا خوراکی درمان می‌شود.
سلولیت:
سلولیت یک عفونت پوستی موضعی است که توسط باکتری استرپتوکوک ایجاد می‌شود. پوست در یک ناحیه متورم، داغ و قرمز می‌شود که به وضوح از پوست سالم مشخص می‌شود. اغلب هیچ نقطه ورود آشکاری در پوست برای باکتری وجود ندارد. گاهی اوقات می‌تواند با تب و کاهش وضعیت عمومی همراه باشد. سلولیت باید به سرعت بررسی و درمان شود زیرا عفونت ممکن است به سرعت گسترش یابد.
راش قارچی:
راش‌های قارچی عفونت‌های پوستی هستند که توسط دو نوع قارچ خاص ایجاد می‌شوند: کچلی و کاندیدا. عفونت‌های کچلی که به عنوان کرم حلقوی نیز شناخته می‌شوند ضایعات بیضی شکل یا حلقه‌ای شکل هستند که در وسط آن پوستی طبیعی به نظر می‌رسد و لبه‌ای خارش‌دار، پوسته‌دار و کمی برآمده در اطراف آن وجود دارد. بثورات را می‌توان روی پوست سر، صورت، بدن یا ناخن‌ها یافت. عفونت‌های کاندیدا ممکن است در نوزادان به صورت برفک دهان به صورت یک پوشش سفید روی زبان یا مخاط دهان یا به صورت راش براق و قرمز در ناحیه پوشک (بثورات پوشک آلوده) رخ دهد. عفونت کاندیدا ممکن است در کودکان در هر سنی رخ دهد. آن‌ها معمولاً در چین‌های پوست مرطوب مانند زیر چانه نوزاد یا پوست ترک خورده بین انگشتان پا قرار دارند که با خارش و گاهی تغییر رنگ ناخن (پای ورزشکار) همراه است.
گال:
گال یک عفونت پوستی است که توسط کنه خارش ایجاد می‌شود. کنه ماده در نواحی مانند بین انگشتان، در ناحیه مچ دست و زیر بغل به داخل پوست فرو می‌رود. نوزادان ممکن است در کف دست و کف پا دچار گال شوند.
زگیل:
زگیل یک بیماری شایع پوستی ویروسی در دوران کودکی است. انواع مختلفی وجود دارد و می‌توان آن‌ها را به صورت جداگانه یا به صورت دسته‌ای و معمولاً روی انگشتان، دست‌ها و پا‌ها یافت. بیشتر زگیل‌ها دارای سطح سخت و خشن هستند و کمی بر روی سطح پوست برجسته می‌شوند اما زگیل‌های کف پا (زگیل کف پا) با وزن بدن به صورت صاف تحت فشار قرار می‌گیرند.
منبع:
