هنگامی که باردار هستید در طول قرار‌های قبل از زایمان خود تحت انواع غربالگری‌ها و آزمایشات قرار خواهید گرفت. غربالگری‌ها و آزمایش‌هایی که در دوران بارداری شما انجام می‌شود یکی از مهم‌ترین اجزای مراقبت‌های دوران بارداری شما هستند. نتایج به برنامه مراقبت شما کمک می‌کند و به ارائه دهنده شما کمک می‌کند تا مراقبت‌های دوران بارداری شما را برای برآورده کردن نیاز‌های فردی شما تنظیم کند و به شما در تصمیم‌گیری در مورد تجربیات بارداری و زایمان کمک کند. آزمایشات قبل از تولد در طول بارداری شما انجام می‌شود که از اولین قرار ملاقات قبل از تولد شروع می‌شود و تا سه ماهه دوم و سوم ادامه می‌یابد. برای آشنایی با برخی از رایج‌ترین آزمایش‌هایی که ممکن است در دوران بارداری با آن‌ها روبرو شوید ادامه مطلب را بخوانید.
در سه ماه اول بارداری چه تست‌ها و غربالگری‌هایی گرفته می‌شود؟
آزمایش خون:
یک پانل خون کامل برای مواردی مانند گروه خون و فاکتور RH، بیماری‌های مقاربتی، غربالگری ژنتیکی اختیاری و سایر آزمایشات به سفارش ارائه دهنده شما آزمایش می‌کند.
آزمایش ادرار:
از شما نمونه ادرار برای آزمایش عفونت‌هایی که می‌تواند بر بارداری شما تأثیر بگذارد گرفته می‌شود.
آزمایش پاپ:
اگر اخیراً آزمایش PAP انجام نداده‌اید ممکن است ارائه دهنده شما آزمایشی را برای بررسی ناهنجاری‌های دهانه رحم انجام دهد.
در سه ماه دوم بارداری چه تست‌ها و غربالگری‌هایی گرفته می‌شود؟
سونوگرافی آناتومی:
این اسکن به تعیین اینکه آیا کودک شما به طور طبیعی رشد می‌کند یا خیر کمک می‌کند و معمولاً در صورت تمایل می‌توانید جنسیت کودک خود را در این زمان کشف کنید. گاهی اوقات بیش از یک اسکن برای به دست آوردن تمام اندازه‌گیری‌های مورد نیاز نیاز است.
انجام تست تحمل گلوکز:
تست تحمل گلوکز 1 ساعته برای غربالگری دیابت بارداری استفاده می‌شود. معمولاً بین هفته‌های 24 تا 28 یا در صورت داشتن سابقه دیابت بارداری یا سایر عوامل خطر زودتر انجام می‌شود. این آزمایش شامل نوشیدن یک نوشیدنی شیرین و آزمایش خون یک ساعت بعد است.
انجام تست تحمل گلوکز سه ساعته:
اگر سطح گلوکز شما خیلی بالا می‌باشد ممکن است نیاز باشد تست تحمل گلوکز سه ساعته را انجام دهید. این آزمایش شامل خونگیری ناشتا به علاوه سه آزمایش خون اضافی یک، دو و سه ساعت پس از نوشیدن یک نوشیدنی گلوکز است. اگر دو یا چند عدد از این اعداد خارج از محدوده طبیعی باشند تشخیص داده می‌شود که دیابت بارداری دارید. زنان مبتلا به دیابت بارداری باید سطح گلوکز خون خود را در طول باقیمانده بارداری خود از طریق رژیم غذایی و ورزش و یا دارو کنترل و کنترل کنند.
چک کردن ضربان قلب جنین:
در طول چک کردن ضربان قلب دو کمربند روی شکم شما قرار می‌گیرد که یکی برای اندازه‌گیری ضربان قلب نوزاد و دیگری برای اندازه‌گیری انقباضات می‌باشد. ارائه‌دهنده شما مراقب است تا ببیند ضربان قلب کودک در زمان فعال شدن او افزایش می‌یابد.
انجام آزمایش نمایه بیوفیزیکی:
پزشک شما ممکن است یک نمایه بیوفیزیکی برای شما انجام دهد. این آزمایشی است که با دستگاه سونوگرافی انجام می‌شود و حرکات تنفسی و تون ماهیچه‌ای نوزاد را بررسی می‌کند.
آیا انجام آزمایشات غربالگری انجام می‌شود؟
با شروع مراحل اولیه بارداری می‌توانید برخی از نقایص مادرزادی و اختلالات ژنتیکی نوزادتان مانند سندرم داون و نقص لوله عصبی را غربالگری و آزمایش کنید. غربالگری‌های قبل از تولد معمولاً آزمایش‌های خون ساده یا آزمایش‌های خون همراه با ارزیابی اولتراسوند است که می‌تواند به شما از احتمال نقص یا اختلال ژنتیکی کودک شما اطلاع دهد اما نمی‌تواند آن را تشخیص دهد.
غربالگری سه ماهه اول:
در حدود هفته‌های 11 تا 13 انجام می‌شود و این یک نمونه خون ساده همراه با سونوگرافی برای تخمین خطر ابتلا به سندرم داون، تریزومی 18 و تریزومی 13 است. همچنین می‌تواند سایر مشکلات بالقوه مامایی مانند نمونه بالاتر را شناسایی کند.
غربالگری چهار یا تترا:
غربالگری سه ماهه دوم (غربالگری چهار یا تترا) از خونگیری برای تخمین خطر ابتلا به سندرم داون و تریزومی 18 استفاده می‌کند. این آزمایش معمولاً از هفته 15 تا 20 برای زنانی که غربالگری سه ماهه اول را از دست داده‌اند ارائه می‌شود.
غربالگری غیرتهاجمی قبل از تولد (NIPS):
NIPS یک آزمایش خون است که پس از 10هفته انجام می‌شود و اختلالات کروموزومی مانند سندرم داون، تریزومی 18، تریزومی 21 و ناهنجاری‌های کروموزوم جنسی را غربالگری می‌کند. این آزمایش می‌تواند جنسیت کودک شما را نیز مشخص کند. این غربالگری برای مادرانی که در معرض خطر بالای داشتن نوزادی با نقایص مادرزادی هستند توصیه می‌شود. برخی از رایج‌ترین تست‌های تشخیصی عبارتند از:
آمنیوسنتز:
در این روش مقدار کمی مایع آمنیوتیک از کیسه اطراف نوزاد گرفته می‌شود و از نظر شرایطی مانند ناهنجاری‌های کروموزومی یا نقص لوله عصبی آزمایش می‌شود.
نمونه‌برداری از پرز‌های کوریونی:
در نمونه‌برداری از پرز‌های کوریونی نمونه کوچکی از سلول‌ها از جفت گرفته می‌شود و برای شرایطی مانند ناهنجاری‌های کروموزومی و فیبروز کیستیک آزمایش می‌شود.
نتیجه‌گیری:
تصمیم برای انجام آزمایش ژنتیک یک تصمیم شخصی است. تعدادی از عوامل مانند سابقه خانوادگی و پزشکی، ارزش‌های شخصی و تحمل خطر وجود دارد. بسیاری از زنان غربالگری ژنتیکی را انتخاب می‌کنند زیرا می‌تواند اضطراب ناشناخته را کاهش دهد. این می‌تواند به شما آرامش دهد که بدانید فرزند شما در معرض خطر کمتر از حد متوسط اختلال ژنتیکی است. بسیاری از اختلالات ژنتیکی در خانواده‌ها دیده نمی‌شود و بدون غربالگری ژنتیکی متوجه نمی‌شوید که در معرض خطر بیشتری هستید. اگر یک ناهنجاری ژنتیکی تشخیص داده شود می‌توانیم به والدین در مورد تأثیر بالقوه آن بر سلامت فرزندشان آموزش دهیم. زنانی که آزمایش ژنتیک را در نظر می‌گیرند در مورد مزایا و خطرات انجام این روش‌ها با ارائه دهنده مراقبت‌های دوران بارداری یا یک مشاور ژنتیک صحبت کنند.
منبع:
