از دست دادن شنوایی سومین بیماری شایع پس از آرتروز و بیماری قلبی است. مواردی مانند موتورسیکلت و ابزارهای برقی می‌توانند به مرور به شنوایی شما آسیب برساند. سعی کنید از فعالیت‌های پر سر و صدا اجتناب کنید یا اغلب از آنها استراحت کنید. از گوش بند یا محافظ گوش که روی گوش شما قرار می‌گیرد استفاده کنید.
آسیب یا تغییرات فشار:
آسیب جدی به سر می‌تواند استخوان‌های گوش میانی شما را از هم جدا کرده یا به اعصاب آسیب برساند و باعث کاهش شنوایی دائمی شود. تغییرات ناگهانی فشار ناشی از پرواز یا غواصی نیز می‌تواند به پرده گوش یا گوش میانی یا داخلی شما آسیب برساند. پرده گوش معمولاً طی چند هفته بهبود می‌یابد. اما اگر گوش داخلی شما به شدت آسیب دیده باشد ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید. هرگز سواب پنبه‌ای یا اشیای دیگر را به گوش خود نچسبانید. این می‌تواند پرده گوش شما را بشکند و باعث آسیب دائمی شود.
داروها:
کاهش شنوایی می‌تواند عوارض جانبی برخی داروها از جمله برخی آنتی بیوتیک‌ها، داروهای سرطان و داروهای اختلال باشد. پزشک شما احتمالاً در حین مصرف دارو شنوایی شما را زیر نظر خواهد داشت. اما برخی از کم شنوایی‌ها ممکن است دائمی باشند. سایر داروهایی که ممکن است باعث کم شنوایی موقت شوند عبارتند از:
آسپرین و سایر NSAID ها مانند ایبوپروفن
دیورتیک‌های حلقه‌ای که برای فشار خون بالا استفاده می شود
داروهای ضد مالاریا
بیماری مزمن:
برخی بیماری‌های طولانی مدت که مستقیماً به گوش شما ارتباط ندارند می‌توانند باعث کاهش شنوایی شوند. برخی این کار را با قطع جریان خون در گوش داخلی یا مغز انجام می‌دهند. این شرایط عبارتند از:
- بیماری قلبی
- سکته
- فشار خون بالا
- دیابت
سکته مغزی:
سکته مغزی (ناشنوایی ناگهانی حسی عصبی) زمانی اتفاق می‌افتد که شما به طور ناگهانی یا طی چند روز شنوایی خود را از دست میدهید. بیشتر اوقات فقط یک گوش را درگیر می‌کند. آسیب، داروها یا شرایط پزشکی ممکن است باعث آن شوند. اما در 90 درصد موارد پزشکان نمی‌توانند دلیلی پیدا کنند. اگر چنین اتفاقی برای شما افتاد فوراً از پزشک کمک بگیرید.
تومورها و رشد:
رشد غیر سرطانی از جمله تومورهای استخوانی، بافت اسکار و کیست می‌تواند کانال گوش شما را مسدود کرده و باعث کاهش شنوایی شود. یک تومور نادر به نام نورومای آکوستیک بر روی شنوایی و تعادل اعصاب گوش داخلی شما رشد می‌کند که همراه با کاهش شنوایی می‌تواند باعث ایجاد تعادل، بی حسی صورت و زنگ در گوش شود. درمان گاهی اوقات می‌تواند برخی از شنوایی را نجات دهد.
صداهای انفجاری:
ترقه، شلیک گلوله و سایر انفجارها امواج صوتی قدرتمندی ایجاد می‌کنند که ممکن است پرده گوش شما را پاره کرده یا به گوش داخلی شما آسیب برساند. این می‌تواند باعث کاهش ناگهانی شنوایی به طور موقت یا دائمی شود. برای محافظت از شنوایی خود از محافظ گوش استفاده کنید و تا جایی که می‌توانید از منبع سر و صدا دور باشید.
هدفون:
استفاده از هدفون می‌تواند باعث کاهش شنوایی موقت یا دائمی شود. هرچه موسیقی را بلندتر گوش دهید به پرده گوش آسیب وارد می‌شود.
بیماری‌ها و عفونت‌ها:
بسیاری از بیماری‌های شایع در کودکان و نوجوانان می‌تواند بر شنوایی تأثیر بگذارد. در عفونت گوش میانی شما ممکن است پر از مایع شود و باعث از دست دادن موقت شنوایی شود. سایر بیمار‌ها می‌توانند به گوش میانی یا داخلی آسیب برسانند و منجر به کاهش شنوایی دائمی شوند. بیماری‌هایی که می‌توانند بر شنوایی تأثیر بگذارند عبارتند از:
- ابله مرغان
- آنسفالیت
- آنفولانزا
- سرخک
- مننژیت
- اوریون
کاهش شنوایی در هنگام تولد:
برخی از کودکان کم شنوا متولد می‌شوند. به این حالت کم شنوایی مادرزادی می‌گویند. اغلب در خانواده‌ها به وجود می‌آید. اما ممکن است زمانی رخ دهد که مادر در دوران بارداری مبتلا به دیابت، فشار خون بالا یا عفونت باشد. زایمان زودرس یا ضربه هنگام تولد نیز می‌تواند باعث کم شنوایی نوزاد شود. زردی همچنین گاهی اوقات منجر به کاهش شنوایی در نوزادان می‌شود.
سن:
با افزایش سن شنوایی ضعیف می‌شود. صدمات ناشی از سر و صدا و بیماری‌ها ممکن است در کم شنوایی دخیل باشد. در سن 75 سالگی تقریبا نیمی از افراد تا حدودی شنوایی خود را از دست داده‌اند. با یک متخصص شنوایی شناسی صحبت کنید تا ببینید چه چیزی ممکن است برای شما مفید باشد.
منبع: www.webmd.com
