خوب هر چیزی که بیشتر از حد معمول برای شما باشد می‌تواند تکرر ادرار در نظر گرفته شود اما اگر بیش از هشت بار در روز می‌روید یا باید چندین بار در شب برای ادرار کردن از خواب بیدار شوید می‌تواند مشکل ساز باشد. دلایل یا علل تکرر ادرار ممکن است به سادگی نوشیدن قهوه یا الکل زیاد باشد تا عفونت های دستگاه ادراری، دیابت و سرطان. در اینجا به برخی از علل شایع و نه چندان رایج تکرر ادرار اشاره می‌کنیم.
نوشیدن بیش از حد مایعات:
نوشیدنی‌های کافئین دار و الکلی به دلیل اینکه ادرار آور هستند به احتمال زیاد نیاز شما به ادرار کردن را افزایش می‌دهند. اسید سیتریک که در غذاها و نوشیدنی‌های مرکباتی یافت می‌شود نیز می‌تواند مقصر باشد. ویتامین C در رژیم غذایی شما یا از مکمل‌ها حتی ممکن است کمک کند.
عفونت‌های دستگاه ادراری:
عفونت‌های دستگاه ادراری یا عفونت های ادراری هم مردان و هم زنان را تحت تأثیر قرار می‌دهد اما نه به یک اندازه. زنان به خصوص قبل از یائسگی بسیار بیشتر مستعد هستند. اینها عفونت‌هایی هستند که به مجرای ادرار، مجرای تشکیل شده از کلیه‌ها، مثانه، حالب (حمل ادرار از کلیه به مثانه) و مجرای ادرار (انتقال ادرار از مثانه به خارج) می‌رسند. هشتاد و پنج درصد عفونت‌های ادراری ناشی از باکتری‌ها هستند و با آنتی بیوتیک قابل درمان هستند.
سیستیت بینابینی:
سیستیت بینابینی که سندرم مثانه دردناک نیز نامیده می‌شود یک بیماری مزمن است که بیشتر زنان 20 تا 40 ساله را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این اختلالی است که از پوشش مثانه ناشی از احساس پر بودن مثانه و همراهی آن با درد ناشی می‌شود. افراد مبتلا به این بیماری اغلب دارای شرایط دیگری مانند اندومتریوز، فیبرومیالژیا، درد مزمن، سندرم روده تحریک پذیر، اضطراب یا افسردگی هستند.
بارداری:
با پیشرفت بارداری جنین در حال رشد به مثانه شما فشار وارد می‌کند و دوباره باعث می‌شود که مثانه شما به دفعات تخلیه شود. مگر اینکه به عفونت دستگاه ادراری مشکوک باشید که معمولاً با سوزش و درد همراه است جای نگرانی نیست. اگر فکر می‌کنید که عفونت ادراری دارید از پزشک خود بخواهید این مورد را ارزیابی و درمان کند تا به کلیه‌ها سرایت نکند.
پروستات بزرگ‌شده:
غده پروستات که مقداری از مایع منی را تولید می‌کند در زیر مثانه قرار دارد و به دور مجرای ادرار می‌پیچد. پروستات معمولاً با بالا رفتن سن مردان بزرگتر می‌شود اما به دلیل موقعیتی که دارد این غده می‌تواند روی مجرای ادرار فشرده شود و جریان ادرار را مسدود کند. در نتیجه نمی‌توانید مثانه را به طور کامل تخلیه کنید و این باعث می‌شود که احساس کنید به دفعات بیشتری نیاز دارید به خصوص در شب. پروستات یک مشکل رایج است حدود نیمی از مردان 51 تا 60 ساله دارای بزرگی پروستات هستند و حدود 90 درصد از مردان 80 ساله یا بالاتر دارای پروستات بزرگ هستند. داروهایی برای شل کردن پروستات و مثانه می‌توانند کمک کنند.
کاهش سطح استروژن:
کاهش سطح استروژن با افزایش سن زنان (به ویژه پس از یائسگی) نیز می‌تواند باعث دفع بیشتر ادرار شود. از آنجایی که گیرنده های استروژن در خود مجرای ادرار وجود دارد تغییرات هورمونی می تواند بر عملکرد دفع ادرار تأثیر بگذارد. زایمان همچنین می‌تواند برخی از بافت‌های حمایت کننده از لگن را ضعیف کند که یکی دیگر از عوامل تکرر ادرار است.
داروها:
جای تعجب نیست که مقصر اصلی در اینجا دیورتیک‌هایی مانند لازیکس (فوروسماید) یا بومکس (بومتانید) هستند که پزشکان اغلب برای درمان بیماری های قلبی تجویز می‌کنند. تمام هدف این داروها کاهش فشار روی قلب با خلاص شدن از شر مایعات اضافی است. شل کننده‌های عضلانی مانند والیوم (دیازپام) و آتیوان (لورازپام) گاهی اوقات همین اثر را دارند.
دیابت:
نیاز به ادرار کردن دائمی یکی از علائم بارز دیابت نوع 1 و نوع 2 است به ویژه در مراحل اولیه و زمانی که بیماری به خوبی مدیریت نمی‌شود. به این دلیل که کلیه‌های شما برای رقیق کردن و دفع قند اضافی نیاز به دفع آب اضافی دارند. مدام ادرار کردن باعث می‌شود که واقعاً احساس تشنگی کنید که یکی دیگر از علائم رایج دیابت است.
سرطان مثانه:
این نادر است و معمولاً علائم دیگری نیز دارد. این اولین چیزی نیست که پزشک شما به آن فکر می‌کند اگر شکایت شما دفع ادرار است. تکرر ادرار می‌تواند یکی از علائم این سرطان باشد اما معمولاً علائم دیگری نیز وجود دارد به ویژه وجود خون در ادرار. با این حال باز هم نگران نباشید. وجود خون در ادرار می‌تواند نشان‌دهنده سایر بیماری‌های کمتر شوم از جمله عفونت، سنگ کلیه یا مثانه و تومورهای خوش‌خیم باشد. همانطور که گفته شد در صورت مشاهده خون در ادرار حتما با پزشک خود تماس بگیرید.
چه زمانی برای تکرر ادرار به پزشک مراجعه کنیم؟
هر زمان که الگوی ادرار شما آزاردهنده است به پزشک مراجعه کنید. اگر خون در ادرار، ضعف در پاها (نشانه مشکل احتمالی نخاع)، تب یا کمردرد (که ممکن است نشانه عفونت کلیه باشد) و همچنین هر گونه ترشح از واژن یا آلت تناسلی به پزشک نیاز دارند.
منبع:
