اگر به دنبال راهی برای جلوگیری از بارداری هستید چندین گزینه کنترل بارداری در دسترس است. اینها شامل انواع غیر هورمونی مانند کاندوم، دیافراگم، کلاهک دهانه رحم یا اسفنج میباشند. سایر افراد گزینههای مبتنی بر هورمون مانند قرص، چسب ضد بارداری یا حلقه واژینال را ترجیح میدهند. کنترل هورمونی بارداری میتواند خطر ابتلا به لخته شدن خون را افزایش دهد. هرچند از هر 10000 نفر در سال 10 نفر به دلیل کنترل بارداری دچار این لخته میشوندو تنها کنترل بارداری هورمونی که حاوی استروژن است خطر شما را افزایش میدهد. در واقع احتمال ایجاد لخته شدن خون در دوران بارداری شما بیشتر از کنترل بارداری هورمونی است. لختههای خون در افرادی که سن باروری دارند بسیار نادر است. اگر از هیچ گونه پیشگیری از بارداری استفاده نمیکنید احتمال ابتلا به ترومبوآمبولی وریدی (لخته خون) بین 1 تا 5 در هر 10000 نفر در سال است.
کنترل بارداری هورمونی چگونه باعث ایجاد لخته خون میشود؟
کنترل بارداری هورمونی به طور کلی به دو شکل وجود دارد. استروژن با افزایش خطر لخته شدن خون مرتبط است زیرا سطوح فاکتورهای انعقادی را افزایش میدهد اگرچه ارائهدهندگان مراقبتهای بهداشتی هنوز در تلاش هستند تا این ارتباط را کاملاً درک کنند. انواع خاصی از قرصها، چسب ضد بارداری و حلقه واژینال هر دو نوع هورمون دارند. روشهای کنترل بارداری فقط با پروژستین شامل گزینههای قرص، تزریق و ایمپلنت است. قرصهای ضد بارداری با دوزهای بالاتر استروژن خطر ابتلا به لخته شدن خون را افزایش میدهند.
چرا کنترل بارداری هورمونی باعث ایجاد لخته میشود؟
نوع لختههای خونی که ممکن است در اثر کنترل بارداری هورمونی ایجاد شود با سایر لختههای خونی مرتبط با چرخه قاعدگی شما متفاوت است. گاهی اوقات افراد لختههای خون ناشی از کنترل بارداری را بهعنوان لختههایی که از خونریزی واژینال دریافت میکنید تفسیر میکنند. با این حال منظور ما لختههای خونی است که در رگهای خونی پاها یا ریههای شما ایجاد میشود. کبد شما دهها عامل پیشانعقاد و ضد انعقاد ایجاد میکند.
آیا نوع پیشگیری از بارداری بر خطر لخته شدن خون تأثیر میگذارد؟
کنترل بارداری هورمونی حاوی استروژن نوعی است که باعث لخته شدن خون میشود. به نظر میرسد قرص و حلقه خطرات مشابهی برای کنترل بارداری حاوی استروژن دارند همچنین ممکن است خطر لخته شدن خون در مقایسه با دو نوع دیگر بیشتر باشد.
چرا بارداری خطر لخته شدن خون را افزایش میدهد؟
بارداری خطر ایجاد لخته خون را افزایش میدهد. این خطر افزایش یافته مربوط به تغییرات هورمونی و بدن است که در بارداری اتفاق میافتد. در اصل اگر توده بزرگی در شکم خود دارید سرعت بازگشت خون از پاهایتان به قلب را کاهش میدهد. به همین دلیل است که افراد در اندام تحتانی خود ورم میکنند. این همچنین به افزایش خطر لخته شدن خون در بارداری کمک میکند.
لخته شدن خون چه علائمی دارد؟
یکی از بزرگترین نشانههای لخته شدن خون درد پشت زانو یا پشت ساق پا است. قرمزی یا تورم نیز شایع است. گاهی اوقات شما حتی میتوانید سفتی طناب مانند در پشت پای خود ایجاد کنید. این رگ واقعی است و شما میتوانید آن را حس کنید. لختههای خونی که هنگام استفاده از روشهای پیشگیری از بارداری اتفاق میافتند از نظر اندازه و شدت متفاوت هستند. اینها میتوانند در شریان شما یا معمولاً در ورید ایجاد شوند. هنگامی که یک لخته در رگ شما ایجاد میشود به آن ترومبوز ورید عمقی میگویند و گردش خون طبیعی شما را مسدود میکند. گاهی اوقات لخته در جای خود باقی میماند، در حالی که گاهی اوقات ممکن است شکسته شود و به قسمت دیگری از بدن شما برود. اگر بخشی از لخته به ریههای شما برود میتواند جریان خون را در آنجا متوقف کند و باعث عارضه شدیدتری به نام آمبولی ریه شود. علائم آمبولی ریه به طور خاص شامل تنگی نفس، سرفه یا درد قفسه سینه است.
آیا میتوانید از لخته شدن خون جلوگیری کنید؟
راههایی وجود دارد که میتوانید خطر ابتلا به لخته شدن خون را کاهش دهید. این شامل:
- اجتناب (یا ترک) سیگار
- ورزش کردن و فعال بودن
- کاهش وزن
اگر در یک راه طولانی یا یک پرواز طولانی هستید هرگزایده بدی نیست که گاهی بلند شوید و پاهای خود را دراز کنید. در حالی که نشستهاید حتی میتوانید پاهای خود را برای حرکت دادن و حفظ جریان خون پمپاژ کنید. افراد بالای 40 سال در معرض خطر بالایی برای لخته شدن خون هستند. افرادی که با چاقی و شرایطی مانند فشار خون بالا و میگرن زندگی میکنند نیز خطر سکته مغزی یا حملات قلبی را افزایش میدهند بنابراین ممکن است بخواهید قبل از شروع کنترل بارداری هورمونی با پزشک خود صحبت کنید. هر کسی با سابقه لخته شدن خون یک عامل ژنتیکی که خطر لخته شدن خون یا زندگی با ترومبوفیلی را در شما افزایش میدهد. همه این تفاوتها به این دلیل است که چرا هنگام صحبت با ارائهدهنده مراقبتهای بهداشتی خود در مورد کنترل بارداری بسیار مهم است که تاریخچه سلامت خود را در چارچوبی قرار دهید. اگر در مورد گزینههای خود سؤالی دارید یا میخواهید در مورد روشهای مختلف کنترل بارداری بحث کاملتری داشته باشید با ارائهدهنده مراقبتهای بهداشتی، متخصص زنان و زایمان یا پزشک خانواده صحبت کنید.
منبع: