دست زدن به گوش قبل شستن دست‌ها:
اگر پیرسینگ جدید خود را با دست‌هایی که اخیراً شسته نشده‌اند لمس کنید میکروب‌ها منتقل می‌شوند و می‌توانند منجر به عفونت شوند. همیشه قبل از دست زدن به گوش‌های تازه سوراخ شده دست‌های خود را بشویید.
گیر کردن مو‌ها به گوشواره:
برای جلوگیری از انتقال باکتری از مو‌هایتان به پیرسینگ‌های جدید سعی کنید مو‌های خود را باز نگذارید. عقب و دور نگه داشتن آن از گوش نه تنها خطر عفونت را کاهش می‌دهد بلکه از گیرکردن آن بر روی گوشواره در هنگام خواب نیز جلوگیری می‌کند.
تمیز نکردن گوش:
ابتدا از محلول نمکی که به شما داده است بزنید و هر روز دو بار در روز استفاده کنید. آن را با پنبه تمیز به قسمت جلو و پشت پیرسینگ بزنید و سپس گوشواره را در حالی که خیس است چند بار بچرخانید. بهتر است برخی مواقع هم از الکل استفاده کنید. مالیدن الکل ممکن است در هنگام استفاده کمی سوزش ایجاد کند. همچنین اگر متوجه شدید که پوست شما خیلی خشک می‌شود استفاده از آن را متوقف کنید. فقط شما بدن خود را می‌شناسید و می‌توانید قضاوت کنید که چه چیزی برای شما بهتر است.
در آوردن زود هنگام گوشواره:
گوشواره را به مدت 6 تا 8 هفته نگه دارید و به گوش خود فرصت دهید تا بهبود یابد.
استفاده نکردن از گوشواره:
می‌توانید بعد از 6 تا 8 هفته گوشواره‌ها را در بیاورید اما آن‌ها را کنار نگذارید. آن‌ها همچنان به سرعت بسته می‌شوند زیرا نسبتاً جدید هستند. گوشواره‌های خود را تا جایی که می‌توانید تقریباً یک سال از گوش خود بیرون نیاورید.
استفاده از گوشواره بی‌کیفیت:
از طلای سفید استفاده نکنید زیرا ممکن است با نیکل مخلوط شده باشد که بسته به حساسیت پوست شما می‌تواند منجر به عفونت شود. در طول سال اول گوش‌های شما ممکن است حساس‌تر باشند و نسبت به برخی گوشواره‌ها واکنش آلرژی داشته باشند.
منبع:
