بی‌اشتهایی معمولاً تا زمانی پیشرفت می‌کند که فرد دچار کمبود وزن شود. با این حال با وجود تغییر آشکار در ظاهر فرد مبتلا به این وضعیت همچنان خود را دارای اضافه وزن می‌داند. این اختلال یک بیماری روانی شناخته شده است. این بیماری بالاترین میزان مرگ و میر را در بین سایر اختلالات روانی دارد.
بی‌اشتهایی چه خطراتی برای مغز دارد؟
استروژن‌ها (هورمون‌هایی که سیستم تولید مثل را رشد و توسعه می‌دهند) به‌عنوان تأثیر مستقیم بر دریافت غذا شناخته شده‌اند. به عنوان مثال استرادیول یکی از استروژن‌هایی که مسئول بلوغ و حفظ سیستم تولید مثل است و باعث ایجاد احساس سیری می‌شود. این هورمون همچنین از نیاز به غذا جلوگیری می‌کند و ممکن است باعث کاهش وعده‌های غذایی شود. یک فرد مبتلا به بی‌اشتهایی ممکن است با کمبود انتقال دهنده‌های عصبی مانند دوپامین که عادات غذایی و پاداش‌ها را کنترل می‌کند عمل کند. این کمبود همچنین می‌تواند بر سروتونین تأثیر بگذارد. افراد مبتلا به بی‌اشتهایی اغلب با کمال گرایی دست و پنجه نرم می‌کنند. هنگامی که شک و تردید در مورد اهمیت کار، مشارکت در زندگی یا حتی تأثیر آن‌ها بر دوستان و خانواده به وجود می‌آید و این احساس بی‌کفایتی می‌تواند باعث ایجاد بی‌اشتهایی شود. یک فرد ممکن است مقدار غذای مصرفی خود را به عنوان راهی برای اعمال کنترل بر چیزی در زندگی خود محدود کند.
سبک زندگی:
افرادی که رفتار‌های غذایی نامنظم را مشاهده می‌کنند به عنوان اختلال در خوردن شناخته می‌شوند که ممکن است در مسیر اختلال خوردن قرار گیرند. به همین ترتیب افرادی که در صنایع متمرکز بر تصویر مانند مدل‌سازی کار می‌کنند ممکن است برای حفظ ظاهر خود با استفاده از عادات غذایی ناسالم تحت فشار باشند. همین امر در مورد رقصندگان باله یا ستاره‌های ورزشی در رشته‌هایی مانند دویدن از راه دور که لاغری مزیت محسوب می‌شود نیز صدق می‌کند.
سرطان:
یکی از اولین علائم سرطان کاهش وزن غیرقابل توضیح است. حدود 40 درصد از افرادی که از انواع مختلف سرطان رنج می‌برند و پس از دریافت تشخیص سرطان این کاهش وزن را گزارش می‌کنند. این وضعیت که به عنوان کاشکسی شناخته می‌شود و تغییری است که با خستگی، از دست دادن عضلات اسکلتی و همچنین کیفیت پایین زندگی مشخص می‌شود.
پرکاری تیروئید:
هنگامی که بدن مقدار زیادی هورمون تیروئید تولید می‌کند می‌تواند منجر به کاهش وزن و ظاهری کم وزن شود. این معمولاً به دلیل افزایش میزان مصرف انرژی توسط بدن ایجاد می‌شود.
بیماری سلیاک:
وقتی فردی به گلوتن حساسیت پیدا می‌کند این می‌تواند پیامد‌هایی برای کاهش وزن داشته باشد. تغییر در توده بدن ممکن است با بحران سلیاک مرتبط باشد. در اینجا بدن اسهال، کم آبی و تغییراتی را در نحوه پردازش غذا تجربه می‌کند که همگی به کاهش وزن کمک می‌کنند.
چگونه بی‌اشتهایی را درمان کنیم؟
هنگام مدیریت بی‌اشتهایی هدف افزایش وزن، بهبود عادات غذایی و اصلاح الگو‌های ذهنی و عاطفی است که می‌تواند رفتار‌های ناسالم غذایی را تشویق کند. این را می‌توان با استفاده از موارد زیر بدست آورد:
دارو:
اولانزاپین اغلب برای مدیریت افسردگی و اضطرابی که ممکن است همراه با اختلال خوردن وجود داشته باشد توصیه می‌شود. همچنین ثابت شده است که باعث افزایش وزن می‌شود.
بستری شدن در بیمارستان:
هنگامی که وزن بدن یک فرد به سطوح بسیار پایین می‌رسد ممکن است برای مدتی تحت نظر گرفته شود.
نتیجه‌گیری:
بی اشتهایی یک بیماری جدی است و هرچه فردی زودتر درمان بی‌اشتهایی را دریافت کند نتایج بهتری خواهد داشت.
منبع:
👌👌👌🙏🙏🙏