به گزارش سرویس سلامت خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، بر اساس یک مطالعه منتشر شده در فصلنامه تخصصی باروری که یکی از ژورنال‌های پیشتاز پزشکی در زمینه بارداری است، این مطالعه برای نخستین بار عوامل تاثیرگذار بر سلامت روان را روی گروه بزرگی از زنان (بیش از 7000 نفر) طی 10 سال از درمان‌های ناموفق باروری مورد بررسی قرار داده است. در واقع این عوامل تاثیرگذار بر سلامت روان می‌توانند شامل داشتن فرزند، امیدواری به فرزندآوری و همچنین بیماری و درمان‌های پزشکی آنها باشد.
به اعتقاد یکی از متخصصان در این مطالعه، زنانی که درمان‌های ناباروری دارند و هنوز موفق به فرزندآوری نشده‌اند، نسبت به کسانی که این شرایط را پذیرفته‌اند، مشکلات روانی شدیدی دارند. با این حال مطالعات گذشته نشان می‌دهد که این مساله شدیدا به داشتن فرزند بستگی دارد. متخصصان معتقدند که یافته‌های آنان تنها از رابطه میان آرزوهای محقق نشده برای داشتن فرزند و بیماری‌های شدید روانی حکایت دارد و این به معنای تاثیر بچه‌دار نشدن بر ایجاد مشکلات روانی نیست.
به گزارش ایسنا به نقل از ساینس 20، برای این مطالعه پاسخ‌های 7148 زنی که شروع به درمان ناباروری در یکی از بیمارستان‌های هلند کرده بودند بین سال‌های 1995 تا 2000 میلادی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در این پرسشنامه‌ها از اطلاعاتی در مورد سن، وضعیت تاهل، تحصیلات، وضعیت یائسگی، ناباروری خود، یا همسر و یا وضعیت نامعلوم هر دو و درمان‌های صورت گرفته برای زنان سوال شده بود. همچنین در خصوص داشتن فرزند (فرزند واقعی یا فرزند خوانده) و امیدواری این زنان نسبت به آینده برای داشتن فرزند نیز پرسیده شده بود.
این مطالعه همچنین نشان می‌دهد، زنانی که عامل ناباروری آنان همسرانشان هستند یا ناباروریشان دلیل نامعلومی دارد، وضعیت روانی بهتری دارند. همچنین زنانی که شروع درمان آنها در سنین بالاتری صورت گرفته نسبت به زنانی که در سنین پایین تری شروع به این کار می‌کنند در وضعیت روانی بهتری قرار دارند. علاوه بر این زنان با تحصیلات بالاتر نیز در این زمینه از سلامت روان بهتری نسبت به زنان با تحصیلات پایین تر برخوردارند.
به گفته متخصصان این مطالعه اهمیت مراقبت‌های روانی در زنان نابارور به ویژه سازگاری آنها با این مساله در بلندمدت صرف نظر از نتیجه درمان را پررنگ می‌کند. پزشکان این بیماران باید در طول دوره درمان احتمال شکست روش‌های درمانی را به بیمار گوشزد کنند و انجام مشاوره‌های مختلف پس از درمان نیز در صورت موفقیت آمیز بودن یا نبودن درمان، باید صورت بگیرد.
تئوری‌های روانشناسی می‌گویند که هر چقدر یک هدف برای فردی باارزش باشد تحمل نرسیدن به آن برایش سخت‌تر خواهد بود. نداشتن اهداف معنی‌دار در زندگی نیز عامل دیگری است. پس به نفع این زنان است تا اهداف دیگری را نیز در زندگیشان قرار دهند که یکی از این اهداف می‌تواند کارهای بیرون از منزل باشد. به اعتقاد روانشناسان، امروزه ما در جوامعی زندگی می‌کنیم که تصمیمات و توقعات ما آن را دربرگرفته است. با این حال هم اکنون زمان آن رسیده که با شرایط موجود سازگار شده و از اهدافی که قابلیت دسترسی ندارند صرف‌نظر کنیم.
منبع: ایسنا
